Pałac Krasińskich w Warszawie

Pałac Krasińskich (Rzeczypospolitej)
Symbol zabytku nr rej. 256/2 z 1 sierpnia 1965
Ilustracja
Elewacja ogrodowa pałacu Krasińskich
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

pl. Krasińskich 5

Styl architektoniczny

barok

Architekt

Tylman z Gameren

Rozpoczęcie budowy

1677

Ukończenie budowy

1695

Pierwszy właściciel

Jan Dobrogost Krasiński

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Krasińskich (Rzeczypospolitej)”
Ziemia52°14′57″N 21°00′13″E/52,249167 21,003611
Plac Krasińskich około 1900, w głębi pałac Krasińskich
Pałac Krasińskich przed 1939

Pałac Krasińskich[1], także pałac Rzeczypospolitej[1]barokowy pałac zbudowany w latach 1677–1695 dla wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego według projektu Tylmana z Gameren.

Do 2019 siedziba zbiorów specjalnych Biblioteki Narodowej (rękopisy i stare druki).

Historia

Pałac wzniesiono w stylu barokowym w latach 1677–1695 dla wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego, a autorem jego był architekt Tylman z Gameren. Budowę rozpoczęto wiosną 1677 i do 1682 gotowy był w stanie surowym korpus główny. W marcu 1699 roku w czasie karnawału na balu w pałacu brał udział król August II Mocny, a następnie odbyła się w nim uroczystość z okazji podpisania pokoju w Karłowicach[2]. Dekorowanie wnętrz przerwała III wojna północna i obrabowanie pałacu przez Szwedów w 1702 roku[2]. Po śmierci Dobrogosta pałac przeszedł w 1717 roku na własność jego wnuka starosty opinogórskiego Błażeja Jana Krasińskiego. W 1763 roku jedynym właścicielem stał się biskup kamieniecki Adam Stanisław Krasiński.

W dniu 5 grudnia 1765 pałac został zakupiony przez Rzeczpospolitą na siedzibę Komisji Skarbowej Koronnej i wtedy też przeprowadzono remont i ostatecznie zakończono dekorowanie wnętrz wg projektu Jakuba Fontany[2]. Od tej pory nosił nazwę pałacu Rzeczypospolitej[3][4]. W 1766 Ogród Krasińskich udostępniono publiczności. W grudniu 1782 roku pałac spłonął. Po pożarze, który strawił dużą część wnętrza, pałac został do grudnia 1783 roku odbudowany według projektu Dominika Merliniego. Podczas tych prac pokryto dach blachą w miejsce dachówki i zlikwidowano lukarny w elewacjach bocznych[2]. W 1796 wyłożono w nim księgi do złożenia podpisów poddańczych po hołdzie oddanym królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi II[5].

W dobie Królestwa Polskiego odbywały się tutaj w latach 1827–1828 posiedzenia sądu sejmowego. W 1835 pałac został odnowiony po uszkodzeniach z czasów walk powstałych w trakcie powstania listopadowego. W okresie poprzedzającym powstanie styczniowe w 1861 roku w pałacu mieszkał naczelnik rządu cywilnego Aleksander Wielopolski[2]. W latach 1917–1939 był siedzibą Sądu Najwyższego[6] a jego oficyna Sądu Okręgowego[7]. W 1929 roku przeprowadzono restaurację pałacu[2]. We wrześniu 1939 roku pałac został uszkodzony. W dniu 27 sierpnia 1944 podczas powstania warszawskiego pałac został zbombardowany przez samoloty niemieckie, w wyniku czego zginęło 27 powstańców batalionu Parasol. W wyniku walk w ruinach w ciągu następnych dni pałac został prawie całkowicie wypalony. Po wojnie zniszczenia budynku oszacowano na 85%[8].

Odbudowę rozpoczęto w 1948 według projektu Mieczysława Kuźmy i Zbigniewa Stępińskiego i ukończono ją w 1961[2]. W 1958 budynek został przejęty przez Bibliotekę Narodową[9].

Znajduje się w nim ocalałe ok. 5% z liczącej 40 tysięcy rękopisów Biblioteki Załuskich i Muzeum Polskiego w Rapperswilu, księgozbiór Biblioteki Wilanowskiej, a także inne zebrane później stare druki i zbiory graficzne. Na uwagę zasługują zwłaszcza bezcenne iluminowane polskie i zagraniczne średniowieczne manuskrypty. Znajduje się tam również zbiór tematyczny poświęcony okresowi Wielkiej Emigracji (1831–1883) i pamiątki piśmiennicze po Cyprianie Kamilu Norwidzie.

