Ottó Tolnai

Ottó Tolnai
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1940 Kanjiža
Dziedzina sztuki	literatura
Nagrody
Nagroda im. Attili Józsefa

Ottó Tolnai (ur. 5 lipca 1940 w Kanjižy) – pisarz, poeta i dramaturg, przedstawiciel mniejszości węgierskiej w Wojwodinie.

W latach 1955–1959 uczęszczał do gimnazjum w Senta, w tym czasie zostały opublikowane jego pierwsze opowiadania. od 1959 do 1962 roku studiował filologię węgierską na Uniwersytecie w Nowym Sadzie. W 1963 roku wyjechał do Zagrzebia, aby studiować filozofię. Tam też odbył służbę wojskową. Po powrocie do Nowego Sadu w 1965 podjął pracę w awangardowym czasopiśmie literackim Új Symposion, w latach 1969–1972 był jego redaktorem naczelnym. Oskarżony o publikowanie artykułów antypanstwowych stracił stanowisko i został skazany na karę więzienia w zawieszeniu. W latach 1970–1973 mieszkał w Suboticy. Od 1974 do 1994 roku pracował w lokalnym radiu w Nowym Sadzie.

W 1991 roku otrzymał nagrodę im. Attili Józsefa^[1].

Twórczość

• 1963 Homorú versek (wiersze)
• 1967 Sirálymellcsont (wiersze)
• 1968 Valóban mi lesz velünk (wiersze, wspólnie z Istvánem Domonkosem)
• 1969 rovarház (powieść)
• 1969 Agyonvert csipke (wiersze)
• 1970 Ördögfej (powieść)
• 1972 Gogol halála (proza)
• 1973 Legyek karfiol (wiersze)
• 1973 Versek
• 1978 Sáfrány Imre (eseje)
• 1980 Világpor (wiersze)
• 1982 Elefántpuszi. Versek koravén gyerekeknek (wiersze dla dzieci)
• 1983 Virág utca 3. (powieść)
• 1983 Vidéki Orfeusz (wiersze)
• 1986 Rokokokokó (wiersze)
• 1986 Gyökérrágó (wiersze)
• 1987 Prózák könyve (proza)
• 1989 Cápácskám: apu
• 1992 árvacsáth (wiersze)
• 1992 Wilhelm-dalok, avagy a vidéki Orfeusz (wiersze)
• 1992 Versek könyve
• 1992 A meztelen bohóc (eseje)
• 1994 Június
• 1994 Kékítőgolyó. Új prózák könyve
• 1996 Végel(ő)adás (zbiór dramatów)
• 1997 Rothadt márvány. Jugoplasztika (eseje)
• 2001 Balkáni babér
• 2004 Költő disznózsírból
• 2005 Szög a nadírban. Kovács Antal naplója
• 2006 Ómama egy rotterdami gengszterfilmben

Przypisy

Bibliografia

• Literatura na Świecie nr 9-10/2010