Otakar Jeremiáš
 Otakar Jeremiáš, 1928 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
Otakar Jeremiáš (ur. 17 października 1892 w Písku, zm. 5 marca 1962 w Pradze[1][2]) – czeski kompozytor, dyrygent i wiolonczelista.
Życiorys
Syn Bohuslava, brat Jaroslava[1]. Początkowo uczył się u ojca[1], następnie w latach 1907–1909 studiował w Konserwatorium Praskim u Josefa Klički (organy), Karla Steckera (teoria i kompozycja) oraz Jana Buriana (wiolonczela)[2]. Od 1909 do 1910 roku uczył się też prywatnie u Vítězslava Nováka[1][2]. W latach 1911–1913 był wiolonczelistą Filharmonii Czeskiej w Pradze[1][2]. Od 1918 do 1928 roku był dyrektorem szkoły muzycznej oraz dyrygentem orkiestry, opery i chóru w Czeskich Budziejowicach[2]. W latach 1929–1945 był dyrygentem orkiestry radia czeskiego w Pradze[1][2]. Od 1945 do 1947 roku pełnił funkcję dyrektora Teatru Narodowego w Pradze[1]. W 1949 roku został przewodniczącym związku kompozytorów czechosłowackich[2].
Tworzył w stylu czeskiej szkoły narodowej, nawiązując zwłaszcza do dorobku Bedřicha Smetany[1][2]. Otrzymał tytuł Artysty narodowego (1950) oraz Order Republiki (1960)[1].
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 2 symfonie (I 1910–1911, II 1914–1915)
- Písně jara (1907–1908)
- Podzimní suita (1907–1908)
- Jarní ouvertura (1912)
- Fantazja na wielką orkiestrę i 2 chóry (1915)
- melodramat z orkiestrą Romance o Karlu V (1917)
Utwory kameralne
- Trio fortepianowe (1909–1910)
- Kwartet smyczkowy (1910)
- Kwartet fortepianowy (1911)
- Suita ve starém slohu na kwartet smyczkowy (1910)
- Kwintet smyczkowy (1911)
- Fantasie na staročeské chorály na nonet (1938, także wersja na orkiestrę i organy 1939)
Utwory fortepianowe
- 2 sonaty (I 1909, II 1913)
- Ciacona na thema V. Nováka (1910)
- Variace na thema hebrajského chorálu (1913)
- Večer-Vzpomínka (1917)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Jen dál na głos i fortepian (1918, 2. wersja na chór unisono i orkiestrę 1937)
- Láska na sopran i orkiestrę (1921)
- kantata Mohamedův zpěv (1932)
- kantata Písně o rodné zemi (1940–1941)
Opery
- Bratři Karamazovi, libretto według Dostojewskiego (1922–1927, wyst. Praga 1928)
- Enšpígl, libretto według de Costera (1940–1944, wyst. Praga 1949)
Muzyka do sztuk teatralnych
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1733. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 456. ISBN 83-224-0453-0.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kei, Licencja: CC-BY-SA-3.0
The ribbon bar for the Order of the Republic (1951).