Orange Polska

Orange Polska S.A.

Siedziba spółki przy Alejach Jerozolimskich 160 w Warszawie
Państwo	Polska
Siedziba	Aleje Jerozolimskie 160[1], Warszawa
Data założenia	4 grudnia 1991
Forma prawna	spółka akcyjna
Prezes	Julien Ducarroz
Przewodniczący rady nadzorczej	Maciej Witucki[2]
Udziałowcy	Orange S.A.
Nr KRS	0000010681
Zatrudnienie	14 067[3]
Giełda	GPW
ISIN	PLTLKPL00017
Symbol akcji	OPL[4]
Dane finansowe
Wynik netto	1,184 mld zł[3]
Kapitał zakładowy	3 937 072 437 zł[5]
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Orange Polska S.A.
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Orange Polska S.A.
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Orange Polska S.A.
52°12′30,9″N 20°56′45,4″E/52,208583 20,945944
Strona internetowa

Salon Orange w Tomaszowie Mazowieckim

Orange Polska (przed fuzją odrębne spółki Telekomunikacja Polska i PTK Centertel) – operator telekomunikacyjny, były monopolista, a obecnie dominujący dostawca telefonii stacjonarnej w Polsce. Największy operator komórkowy w Polsce, obsługujący 14,36 mln klientów^[6]. Jeden z największych w Polsce dostawców Internetu i usług telekomunikacyjnych w sieci ruchomej.

Obecnie podstawową marką handlową i korporacyjną spółki jest marka Orange.

Według stanu na 21 października 2015 największym akcjonariuszem spółki był francuski Orange S.A., posiadający 50,67% akcji^[7].

Wśród pozostałych akcjonariuszy są posiadacze GDR (Globalnych Kwitów Depozytowych) reprezentowani przez Bank of New York. Akcje spółki dopuszczono do obrotu publicznego we wrześniu 1998. W pierwszym etapie prywatyzacji sprzedano w ofercie publicznej 210 milionów akcji, które stanowiły 15% kapitału akcyjnego spółki. W listopadzie 1998 odbyło się pierwsze notowanie akcji na GPW w Warszawie oraz w formie Globalnych Kwitów Depozytowych (GDR) na giełdzie w Londynie.

W 2000 spółka posiadała 8,3 mln abonentów indywidualnych i 1,6 mln abonentów korporacyjnych^[8]. W 2009 roku za pośrednictwem spółki łączyło się z Internetem 65% polskich użytkowników sieci^[9]. W połowie 2011 r. liczba łączy stacjonarnych spadła do 6 mln, liczba detalicznych szerokopasmowych dostępów do Internetu wyniosła 2,3 mln, a liczba klientów usług TV – 0,6 mln^[10].

Historia

Telekomunikacja Polska

Spółka powstała 4 grudnia 1991^[3], jako spółka akcyjna Skarbu Państwa, przekształcając się z części telekomunikacyjnej przedsiębiorstwa państwowego „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”^[11][12][13], zaś 1 stycznia 1992 rozpoczęła działalność pod nazwą Telekomunikacja Polska S.A. W 1998 zmieniła strukturę własności. Jej akcje zostały wprowadzone do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, a w 2000 Skarb Państwa sprzedał 35% akcji konsorcjum France Télécom i Kulczyk Holding. W 2001 konsorcjum to powiększyło swój pakiet akcji o kolejne 12,5% akcji, sprzedanych przez Skarb Państwa i od tego czasu posiadało 47,5%. W 2005 FT odkupił od Kulczyk Holding posiadane przez niego akcje spółki^[14]. W 2010 Skarb Państwa sprzedał na Giełdzie pozostałe 4,15% akcji, kończąc ostatecznie 5 sierpnia sprzedaż spółki^[15].

Monopol

Telekomunikacja Polska była monopolistą na polskim rynku telefonii stacjonarnej. Spółka została zmuszona do ustępstw i udostępnienia swojej infrastruktury innym firmom oraz dostawcom. Pod naciskiem Prezes UKE Anny Streżyńskiej i nałożeniu kary w wysokości 107 milionów złotych, TP S.A. oddzieliła usługę telefoniczną abonamentową od Neostrady. Jednocześnie Telekomunikacja Polska wprowadziła zbyt wygórowaną, zdaniem Prezes UKE, opłatę za utrzymanie łącza wynoszącą 30 zł netto (36,60 zł brutto). Za ten krok 21 lutego 2007 na spółkę została nałożona rekordowa kara równa 3% rocznych przychodów, tj. prawie 340 milionów zł.

