Operator (programowanie)

Operator – konstrukcja językowa jedno-, bądź wieloargumentowa zwracająca wartość.

Do podstawowych operatorów, będących elementem większości języków programowania, należą operatory arytmetyczne: dodawania (+), odejmowania (-), mnożenia (*), dzielenia (/); operatory porównania: większe niż (>), mniejsze niż (<), większe równe (>=), mniejsze równe (<=), równe (= lub ==), różne (<> lub !=), a także operatory operacji logicznych, operacji bitowych, przypisań itd. Główne cechy opisujące operator to liczba i typy argumentów, typ wartości zwracanej, wykonywane działanie, priorytet oraz łączność lub jej brak oraz umiejscowienie operatora względem operandów. Dany język posiada swoją listę operatorów wraz z określonymi cechami, mówiącymi o kolejności wykonywania operacji w przypadku, gdy nie zastosowano nawiasów. W niektórych językach można definiować nowe operatory oraz zmieniać priorytety i łączność.

Umiejscowienie względem operandów

Operator umieszczany przed swoimi operandami nazywa się operatorem przedrostkowym (prefiksowym), po operandach — przyrostkowym (postfiksowym), pomiędzy operandami — wrostkowym (infiksowym). Dla operatorów składających się z kilku symboli leksykalnych powyższe rozróżnienie nie zachodzi.

Pierwszeństwo, priorytet

Pierwszeństwo operatorów określa jak należy interpretować wyrażenie gdzie na jednym poziomie (struktury nawiasowej) występują dwa operatory. Przykładowo a + b * c może być interpretowane jako (a + b) * c lub a + (b * c). Gdy + ma wyższy priorytet niż *, zachodzi sytuacja pierwsza. Gdy jest na odwrót — druga. Projektanci języków programowania starają się tak dobierać priorytety, żeby odpowiadały intuicji w typowych konstrukcjach. Na przykład operatory arytmetyczne mają priorytety zgodne z kolejnością wykonywania działań, niższy priorytet mają operatory porównania a jeszcze niższy operatory logiczne. Dlatego wyrażenie 1+2*x < 3 || x==0 nie musi być zapisane jako ((1+(2*x)) < 3) || (x==0).

Łączność, wiązanie

Łączność to cecha operatorów pozwalająca jednoznacznie interpretować wyrażenie w którym występują operatory o tym samym priorytecie (w szczególności kilka wystąpień tego samego operatora). Wyrażenie a+b-c będzie zinterpretowane jako (a+b)-c jeśli operatory + i - są lewostronnie łączne a a+(b-c) jeśli prawostronnie łączne. Operatory o tym samym priorytecie ale innej łączności nie mogą być mieszane ze sobą. Operatory mogą nie być łączne, wtedy również ich mieszanie z innymi jest niedozwolone. W większości języków podstawowe operatory arytmetyczne są łączne lewostronnie, natomiast operatory potęgowania czy przypisania prawostronnie.

Lista operatorów w najpopularniejszych językach

(do uzupełnienia o pozostałe języki)

