PZL.3
| ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Polska | |
Producent | PZL | |
Typ | projekt ciężkiego bombowca | |
Konstrukcja | mieszana, kadłub półskorupowy, duralowy, Podwozie stałe dwukołowe | |
Załoga | 6 | |
Historia | ||
Liczba egzemplarzy | 0 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 4 silniki gwiazdowe Bristol Jupiter | |
Moc | 4x 383 kW (520 KM) | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 36 m | |
Długość | 22 m | |
Powierzchnia nośna | 170m2 | |
Masa | ||
Startowa | 7500kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 280 km/h (zakładana) |
PZL.3 (PZL-3) – projekt bombowca autorstwa Władysława Zalewskiego opracowywany w latach 1928–1930 w Państwowych Zakładach Lotniczych.
Historia
Projekt samolotu PZL.3 powstał w wyniku zapotrzebowania polskiego lotnictwa wojskowego na samolot bombowy. Projekt Zalewskiego był rozwinięciem samolotu WZ-IX Pteranodon. W pierwszej wersji projektu samolot miał posiadać dwa silniki pchające i dwa silniki ciągnące. Później ze względów technicznych z tej koncepcji zrezygnowano. Badania modelu wykazały bardzo dobre własności płatowca. Mimo zachęcających wyników wstępnych analiz projekt zarzucono, głównie ze względów na zbyt wysokie koszty. Część założeń projektu wykorzystano w pracach nad PZL.37 Łoś.
W 1933 roku powstała we Francji bliźniaczo podobna konstrukcja: Potez 41 BN4.
Służba w lotnictwie
Bombowiec nigdy nie wyszedł poza fazę projektu.
Opis techniczny
Wolnonośny dolnopłat czterosilnikowy z podwójnym usterzeniem pionowym. Napęd miały stanowić dwie pary silników Bristol "Jupiter" o mocy 520 KM każdy. Projekt odznaczał się nowoczesną, duralową konstrukcją kadłuba. Samolot miał być stosunkowo dobrze uzbrojony (3 ruchome karabiny maszynowe). Miał przenosić 3000 kg bomb.
Wersje
- PZL.3 - bombowiec czterosilnikowy, projekt.
Bibliografia
- Andrzej Morgała: Polskie samoloty wojskowe 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1972, s. 431-432.
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1924-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2003, s. 358-359. ISBN 83-22-09319-9.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1976, s. 27-28,34.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).