Rebranding

29 marca 2012 roku Telekomunikacja Polska poinformowała, poprzez swój profil na portalu społecznościowym Facebook i kanał w serwisie YouTube, że zostanie przeprowadzony rebranding, a nazwa Telekomunikacja Polska w komunikacji ofert zostanie zastąpiona marką Orange^[16][17]. Rebranding ten nie oznaczał wówczas zmiany nazwy spółki ani połączenia jej z PTK Centertel, który sprzedawał usługi pod marką Orange od 2005 do końca 2013 roku. Zmiana marki nastąpiła 16 kwietnia 2012 roku^[18].

Analitycy szacują koszt zmiany marki na 100 mln zł^[19]. Dodatkowo opłaty licencyjne na rzecz Orange Brand Services Limited (spółka zależna France Télécom) wynoszą 1,6% przychodów operacyjnych TP ze sprzedaży usług i produktów pod marką Orange^[3].

PTK Centertel

Polska Telefonia Komórkowa Centertel Sp. z o.o. powstała w grudniu 1991 jako pierwszy w Polsce operator telefonii komórkowej operujący w systemie NMT450i. Udziałowcami w tej największej w tym czasie JV z kapitałem zagranicznym byli TP SA (51%), Ameritech (24,5%), France Télécom (24,5%). Partnerzy zagraniczni ponieśli pełne początkowe koszty licencji, inwestycji w infrastrukturę oraz szkolenia i zarządzania firmą. Sieć Centertel została uruchomiona w rekordowym wówczas w Europie czasie 18 czerwca 1992. Pracująca w cyfrowym systemie GSM 1800 sieć Idea Centertel została uruchomiona 1 marca 1998. Dwa lata później, 1 marca 2000, po uzyskaniu koncesji GSM 900 stała się siecią dwuzakresową GSM 900/1800, działającą pod nazwą handlową Idea. W grudniu 2000 PTK Centertel uzyskała koncesję na budowę sieci telefonii komórkowej trzeciej generacji UMTS. We wrześniu 2005 nastąpiła zmiana nazwy handlowej operatora (ang. rebranding), w wyniku którego w miejsce marki Idea została wprowadzona marka Orange. 26 października 2005 roku Telekomunikacja Polska wykupiła od France Telecom 34% udziałów w spółce i niniejszym stała się wyłącznym właścicielem PTK.

Fuzja

31 grudnia 2013 r. Telekomunikacja Polska S.A. połączyła się z PTK Centertel sp. z o.o. poprzez przeniesienie całego majątku ww. spółek na Telekomunikację Polską S.A. (łączenie przez przejęcie), która jednocześnie zmieniła nazwę na Orange Polska S.A. Zmianie uległa również siedziba spółki, którą przeniesiono do Miasteczka Orange (Aleje Jerozolimskie 160)^[1][20].

Prezesi spółki

Prezesi Zarządu Telekomunikacji Polskiej i Orange Polska

• 1991–1993: Jerzy Stopczyk
• 1993–1993: Zdzisław Nowak
• 1994–1997: Jacek Gadomski
• 1997–2001: Paweł Rzepka
• 2001–2006: Marek Józefiak
• 2006–2013: Maciej Witucki^[21]
• 2013-2016: Bruno Duthoit^[2]
• 2016-2020: Jean-François Fallacher^[22]
• od 2020: Julien Ducarroz^[23]

Dawni prezesi Zarządu PTK Centertel

• od grudnia 1991 do 1 stycznia 1993 – Andrew C. Kapusto
• 1993–1996 – Edward Mier-Jędrzejowicz
• od? do 23 października 2001 – Marek Józefiak
• od 24 października 2001 do 25 marca 2005 – Sławomir Skrodzki
• od 25 marca 2005 do 28 marca 2007 – Jean-Marc Vignolles
• od 29 marca 2007 do 15 września 2009 – Grażyna Piotrowska-Oliwa
• od 15 września 2009 do 31 grudnia 2013 – Mariusz Gaca

Kampanie reklamowe

W 2012 roku Orange przejął Telekomunikację Polską. Przejął również ich kampanie reklamowe i maskotki. Do 2016 roku w reklamach spółki występowali Serce i Rozum. Po rezygnacji z kampanii w 2017 roku postacie przestały występować w telewizji^[24]. Nadal jednak umieszczają posty w serwisie Facebook. Od 2012 roku jest to najpopularniejszy fanpage na polskim Facebooku^[25].

