Pakorus I
| ||
 | ||
| król Partów (z Orodesem II) | ||
| Okres | od do 38 p.n.e. | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Arsacydzi | |
| Data urodzenia | ? | |
| Data śmierci | 38 p.n.e. | |
| Ojciec | Orodes II | |
Pakorus I (? - 38 p.n.e.) z partyjskiej dynastii Arsacydów – syn króla Orodesa II, z którym współrządził Partią.
Podczas walk Partów z Rzymianami pod Carrhae dowodził ofensywą partyjską w Syrii do r. 51 p.n.e. Działania na tyłach legionów miały doprowadzić do wycofania się Rzymian z Mezopotamii. Ponownie najechał Syrię w 40 p.n.e. i okupował ją razem z rzymskim rebeliantem Kwintusem Labienusem. Wspólnie opanowali tereny Azji Mniejszej, Syrii i Palestyny. Pakorus zaczął usuwać wrogich mu lokalnych władców (np. w Judei za Jana Hirkana II wprowadzony został Antygon) i nominować sobie podległych.
W 39 p.n.e. ruszyła rzymska kontrofensywa, która przyczyniła się do klęski i śmierci Kwintusa Labienusa w Górach Taurusu. Rok później zginął jego sojusznik Pakorus, w potyczce z rzymskim oddziałem w Syrii.
| ||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
Coin of Pacorus I of Parthia. Avers King, crowned with a wreath by the Greek goddess of victory Nike. Reverse shows a seated archer holding a bow. Greek inscription reads ΒΑΣΙΛ[ΕΩΣ] ΒΑΣΙΛΕ[ΩΝ] [ΑΡΣΑΚΟΥ] [Ε]ΥΕΡΓΕΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΠΙΦΑΝΟΥΣ ΦΙΛΕΛΛΗΝΟΣ (king of kings Arsaces, bringer of plenty, the just, the illustrious, friend of the Greeks).