Ole Christian Eidhammer
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Heimdal Idrettsforening | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 174 cm | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 20 lutego 1983 w Vikersund (10. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 20 lutego 1983 w Vikersund (10. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 11 marca 1984 w Oslo (3. miejsce) | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Ole Christian Eidhammer (ur. 15 kwietnia 1965 w Molde) – norweski skoczek narciarski, brązowy medalista olimpijski, srebrny medalista mistrzostw świata oraz mistrzostw świata juniorów.
Przebieg kariery
W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 20 lutego 1983 podczas zawodów w Vikersund, gdzie zajął 10. miejsce. Miesiąc później, na mistrzostwach świata juniorów w Kuopio zdobył swój pierwszy medal, zajmując drugie miejsce w konkursie indywidualnym.
W lutym 1984 wystartował na mistrzostwach świata w Engelbergu i Rovaniemi, gdzie wspólnie z Ole Gunnarem Fidjestølem, Vegardem Opaasem i Perem Bergerudem zajął szóste miejsce w konkursie drużynowym. W tym samym roku odbyły się także igrzyska olimpijskie w Sarajewie, gdzie Eidhammer zajął 18. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. Był to jego jedyny występ na tych igrzyskach. Niecały miesiąc później po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, 11 marca 1984 zajął trzecie miejsce w konkursie na skoczni Holmenkollbakken.
W sezonie 1984/1985 wystartował tylko w zawodach 33. edycji Turnieju Czterech Skoczni. W swoim najlepszym występie, w konkursie w Bischofshofen uplasował się na 25. pozycji. Nie wziął także udziału w mistrzostwach świata w Seefeld w 1985.
Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie (1987) w konkursach indywidualnych był dwudziesty szósty, a na normalnym obiekcie zajął 37. miejsce. W konkursie drużynowym wraz z Hroarem Stjernenem, Ole Gunnarem Fidjestølem i Vegardem Opaasem wywalczył srebrny medal. W Pucharze Świata dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, jednakże na podium nie stanął. W klasyfikacji generalnej sezonu 1986/1987 zajął 63. miejsce.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1987/1988, kiedy zajął 14. miejsce w klasyfikacji generalnej. 6 stycznia 1988 po raz drugi i ostatni w karierze stanął na podium zawodów PŚ, ponownie zajmując trzecie miejsce. W lutym tego samego roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie razem z Ole Gunnarem Fidjestølem, Jonem Inge Kjørumem i Erikiem Johnsenem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na tych samych igrzyskach był indywidualnie siedemnasty na dużej skoczni oraz dziewiętnasty na normalnej.
W sezonie 1988/1989 tylko raz znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów, 11 grudnia 1988 był szósty w konkursie w Lake Placid. Wystąpił także w czterech pierwszych konkursach sezonu 1989/1990, jednak słabe wyniki skłoniły go do zakończenia kariery w wieku zaledwie 24 lat.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
18. | 18 lutego | 1984 | Sarajewo | skocznia duża indywidualnie | 179,9 pkt | –51,3 pkt | Matti Nykänen |
19. | 14 lutego | 1988 | Calgary | skocznia normalna indywidualnie | 186,7 pkt | –42,4 pkt | Matti Nykänen |
17. | 23 lutego | 1988 | Calgary | skocznia duża indywidualnie | 187,9 pkt | –36,1 pkt | Matti Nykänen |
3. | 24 lutego | 1988 | Calgary | skocznia duża drużynowo[1] | 596,1 pkt | –38,3 pkt | Finlandia |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 26 lutego | 1984 | Engelberg | skocznia duża drużynowo[2] | 516,2 pkt | –102,1 pkt | Finlandia |
26. | 15 lutego | 1987 | Oberstdorf | skocznia duża indywidualnie | 184,4 pkt | –31,6 pkt | Andreas Felder |
2. | 17 lutego | 1987 | Oberstdorf | skocznia duża drużynowo[3] | 598,0 pkt | –36,1 pkt | Finlandia |
37. | 20 lutego | 1987 | Oberstdorf | skocznia normalna indywidualnie | 189,5 pkt | –34,9 pkt | Jiří Parma |
Puchar Świata w skokach narciarskich
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1982/1983: 53.
- sezon 1983/1984: 27.
- sezon 1985/1986: 35.
- sezon 1986/1987: 63.
- sezon 1987/1988: 14.
- sezon 1988/1989: 44.
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Skocznia | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 11 marca 1984 | Oslo | Holmenkollbakken | ? | 3. | ? | Vladimír Podzimek |
2. | 6 stycznia 1988 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | 202,7 pkt | 3. | 22,0 pkt | Matti Nykänen |
Mistrzostwa świata juniorów
- Indywidualnie
- 1983 Kuopio (FIN) – srebrny medal
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Ole Christian Eidhammer, Jon Inge Kjørum, Ole Gunnar Fidjestøl, Erik Johnsen.
- ↑ Skład drużyny: Ole Gunnar Fidjestøl, Vegard Opaas, Ole Christian Eidhammer, Per Bergerud.
- ↑ Skład drużyny: Ole Christian Eidhammer, Hroar Stjernen, Ole Gunnar Fidjestøl, Vegard Opaas.
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flaga Finlandii
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf