Paleoscynk
Palaeoscincus | |||
Leidy, 1856 | |||
Ząb Palaeoscincus costatus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | paleoscynk | ||
Gatunki | |||
|
Paleoscynk (Palaeoscincus) – wymarły rodzaj dużego gada należącego do rzędu dinozaurów ptasiomiednicznych (Ornithischia) i rodziny nodozaurów[1] (Nodosauridae). Znany głównie ze skamieniałości zębów. Jego nazwa oznacza "pradawny scynk".
Wymiary
Paleoscynk osiągał prawdopodobnie długość 5-6 m, wysokość 1,6 m i wagę około 1 t.
Występowanie
Dinozaur ten żył w późnej kredzie, około 70 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Skamieniałości przedstawicieli tego rodzaju znaleziono w stanie Wyoming w Stanach Zjednoczonych.
Opis
Prawdopodobnie jeden z większych przedstawicieli rodziny nodozaurów. Jako że jest stosunkowo wcześnie opisanym rodzajem, często pojawiał się na dawnych ilustracjach – nierzadko błędnie rekonstruowany z kostną maczugą na ogonie. Dziś uważa się raczej, że paleoscynk jest zbliżony – zarówno rozmiarami, jak i wyglądem – do edmontonii.
Gatunki
Do rodzaju Palaeoscincus włączanych było, od momentu jego opisania, siedem gatunków:
- Palaeoscincus costatus Leidy, 1856
- Palaeoscincus africanus (Broom, 1910) – obecnie Paranthodon africanus
- Palaeoscincus asper (Lambe, 1902) = Palaeoscincus tutus (Lambe, 1902) – obecnie Euoplocephalus tutus
- Palaeoscincus latus (Marsh, 1892) – obecnie uważany za gatunek pachycefalozaura
- Palaeoscincus magoder (Henning, 1914) – nomen nudum
- Palaeoscincus rugosidens (Gilmore, 1930) – obecnie Edmontonia rugosidens
Przypisy
- ↑ Przypuszczalnie.
Bibliografia
- The Paleobiology Database (ang.). [dostęp 2008-08-29].
- Paleofile.com (ang.). [dostęp 2008-08-29].
Media użyte na tej stronie
Autor:
- derivative work: Dinoguy2 (talk)
- Spinosaurus_BW.jpg: ArthurWeasley
Spinosaurus aegyptiacus, a spinosaurid from the Middle Cretaceous of Egypt
Edmontonia rugosidens.
Palaeoscincus costatus tooth.