Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza

Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza
Państwo

 Stany Zjednoczone

Lider

Peter Cooper
James Weaver

Data założenia

1875

Data rozwiązania

1888

Ideologia polityczna

socjalizm demokratyczny

Poglądy gospodarcze

reforma walutowa

Peter Cooper kandydat partii na prezydenta w 1876
James Weaver kandydat partii na prezydenta w 1880
Benjamin Butler kandydat partii na prezydenta w 1884

Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza[1] (ang. Greenback Party) – partia polityczna działająca w Stanach Zjednoczonych w drugiej połowie XIX wieku.

Historia

Ruch społeczny greenback zaczął się formować tuż po zakończeniu wojny secesyjnej[2]. Jeszcze w czasie jej trwania, władze federalne, by pomóc wojskom Unii, wyasygnowały ponad 450 milionów dolarów papierowych pieniędzy, które nie miały pokrycia w złocie[2]. Jednocześnie w tym okresie znacząco rozwinął się transport (budowano linie transkontynentalne, bite drogi i kanały), co wpłynęło na wzrost osadnictwa w niezasiedlonych terenach[3]. Gwałtowny rozwój sprzyjał kapitalizmowi, tworzeniu się monopoli i elit finansowych, przeciwko którym protestowali robotnicy, farmerzy, rzemieślnicy i drobni przedsiębiorcy[3]. Żyjące z reguły w małych społecznościach grupy zawodowe, po zakończeniu wojny secesyjnej utworzyły ruch społeczny greenback, czyli zwolenników papierowych pieniędzy[4]. Wyrazili swój sprzeciw, kiedy to fiskalni konserwatyści żądali od rządu wycofania się z pożyczek i zaniechania emisji banknotów[2]. Ich działalność przybrała na sile podczas kryzysu finansowego w 1873 roku, kiedy to zażądali utrzymania papierowych pieniędzy, kosztem droższych, metalowych, z domieszkami złota[4]. Rok później ruch przybrał formę Partii Zwolenników Papierowego Pieniądza, której głównym obszarem poparcia był Środkowy Zachód[2].

Działalność

Partia (zwana też Greenback Labour Party lub National Independent Party) oficjalnie powstała podczas konwencji założycielskiej w Cleveland w 1875 roku[4]. W tym samym roku Kongres przyjął Resumption Act, który zakładał stopniowe wycofywanie papierowych pieniędzy[4]. Greenback Party postulowała powrót do parytetu złota i krytykowała reformę monetarną gabinetu prezydenta Ulyssesa Granta[4]. Wystawiła także kandydaturę Petera Coopera w wyborach prezydenckich w 1876 roku[4]. Uzyskał on około 81 000 głosów powszechnych[4]. Partia nie odniosła sukcesu z powodu braku charyzmatycznego lidera oraz kłopotów organizacyjnych[5]. W 1877 roku do zwolenników Greenback dołączyli pracownicy kolei, którym groziły masowe zwolnienia[5]. Ponadto zawiązali oni sojusz z Labour Reform[5]. Dzięki temu w wyborach do Izby Reprezentantów w 1878 roku partia wprowadziła 15 przedstawicieli[5]. Dwa lata później odbyła się konwencja, na której pojawili się działacze socjalistyczni, którzy postulowali wprowadzenie 8-godzinnego czasu pracy i zakazu przywożenia pracowników kontraktowych z Chin[6]. Nominację prezydencką uzyskał James Weaver, który w wyborach powszechnych otrzymał około 307 tys. głosów[6]. W połowie lat 80. XIX wieku poparcie dla greenbacks znacznie spadło, a sama partia zaczęła się rozpadać[6]. Większość działaczy zaczęła sprzyjać idei nieograniczonego parytetu srebra[2] i zaczęli przechodzić do formującej się Partii Populistycznej[6].

Wybory prezydenckieKandydatGłosy powszechneGłosy elektorskie
1876Peter Cooper75 973[7]0
1880James Weaver305 997[8]0
1884Benjamin Butler175 096[9]0
Wybory do Izby ReprezentantówLiczba mandatów[10]
187813
188010
18822
18841
18861

Przypisy

  1. ↑ M. Jones: Historia USA. s. 409.
  2. ↑ a b c d e Greenback movement, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2018-03-07] (ang.).
  3. ↑ a b I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 122.
  4. ↑ a b c d e f g I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 123.
  5. ↑ a b c d I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 125.
  6. ↑ a b c d I. Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. s. 126.
  7. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-02]. (ang.).
  8. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
  9. ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-06]. (ang.).
  10. ↑ Party Divisions of the House of Representatives. United States House of Representatives. [dostęp 2018-02-27]. (ang.).

Bibliografia

  • Izabella Rusinowa: Z dziejów amerykańskich partii politycznych. Warszawa: Egross, 1994. ISBN 83-85253-52-1. (pol.).
  • Maldwyn Jones: Historia USA. Gdańsk: Marabut, 2002. ISBN 83-916989-0-4. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Benjamin Franklin Butler Brady-Handy.jpg
Benjamin Franklin Butler Honorable Senator from Massachusetts, Library of Congress Prints and Photographs Division, Forms part of Brady-Handy Photograph Collection
James Weaver - Brady-Handy (cropped).jpg
James Baird Weaver ( June 12, 1833 – February 6, 1912) was a United States politician and member of the United States House of Representatives, representing Iowa as a member of the Greenback Party. He ran for President two times on third party tickets in the late 19th century. An opponent of the gold standard and national banks, he is most famous as the presidential nominee of the Populist Party in the 1892 election.