Telefonia komórkowa

Telefonia analogowa

Ta sekcja od 2013-07 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Rozpoczęcie świadczenia usług telekomunikacyjnych datuje się na 18 czerwca 1992 roku. Bardzo szybko osiągnięto pokrycie 65% powierzchni Polski, w tym wszystkich dużych miast i głównych dróg. W maju 1995 liczba abonentów przekroczyła 50 tysięcy. Od 1 stycznia 2001 operator sieci zaprzestał przyjmowania nowych klientów. W marcu 2010 roku zapowiedziano całkowite wyłączenie tej sieci^[26]. Nowy termin całkowitego zaprzestania świadczenia usług w tej sieci, która liczy jeszcze kilkuset abonentów, to połowa 2012 roku^[27]. Sieć jest utrzymywana z co najmniej dwóch powodów:

• Telekomunikacja Polska podłączyła 250 000 swoich klientów na wsiach i odległych terenach poprzez urządzenia radiodostępowe korzystające z sieci Centertela (ze względu na oszczędności w porównaniu z kosztami prowadzenia kabla). Abonenci tacy mają numery stacjonarne TP, jednak infrastruktura analogowej sieci komórkowej była niezbędna. Jako sieć analogowa z niezakodowanymi rozmowami, Centertel był łatwy do podsłuchania przy użyciu zwykłego odbiornika telewizyjnego. Jednakże od niedawna sygnał jest już niedostępny (bądź maskowany) dla odbiornika telewizyjnego.
• Centertel NMT miał według stanu na styczeń 2010 około tysiąca abonentów, którzy opierali się marketingowym pokusom przejścia na niższe taryfy w Orange. W przeważającej części byli to rybacy, którzy odkryli, że ze wszystkich sieci telefonii komórkowej w Polsce Centertel ma największy zasięg na morzu (ze względu na większe komórki sieci analogowej – komórki są tym większe, im niższej częstotliwości używa dany system).

Jako powód wyłączenia podano potrzebę zarezerwowania szerszego pasma dla Orange Freedom Pro, czyli usługi transmisji danych w oparciu o technologię CDMA2000 na tej samej częstotliwości 450 MHz, a także brak wsparcia producentów dla systemu NMT.

Cennik

Pierwszy cennik usług PTK Centertel zawierał ceny wyrażone w dolarach amerykańskich, a należność do zapłaty była przeliczana na złote polskie po oficjalnym kursie NBP (przy każdym rachunku innym). Opłacie podlegało także odbieranie rozmów. W połowie 1995 roku ceny kształtowały się następująco (przy średnim wynagrodzeniu nieprzekraczającym wówczas 300 USD)^[28]:

• opłata instalacyjna – 500 USD,
• miesięczny abonament – 25 USD,
• rozmowy w sieci – 0,34 / 0,10 USD za minutę,
• rozmowy do sieci stacjonarnej – 0,54 / 0,10 USD za minutę,
• rozmowy międzynarodowe – jak rozmowy do sieci stacjonarnej plus stawka za połączenie międzynarodowe TP S.A.

Cennik usług, który obowiązywał od 1999 roku, kształtował się następująco^[29]:

• 1,02 zł za minutę połączenia do obcych sieci w godzinach szczytu (8–22 w dni robocze),
• 0,80 zł do Centertela i Orange w godzinach szczytu,
• 0,25 zł za minutę połączenia do wszystkich sieci poza godzinami szczytu,
• abonament – 60 zł lub 10 zł dla posiadaczy telefonu w Orange,
• brak pakietu minut.

Numer kierunkowy

Początkowo prefiksem do sieci był 0–90, jednak ze względu na normalizację numeracji na jednolitą 9-cyfrową, obecnie ma postać 690. Kolejna cyfra oznacza przynależność centralową:

• 1, 2 – Warszawa
• 3 – Katowice
• 5 – Gdańsk
• 6 – Poznań

Telefonia cyfrowa

Grupa kapitałowa

Orange Polska stanowi główną spółkę grupy kapitałowej Orange (dawnej Grupy TP, a później Orange Polska)^[30], będącej największą grupą telekomunikacyjną w Europie Środkowej i działającą na rynku telefonii stacjonarnej, telefonii komórkowej, internetu, transmisji danych, dzierżawy łączy oraz transmisji satelitarnej.

Przypisy