Paolo Polidori

Paolo Polidori

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1778 Jesi
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 1847 Rzym
Prefekt Kongregacji Soborowej
Okres sprawowania	1841–1847
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1800
Sakra biskupia	11 lutego 1844
Kreacja kardynalska	23 czerwca 1834 Grzegorz XVI
Kościół tytularny	S. Eusebio S. Prassede

Paolo Polidori (ur. 4 stycznia 1778 w Jesi, zm. 23 kwietnia 1847 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 4 stycznia 1778 roku w Jesi, jako syn Giuseppego Polidoriego i Camilli Vici^[1]. Studiował na Uniwersytecie Perugiańskim, a następnie wyjechał do Rzymu, i wstąpił do stanu duchownego^[1]. W 1800 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Wkrótce potem został wikariuszem generalnym diecezji Ostia^[1]. W czasie francuskiej okupacji Rzymu, został aresztowany i osadzony w Mediolanie, jednak niedługo później został uwolniony i wyjechał do Lorento^[1]. 23 czerwca 1834 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio^[2]. W tym samym roku został prefektem Kongregacji Dyscypliny Zakonników^[1]. W 1840 roku został proprefektem, a rok później – prefektem Kongregacji Soborowej^[2]. 22 stycznia 1844 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Tarso, a 11 lutego przyjął sakrę^[2]. Zmarł 23 kwietnia 1847 roku w Rzymie^[1].

Przypisy