Olbram ze Škvorce

Olbram ze Škvorce
Arcybiskup Metropolita Praski
Data urodzenia	XIV wiek
Data i miejsce śmierci	1 maja 1402 Praga ?
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	31 stycznia 1396
Sakra biskupia	2 lipca 1396

Olbram ze Škvorce (zm. 1 maja 1402 r. prawdopodobnie w Pradze) – czeski szlachcic i duchowny katolicki, arcybiskup praski od 1396 roku.

Życiorys

Olbram wywodził się z rodziny Olbramoviców, patrycjuszów osiadłych w Pradze, którzy pochodzili w Eger. Jego ojcem był Menhart, sędzia w Nowym Mieście i zarządca wyszehradzki w latach 1373-1380, a matką była Katarzyna, siostra Jana z Jensztejna, arcybiskupa praskiego.

Olbram był kanonikiem kolegiaty św. Piotra i św. Pawła w Wyszehradzie. Studiował w Pradze, a następnie prawo na uniwersytecie w Bolonii. Po powrocie do Czech w 1379 r. z inicjatywy papieża został mianowany kanonikiem praskim. Dodatkowo jego stryj abp Jan z Jenštejna nadał mu godność prepozyta kapituły św. Apolinarego na Nowym Mieście w Pradze. W tym samym roku został kanclerzem księcia Jana Zgorzeleckiego, będąc do śmierci księcia w 1396 r. jego najbliższym współpracownikiem i przyjacielem.

Jan z Jenštejna rezygnując z funkcji metropolity praskiego zaproponował na to stanowisko swojego bratanka Olbrama z Škvorec, który uzyskał zgodę króla Wacława IV, a następnie 31 stycznia 1396 r. prowizję papieską. Jego konsekracja biskupia odbyła 2 lipca tego samego roku w katedrze św. Wita w Pradze.

Jako arcybiskup przeprowadził kilka synodów diecezjalnych. W 1398 r. sporządził nowy statut dla katedry w Pradze oraz rozszerzył statut klasztoru w Rudnicy, który miały być wiążący dla innych klasztorów augustianów w Czechach.

Relacje między nim a królem Wacławem IV układały się pomyślnie. Olbram reprezentował władcę w negocjacjach z królem Francji Karolem VI oraz pełnił rolę arbitra między zwolennikami i przeciwnikami króla.

12 sierpnia 1401 r. król w uznaniu dla jego zasług mianował go swoim regentem w razie swojej nieobecności. To zaszczytne zadanie sprawował bardzo krótko, ponieważ zmarł w następnym roku. Został pochowany w katedrze świętego Wita.

Bibliografia

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000.
• Zdeňka Hledíková, [w:] Erwin Gatz, Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches, t. 2, s. 592-593.

Biskupi i arcybiskupi prascy, prymasi Czech

Biskupi prascy (973-1344)	bp Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) bp Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) bp Strachkwas Chrystian (elekt) (996) bp Thiadag (998–1017) bp Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) bp Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) bp Severus (Šebíř) (1030–1067) bp Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) bp Kosmas (1090–1098) bp Herman (Heřman) (1099–1122) bp Meinhard (Menhart) (1122–1134) bp Jan I (1134–1139) bp Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) bp Otto (Ota) (1140–1148) bp Daniel I (1148–1167) bp Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) bp Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) bp Valentin (Veliš) (1179–1182) bp Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) bp Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) bp Andrzej (Ondřej) (1214–1224) bp Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) bp Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) bp Jan II (1226–1236) bp Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) bp Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) bp Jan III z Dražic (1258–1278) bp Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) bp Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) bp Jan IV z Dražic (1301–1343) bp Arnoszt z Pardubic (1343-1344)
Arcybiskupi prascy (1344-1471)	abp Arnoszt z Pardubic (1344–1364) abp Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) abp Jan z Jenštejna (1379–1396) abp Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) abp Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) abp Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) abp Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) abp Konrád z Vechty (1413–1431) abp Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435-1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	abp Antonín Brus z Mohelnice (1561-1580) abp Martin Medek (1581–1590) kard. Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) abp Karel z Lamberka (1607–1612) abp Jan Lohelius (1612-1622) kard. Ernst Adalbert von Harrach (1623-1627)
Arcybiskupi prascy, prymasi Czech (od 1627)	kard. Ernst Adalbert von Harrach (1627-1667) abp Jan Vilém Libštejnský (1667-1668) abp Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669-1675) abp Jan Bedřich z Valdštejna (1675-1694) abp Jan Josef Breuner (1695-1710) abp Franz Ferdinand von Kuenburg (1713-1731) abp Daniel Josef Mayer (1732-1733) abp Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733-1733) abp Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733-1763) abp Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764-1793) abp Vilém Florentin Salm (1793-1810) abp Václav Leopold Chlumčanský (1815-1830) abp Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831-1833) abp Andrzej Alojzy Ankwicz (1834-1838) abp Alois Josef Schrenk (1838-1849) kard. Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850-1885) kard. Franz von Schönborn (1885-1899) kard. Lev Skrbenský z Hříště (1899-1916) abp Pavel Huyn (1916-1919) abp František Kordač (1919-1931) kard. Karel Kašpar (1931-1941) kard. Josef Beran (1946-1969) kard. František Tomášek (1977-1991) kard. Miloslav Vlk (1991-2010) kard. Dominik Duka (od 2010 r.)

(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5