Pałac Butrymowiczów w Pińsku

Pałac Butrymowiczów w Pińsku
Ilustracja
Widok pałacu
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Pińsk

Adres

ulica Lenina 42

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

barok, klasycyzm

Architekt

Karol Schildhaus

Fundator

Mateusz Antoni Butrymowicz

Kondygnacje

1

Rozpoczęcie budowy

1784

Ukończenie budowy

1790

Pierwszy właściciel

Mateusz Antoni Butrymowicz

Kolejni właściciele

Ordowie, Skirmunttowie

Położenie na mapie Pińska
Mapa konturowa Pińska, na dole po prawej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Butrymowiczów w Pińsku”
Położenie na mapie Białorusi
Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Butrymowiczów w Pińsku”
Ziemia52°06′51,68″N 26°06′45,06″E/52,114356 26,112517

Pałac Butrymowiczów w Pińsku zwany Murem[1] (biał. Палац Бутрымовічаў) – pałac należący do rodziny Butrymowiczów, zbudowany w II połowie XVIII wieku, obecnie zabytek położony przy ul. Lenina.

Historia

Został zaprojektowany przez wileńskiego architekta Karola Schildhausa dla sędziego grodzkiego z Grodna i starosty pińskiego Mateusza Butrymowicza. W uroczystości wbudowania kamienia węgielnego wziął w 1784 udział wizytujący Polesie król Stanisław August Poniatowski. Budowę ukończono w 1790, na trzy lata przed zajęciem Pińska przez wojska rosyjskie.

Po śmierci Mateusza Butrymowicza pałac odziedziczyła jego córka Józefa zamężna z Michałem Ordą (ojcem Napoleona), później własność przeszła na Hortensję z Ordów zamężną Skirmuntt, po czym do lat trzydziestych XX wieku znajdowała się w rękach tej rodziny.

Artykuł Romana Skirmunta "Panie z Muru" w gazecie "Słowo" (Nr 127, 1934 r.)

Wnuczką Hortensji Skirmunttowej była znana publicystka kresowa Konstancja Skirmuntt. Zapisała ona pałac w testamencie lokalnym księżom, którzy przejęli go w 1933. Po II wojnie światowej w budynku znajdował się Dom Pionierów. W latach 2007–2009 obiekt przeszedł renowację i został uroczyście oddany do użytkowania.

Galeria

Przypisy

  1. Przez długi czas obiekt nazywany był murem, ponieważ wyłączywszy świątynie miejskie był jedyną budowlą murowaną w Pińsku


Bibliografia

  • Zbigniew Hauser, Nowy ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Wydawnictwo „Burchard Edition”, 2005, ISBN 83-87654-25-6, OCLC 63010349.
  • Grzegorz Rąkowski, Polesia czar, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2001, ISBN 83-85557-92-X

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Brest oblast location map.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Позиционная карта Брестской области

Цилиндрическая равноугольная проекция с координатами краёв:

  • С: 53.45° с.ш.
  • Ю: 51.4° с.ш.
  • З: 23.1° в.д.
  • В: 27.7° в.д.
Legenda dwor.svg
Symbol dworu do legendy mapy
Палаца Бутрымовіча зверху.JPG
Autor: Александр Липилин, Licencja: CC BY-SA 3.0
Палаца Бутрымовіча зверху
Pinsk location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Map of Pinsk, Belarus
Фасад палаца Бутрымовіча.JPG
Autor: Александр Липилин, Licencja: CC BY-SA 3.0
Фасад палаца Бутрымовіча
Slowo - 1934, nr 127 Roman Skirmunt - Panie z muru - p 3.jpg
third page of newspaper "Słowo" (#127, 1934 AD), Poland. Roman Skirmunt (1868-1939)'s article " Panie z muru"
Пінск. Палац Бутрымовіча.jpg
Autor: Александр Липилин, Licencja: CC BY-SA 3.0
Пінск. Палац Бутрымовіча