operatorliczba argumentówdziałanie i zwracana wartośćwystępowanie i priorytet (1 – najwyższy)
CC++JavaJavaScript[1]PerlPythonPHP
zakres::x
::x
2określenie zakresu lub przestrzeni nazw danej zmiennej/odwołanie do zmiennej globalnej – zwraca wartość zmiennej-1--1
Str.pole
wskStr->pole
2wybór pola ze struktury lub klasy – zwraca wartość wybranego pola121-2
tablica[n][2]2wybór wartości z pola tablicy o określonym indeksie – zwraca wartość wybranego pola12112
funkcja()zm.wywołanie funkcji – operator o zmiennej liczbie argumentów, zwraca wartość funkcji12112
sizeof(obiekt)1zwraca rozmiar obiektu (zmiennej, typu) w bajtach13---
new typ
delete x
1alokuje blok pamięci na dynamiczną zmienną danego typu/zwalnia zaalokowaną pamięć wskazywaną przez wskaźnik x-3221
*wsk1operator wyłuskania wartości zmiennej ze wskaźnika – zwraca wartość zmiennej23--3
&x1operator adresu – zwraca fizyczny adres komórki pamięci przechowującej zmienną x; operator referencji23--3
(typ)zmienna2operator rzutowania – zwraca wartość zmiennej po zrzutowaniu na dany typ232-3
x++
x--
1inkrementacja/dekrementacja postfiksowa – zwraca wartość zmiennej x, następnie zwiększa/zmniejsza ją o 122223
++x
--x
1inkrementacja/dekrementacja prefiksowa – zwiększa/zmniejsza wartość zmiennej o 1 oraz zwraca jej nową wartość23223
+x
-x
1unarne operatory znaku liczby – zwracają wartość zmiennej po "dopisaniu" znaku, nie ingerując w wartość2[3]3223
~x1negacja bitowa – zwraca zmienną z zanegowanymi wszystkimi bitami, nie ingerując w wartość23223
!wyrażenie1negacja logiczna – zwraca zanegowaną wartość wyrażenia, zero dla wartości niezerowych, jeden dla zera23223
@x1operator kontroli błędów – zapewnia pominięcie wyświetlania ostrzeżeń systemowych dla danej instrukcji w celu samodzielnej kontroli błędów----3
x * y
x / y
2mnożenie/dzielenie – zwraca wartość iloczynu/ilorazu zmiennych35334
x % y2dzielenie modulo – zwraca resztę z dzielenia wartości zmiennej x przez wartość y35334
x + y
x - y
2dodawanie/odejmowanie – zwraca wartość sumy/różnicy zmiennych46445
x.y2operator złączenia łańcuchów znaków – zwraca łańcuch powstały ze złączenia x i y----5
x << y
x >> y
2przesunięcie bitowe w lewo/w prawo – zwraca zmienną x po przesunięciu wszystkich jej bitów o y pozycji w lewo/w prawo (przesunięcie o jedną pozycję w lewo odpowiada mnożeniu razy 2, przesunięcie o jedną pozycję w prawo odpowiada dzieleniu przez 2)57556
x < y
x > y
2logiczne operatory relacji, zwracające wartość niezerową, gdy x jest mniejszy/większy od y, zerową w przeciwnym wypadku68667
x <= y
x >= y
2logiczne operatory relacji, zwracające wartość niezerową, gdy x jest mniejszy lub równy/większy lub równy y, zerową w przeciwnym wypadku68667
x instanceof Y2operator porównujący typ zmiennej x z klasą/interfejsem Y--763
x == y2logiczny operator relacji, zwracający wartość niezerową, gdy x jest równy y, zerową w przeciwnym wypadku79778
x <> y2logiczny operator relacji, zwracający wartość niezerową, gdy x jest różny od y, zerową w przeciwnym wypadku----8
x != y2logiczny operator relacji, zwracający wartość niezerową, gdy x jest różny od y, zerową w przeciwnym wypadku79778
x === y
x !== y
2logiczne operatory relacji z porównaniem typu, zwracające wartość niezerową, gdy x jest równe oraz tego samego typu co y/różne lub innego typu niż y, zerową w przeciwnym wypadku---78
x & y2iloczyn bitowy – zwraca wartość wynikającą z operacji iloczynu logicznego na każdej parze bitów ze zmiennych x i y810889
x ^ y2bitowa suma modulo 2 – zwraca wartość wynikającą z operacji sumy modulo 2 na każdej parze bitów ze zmiennych x i y9119910
x | y2suma bitowa – zwraca wartość wynikającą z operacji sumy logicznej na każdej parze bitów ze zmiennych x i y1012101011
x && y2iloczyn logiczny – zwraca wartość iloczynu logicznego wyrażeń x i y – niezerową, gdy oba wyrażenia są niezerowe, zerową w innych przypadkach1113111112
x || y2suma logiczna – zwraca wartość sumy logicznej wyrażeń x i y – zerową, gdy oba wyrażenia są zerowe, niezerową w innych przypadkach1214121213
x ? y : z3operator warunkowy – zwraca y, gdy x ma wartość niezerową, z w przeciwnym wypadku1315131314
x = y2operator przypisania – przypisuje zmiennej x wartość zmiennej y1416141415
x *= y x /= y
x %= y x += y
x -= y x <<= y
x >>= y x &= y
x ^= y x |= y
2operatory przypisania – przypisują zmiennej x wartość odpowiednio x*y, x/y, itd.1416141415
x and y2niskopriorytetowy iloczyn logiczny----16
x xor y2niskopriorytetowa suma modulo 2----17
x or y2niskopriorytetowa suma logiczna----18
wyr1, wyr22operator przecinkowy, służący np. do grupowania wyrażeń podczas inicjalizowania pętli1518151519[4]

Przykładowy zapis w języku C

(zmienna liczba jest typu int)

liczba *= ((liczba=10) + 7) % 3;

Nawiasy w tym przypadku wymusiły zmianę priorytetów operatorów. Działania wykonane zostaną w porządku narzuconym przez nawiasy. To samo wyrażenie pozbawione nawiasów:

liczba *= liczba = 10 + 7 % 3;

jest również poprawne ze względu na składnię. Wynik będzie jednak inny – pierwsza wykonana zostanie operacja dzielenia modulo, następnie dodawania, a na końcu oba przypisania od prawej do lewej.

W języku C kolejność obliczania operandów operatora nie jest gwarantowana ze względu na zastrzeżenie możliwości optymalizacji kodu wynikowego przez kompilator (nie dotyczy to operatorów &&, ||, ?: oraz ,). Użycie operandów, których obliczenie wartości wpływa na wartość pozostałych nie gwarantuje takiego samego wyniku we wszystkich implementacjach języka.

Np. kod:

int i = 1;
tablica[i] = i++;

nie gwarantuje, czy wartość 1 zostanie wstawiona pod indeks 1, czy może pod indeks 2 tablicy.

Zobacz też

Przypisy

  1. Według implementacji Microsoftu: Operator Precedence (JavaScript)
  2. – w niektórych kompilatorach C i C++ dozwolony jest również zapis n[tablica]. Jest to spowodowane faktem, że operator tablica[n] jest tłumaczony na *(tablica+n), a dodawanie jest przemienne.
  3. – plus unarny wprowadzono w ANSI C
  4. Obsługiwany wyłącznie w pętli for

Bibliografia

  • Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie: Język ANSI C. Warszawa: WNT, 2004. ISBN 83-204-2979-X.
  • Alfred V. Aho, Ravi Sethi, Jeffrey D. Ullman: Kompilatory Reguły, metody i narzędzia. Warszawa: WNT, 2002, seria: Klasyka informatyki. ISBN 83-204-2656-1.