Ostoja Olsztyńsko-Mirowska

Ostoja Olsztyńsko-Mirowska
kod: PLH240015
specjalny obszar ochrony siedlisk
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Mezoregion

Wyżyna Częstochowska

Data utworzenia

12.12.2008

Powierzchnia

2210,878 ha

Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostoja Olsztyńsko-Mirowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ostoja Olsztyńsko-Mirowska”
Ziemia50°43′51″N 19°15′03″E/50,730833 19,250833

Ostoja Olsztyńsko-Mirowskaspecjalny obszar ochrony siedlisk Natura 2000 na Wyżynie Częstochowskiej. Obejmuje obszar o powierzchni 2210,878 ha, ciągnący się od północno-wschodnich obrzeży Częstochowy przez Zieloną Górę, i Góry Towarne w kierunku południowo-wschodnim po Sokole Góry, następnie w kierunku północno-wschodnim po Grzędę Mirowsko-Bobolicką. Obszar ten znajduje się w granicach województwa śląskiego[1]. Charakteryzuje się dużym zalesieniem, zróżnicowaniem krajobrazowym i siedliskowym, występowaniem wapiennych wzgórz (mogotów), licznych form skałkowych oraz licznych jaskiń i schronisk[2]. Wzniesienia w obrębie ostoi wykorzystywane były do celów pasterskich, wskutek czego wytworzyły się na nich murawy kserotermiczne, w tym również murawy naskalne z charakterystycznymi dla tego typu siedlisk gatunkami roślin, w tym rzadkich, takich jak skalnica gronkowa, kostrzewa blada, pszonak pannoński i będąca polskim endemitem przytulia krakowska. Wzniesienia, na których występują naturalne lasy bukowe objęte zostały ochroną rezerwatową. Jaskinie są schronieniem i miejscem rozrodu dla licznych nietoperzy. M.in. wstępują takie ich gatunki, jak podkowiec mały, nocek orzęsiony, nocek duży. W kolonii nocka dużego w rezerwacie przyrody Sokole Góry żyje około 750 osobników, i jest to jedna z największych jego kolonii w Polsce[3].

Przedmioty ochrony przyrody w specjalnym obszarze ochrony siedlisk Natura 2000 Ostoja Olsztyńsko-Mirowska:

Ostoja w całości znajduje się w obrębie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd. Na jej obszarze utworzono 2 rezerwaty przyrody: ”Zielona Góra” i ”Sokole Góry”[3]. Teren ostoi jest udostępniony turystycznie. Przebiega przez niego droga krajowa nr 46, dwa główne szlaki turystyczne Jury: Szlak Orlich Gniazd, Szlak Warowni Jurajskich i inne szlaki turystyki pieszej i rowerowej. W kluczowych miejscach są parkingi, miejsca biwakowe i tablice informacyjne. Liczne skały wapienne są udostępnione do wspinaczki skalnej. W granicach ostoi znajdują się Zamek w Olsztynie, Zamek w Mirowie i Zamek w Bobolicach[2].

Przypisy

  1. Praca zbiorowa: Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny. Ogrodzieniec: Związek Gmin Jurajskich, 2018. ISBN 978-83-947430-8-6.
  2. a b Natura 2000 a turystyka. Ostoja Olsztyńsko-Mirowska. [dostęp 2018-11-25].
  3. a b c Założenia do sporządzenia projektu planu zadań ochronnych dla specjalnego obszaru ochrony siedlisk Natura 2000 Ostoja Olsztyńsko-Mirowska PLH240015. [dostęp 2018-11-25].

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship Relief location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief Location map of Silesian Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Relief Map of Poland.svg
Autor: TUBSEmail Silk.svg Gallery, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Poland
Green pog.svg
Shiny green button/marker widget.
Grupa Dziewicy DK12 (4).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Dziewica w Grupie Dziewicy na wzgórzu Cegielnia koło Olsztyna
Jaskinia w Zielonej Górze DK15 (3).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jaskinia w Zielonej Górze
Grzybki DK12 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Skała Grzybki na wzgórzu Lipówki w Olsztynie
Góry Towarne DK14 (2).jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Góry Towarne Małe i Duże