Otto von Böhtlingk

Otto von Böhtlingk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1815
Petersburg

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1904
Lipsk

Specjalność: indologia

Otto von Böhtlingk (ur. 11 czerwca 1815 w Petersburgu, zm. 1 kwietnia 1904 w Lipsku) – niemiecki językoznawca, leksykograf, indolog, pochodzenia holenderskiego[1].

Od 1855 r. był profesorem uniwersytetu w Petersburgu, a później uniwersytetów w Jenie i Lipsku. Był autorem dwu słowników sanskrycko-niemieckich, w tym siedmiotomowego Sanskrit-Wörterbuch (1853–1875, wraz z Rudolfem Rothem), który stał się wybitnym osiągnięciem językoznawstwa dziewiętnastowiecznego[1] (istnieje także wersja skrócona Sanskrit-Wörterbuch in kürzerer Fassung, 1879–1889).

Ponadto wydał i przetłumaczył na język niemiecki m.in. sanskrycką gramatykę Paniniego, poetykę Dandina i dramat Kalidasy pt. Śakuntala[1].

Badał także język jakucki, czego owocem była obszerna, trzytomowa praca pt. Über die Sprache der Jakuten (1851)[1].

Przypisy

  1. a b c d Böhtlingk Otto von. W: Obyczaje, języki, ludy świata. Encyklopedia PWN. Red. Sławomir Żurawski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 106. ISBN 978-83-01-14874-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Oboehtlingk5 f.jpg
Portrait von Otto Böhtlingk (1815-1904)