Oleydong Sithsamerchai
| Pseudonim | Kittipong Jaikajang |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1985 Trang |
| Obywatelstwo | Tajlandia |
| Styl walki | leworęczny |
| Kategoria wagowa | słomkowa supermusza |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 60 |
| Zwycięstwa | 58 |
| Przez nokauty | 23 |
| Porażki | 1 |
| Remisy | 1 |
| Nieodbyte | 0 |
Oleydong Sithsamerchai (ur. 17 lipca 1985 w Trang) – tajski bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBC w kategorii słomkowej (do 105 funtów).
Zawodową karierę rozpoczął we wrześniu 2002 roku. 6 kwietnia 2007 roku wygrał pojedynek eliminacyjny WBC z Portorykańczykiem Omarem Soto. 29 listopada 2007 roku, w swojej 25 walce, zdobył pas mistrzowski WBC, pokonując mistrza tej organizacji, Eagle Kyowę[1].
18 czerwca 2008 roku po raz pierwszy obronił swój tytuł, nokautując w dziewiątej rundzie Japończyka Junichi Ebisuokę[2]. We wrześniu tego samego roku stoczył nietytułową walkę z zupełnie nieznanym Johnem Cut Siregarem (nie wygrał żadnej z 8 odbytych walk), którego znokautował w czwartej rundzie, a dwa miesiące później pokonał na punkty swojego rodaka Pornsawana Kratingdaenggyma, który zajmował pierwsze miejsce w rankingu WBC.
W swojej trzeciej obronie 29 maja 2009 roku pokonał byłego mistrza świata IBF, Muhammada Rachmana. Rachman w wyniku przypadkowego zderzenia głowami w jedenastej rundzie doznał dużego rozcięcia skóry i nie mógł kontynuować walki. Po podliczeniu punktów pojedynek zakończył się zwycięstwem Taja w stosunku 106–101, 105–103 i 105–103[3]. Dwa miesiące później stoczył kolejną walkę nietytułową, a 27 listopada 2009 roku po raz czwarty oronił pas mistrzowski IBF, pokonując decyzją większości na punkty Juana Palaciosa[4].
27 marca 2010 roku po bardzo wyrównanym pojedynku pokonał Japończyka Yasutakę Kurokiego i obronił pas mistrzowski. Walka zakończyła się stosunkiem 113–112, 114–113 i 114–112, a Sithsamerchai w jedenastej rundzie był liczony[5]. We wrześniu tego samego roku zremisował z Pornsawanem Porpramookiem, mimo że w drugiej rundzie był liczony[6]. Swój tytuł stracił 11 lutego 2011 roku po porażce przez techniczny nokaut w piątej rundzie z Kazuto Ioką. Dla Japończyka była to dopiero siódma walka w zawodowej karierze[7].
Po tej porażce Sithsamerchai zmienił kategorię wagową na supermuszą i stoczył dwadzieścia trzy kolejne zwycięskie pojedynki.
Przypisy
- ↑ Hisao Adachi: Oleidong Sithsamerchai, Nuevo Campeón Mundial! (hiszp.). notifight.com. [dostęp 2009-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-28)].
- ↑ Unbeaten Oleydong Sithsanerchai retains WBC strawweight title (ang.). The China Post. [dostęp 2009-04-05].
- ↑ Damrong Simakajornboon: Oleydong keeps WBC 105 crown! (ang.). Fightnews.com, 2009-05-29. [dostęp 2009-06-12].
- ↑ Damrong Simakajornboon: Oleydong outpoints Palacios (ang.). Fightnews.com, 2009-11-27. [dostęp 2009-12-07].
- ↑ Joe Koizumi: Pongsaklek defeats Kameda; Oleydong barely keeps WBC 105 belt (ang.). Fightnews.com, 2010-03-27. [dostęp 2010-04-14].
- ↑ Damrong Simakajornboon: Oleydong draws with Pornsawan (ang.). Fightnews.com, 2010-09-03. [dostęp 2013-08-18].
- ↑ Joe Koizumi: Ioka wins WBC belt in 7th fight (ang.). Fightnews.com, 2011-02-11. [dostęp 2013-08-18].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.