Oleg Borisow
| Data i miejsce urodzenia | 8 listopada 1929 Jakowlewski |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 kwietnia 1994 Moskwa |
| Zawód | aktor |
Oleg Iwanowicz Borisow (ros. Оле́г Ива́нович Бори́сов; ur. 8 listopada 1929, zm. 28 kwietnia 1994) – radziecki aktor filmowy i teatralny. Brat Lwa Borisowa.
Absolwent Studium Teatralnego przy MCHAT. Przez wiele lat występował na scenach Kijowa. Aktor leningradzkiego BDT[1]. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].
Wybrana filmografia
- 1950: Światła w oknach
- 1958: Dzisiaj przepustki nie będzie jako kapitan Galicz
- 1960: Bałtyckie niebo jako Tatarienko
- 1962: Haszek i jego Szwejk
- 1965: Proszę o książkę zażaleń
- 1971: Próba wierności
- 1982: Wyspa skarbów jako John Silver
- 1985: Atkins jako Atkins
- 1990: Edinstwenijat swideteł jako świadek
Nagrody
Za rolę w filmie Jedyny świadek (1990) został uhonorowany Pucharem Volpiego dla najlepszego aktora na 47. MFF w Wenecji[3].
Przypisy
- ↑ Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 252.
- ↑ Могилы знаменитостей. Борисов Олег Иванович (1929-1994)
- ↑ Laureaci Pucharu Volpiego na www.labiennale.org
Bibliografia
- Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 252-253.
Linki zewnętrzne
- Oleg Borisov w bazie Filmweb
- Oleg Borisov w bazie IMDb (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):