Osiedle Wschodnie

Mapa Osiedla Wschodniego na Grenlandii. Czerwonymi kropkami zaznaczono znane gospodarstwa i kościoły oraz niektóre prawdopodobne nazwy geograficzne

Osiedle Wschodnie (staronorweski: Eystribyggð) – pierwszy i największy obszar zasiedlony przez wikingów na Grenlandii około 985 roku. Wbrew swojej nazwie ulokowany był na południowo-zachodnim krańcu Grenlandii wzdłuż długich fiordów: Tunulliarfik, Igaliku oraz Sermilik.

Historia

Osiedle zostało założone około 985 roku przez wyprawę Eryka Rudego, która przybyła na Grenlandię z Islandii w celu jej kolonizacji. Początkowo składało się ono z szeregu odizolowanych od siebie gospodarstw i rozciągało się na przestrzeni setek kilometrów. Najważniejszym miejscem było Brattahlid, gdzie mieszkał Eryk ze swoją rodziną i jako przywódca osadników decydował o kluczowych, dla całej społeczności sprawach. W szczytowym okresie Osiedle liczyło ok. 4000 mieszkańców. Odkryto tam blisko 500 ruin gospodarstw i 16 kościołów. Jego mieszkańcy zajmowali się nie tylko rolnictwem i hodowlą zwierząt, ale również łowiectwem oraz handlem[1].

Opuszczenie Osiedla

Po kilkuset latach Osiedle zaczęło się wyludniać. Prawdopodobnie złożyło się na to kilka czynników, w tym działalność samych osadników, którzy doprowadzili do erozji gleby poprzez wycięcie nielicznych drzew, by zyskać ziemię na nowe pastwiska. Ponadto zmiana klimatu w XIV wieku sprawiła, że zimy stały się dłuższe i bardzo ciężkie, co spowodowało zmniejszoną produktywność siana dla zwierząt, na które popyt w okresie zimowym wzrastał. Analiza izotopowa kości osadników wykazała, że pod koniec istnienia Osiedla dużą rolę odgrywało rybołówstwo, podczas gdy w czasach pierwszych osadników były to produkty rolne. Ostatecznie pod koniec XIV wieku zostało ono całkowicie opuszczone[2].

Ostatnim udokumentowanym zapisem pochodzącym z Osiedla Wschodniego jest list z 1408 roku, w którym zanotowano ceremonię ślubną w kościele w Hvalsey[3]. Jego świadkami była załoga islandzkiego statku, który zboczył z kursu[4].

W eskimoskiej tradycji przetrwała legenda dotycząca wydarzeń z Hvalsey. Według niej norweski wódz Ungortoq był w konflikcie z eskimoskim przywódcą K'aissape. Eskimosi przypuścili zmasowany atak na Hvalsey i spalili mieszkańców w ich domach. Ungortoq jednak uciekł wraz ze swoją rodziną. K'aissape rozpoczął długi pościg i w końcu dopadł wodza Norwegów niedaleko Kap Farvel. Jednakże badania archeologiczne nie wykazały żadnego śladów pożaru i nie potwierdziły tej opowieści. Ponadto nordyckie, jak i inuickie źródła nie wskazują, żeby obie grupy były do siebie wrogo nastawione[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Piotr Sobczyński: Kolonizacja Grenlandii – Wikingowie. vikingr.neostrada.pl, 2001-03-12. [dostęp 2013-10-13]. (pol.).
  2. a b K. Kris Hirst: Eastern Settlement (Greenland). thoughtco.com. [dostęp 2018-03-09]. (ang.).
  3. Stefan Brink, Neil Price: The Viking World. Routledge, 2008, s. 588. ISBN 978-1-134-31826-1.
  4. Dzieje – Normanowie. hornsund.igf.edu.pl, 2006. [dostęp 2014-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-15)]. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Eastern-settlement-eng.png
Autor: Masae, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Map of the Eastern settlement of the Norse in medieval Greenland. The area is approximately the modern municipalities of Qaqortoq, Narssaq and Nanortalik. The known major farms and churches are identified on the map as some probable geographical names. The names are the English versions of the Norse names.