Płyta gramowidowa
Ten artykuł od 2018-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Płyta gramowidowa, płyta wizyjna, dysk wizyjny (ang. Laser Disc) – nośnik filmów (i towarzyszącego im dźwięku), przeznaczony do odtwarzania za pomocą gramowidu[1]. Obraz jest zapisywany analogowo na specjalnych dyskach przypominających CD, jednak znacznie większych. Nośnik był mało popularny w Polsce[2]. Płyta gramowidowa została zastąpiona płytą DVD[1].
Technologia zapisu
Płyta gramowidowa to krążek z tworzywa sztucznego, na którym zapisany jest sygnał wizyjny i foniczny w postaci rowka, podobnie jak na płycie gramofonowej. Na takiej płycie mieści się do 140 skoków rowka na 1 mm promienia płyty. W formie subtelnie pofalowanego rowka zapisany jest tzw. zespolony sygnał wizji, zawierający informację o luminacji, chrominacji każdej linii obrazu, impulsy synchronizacji linii poziomych i odchylania ramki. Dźwięk zapisywało się wykorzystując modulację amplitudy impulsów synchronizacji linii. Ponieważ w tradycyjnym systemie PAL częstotliwość impulsów linii poziomych wynosi 15625 Hz, to pasmo dźwięku monofonicznego jest ograniczone do ok. 6 kHz.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b płyta gramowidowa, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-10-17] .
- ↑ Wszystko, co chcesz wiedzieć o DVD, ale boisz się zapytać. pcworld.pl, 01.03.2000. [dostęp 2018-10-17].
Media użyte na tej stronie
Autor: Marcus Rowland, Licencja: CC BY-SA 3.0
Laser disc (manufactured 1983) showing "laser rot" damage.