W sali wilanowskiej znajduje się szklana urna zawierająca na wpół spopieloną książkę[10].

W latach 2014−2016 budynek został poddany rewitalizacji. Trwają prace związane z projektem „Modernizacja i aranżacja wnętrz Pałacu Krasińskich (Pałacu Rzeczypospolitej) przy Placu Krasińskich 3/5 w Warszawie”. Celem projektu jest m.in. stworzenie interaktywnej przestrzeni wystawienniczej, w której udostępnione zostaną najcenniejsze zbiory Biblioteki Narodowej[11].

Architektura

Elewacja frontowa pałacu skierowana jest na plac Krasińskich (dawny dziedziniec pałacowy), dokładnie na wprost nowoczesnego gmachu Sądu Najwyższego.

Oś główną budynku podkreśla ryzalit z trójkątnym tympanonem zwieńczonym rzeźbami gdańskiego rzeźbiarza Andreasa Schlütera. Elewacja od strony ogrodu została rozwiązana podobnie. Oba tympanony nawiązują do dziejów domniemanego protoplasty rodu Korwinów Rzymianina Marka Waleriusza Maksimusa Korwusa i jego walk z Galami. Zespół pałacowy jest jednym z najokazalszych założeń entre cour et jardin w Warszawie.

Galeria

Przypisy

  1. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 599. ISBN 83-01-08836-2.
  2. a b c d e f g Mossakowski, Stanisław: Pałac Krasińskich (Warszawa, 1972), digi.ub.uni-heidelberg.de [dostęp 2018-06-13] (niem.).
  3. M. Przyszychowska, "Pałac Rzeczyspospolitej w Warszawie - perła architektury", Warszawa 2007, s. 3
  4. Jan Stanisław Bystroń: Warszawa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977, s. 111.
  5. Marta Przyszychowska, Pałac Rzeczypospolitej w Warszawie - perła architektury, str. 9, Warszawa 2007, 2007.
  6. Sąd Najwyższy Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Zespół Prasowy Sądu Najwyższego, 2014, s. 48, 55.
  7. Stanisław Mossakowski: Pałac Krasińskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1972, s. 67.
  8. Karol Małcużyński, Wacław Wojnacki: Zwiedzamy nową Warszawę. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1950, s. 76.
  9. Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  10. "Urna" pamięci spopielonych książek Warszawy
  11. Skarbiec piśmiennictwa Rzeczypospolitej – rewitalizacja i aranżacja wnętrz Pałacu Rzeczypospolitej, Biblioteka Narodowa [dostęp 2021-11-26] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Warszawa Pałac Krasińskich 1805.jpg
Pałac Krasińskich w 1805 roku.
Andreas Schlueter Palac Krasinskich 1.jpg
Andreas Schlüter sculptures, Krasiński palace, Warsaw
Warsaw 07-13 img11 Library.jpg
Autor: A.Savin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krasiński Palace (National Library) in Warsaw (Poland)
Krasinski Square Warsaw.jpg
Krasinski Square Warsaw
Pałac Krasińskich w Warszawie przed 1939.jpg
Pałac Krasińskich w Warszawie
Legenda dwor.svg
Symbol dworu do legendy mapy
Palac Krasinskich w Warszawie Tylman.jpg
Autor: Bornholm, Licencja: CC BY-SA 3.0
Elewacja ogrodowa Pałacu Krasińskich w Warszawie wg stanu z czasów Tylmana z Gameren,
Palac Krasinskich panoplia 01.jpg
Pediment sculptures by Andreas Schlüter, atop Krasiński Palace, Warsaw, sculptures
Wilanow Library Krasinski Palace in Warsaw.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Fragment księgozbioru Biblioteki Wilanowskiej w Pałacu Krasińskich w Warszawie
Biblioteka Narodowa (Pałac Krasińskich2) (fot. Janusz Drzewucki).jpg
Autor: Janusz Drzewucki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Biblioteka Narodowa, Pałac Krasińskich (Pałac Rzeczypospolitej), widok od strony Ogrodu Krasińskich