Pastor

Ks. dr Arthur Schmidt (1866-1923) z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w todze z befkami, proboszcz w Bielsku (1894-1923)
(c) Johan Fredriksson, CC BY-SA 3.0
Pastor Kościoła Szwecji bp Eva Brunne

Pastor (łac. pastorpasterz) – w Kościołach protestanckich duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest przez organy centralne danego Kościoła (np. synod, generalną konferencję), bądź jest powoływany przez kongregację wiernych (zbór) w drodze demokratycznego wyboru[a].

Nazewnictwo

W dawnej Polsce pastor był nazywany także ministrem (łac. minister znaczy sługa)[1].

Biblijne pochodzenie tytułu pastor było powodem uznania go na szerszą skalę wśród różnych protestantów, których wiąże zasada Sola scriptura. Tytuł ten został wymieniony w Liście do Efezjan Apostoła Pawła, co uznano za dowód stosowania tego tytułu w Kościele prachrześcijańskim.

I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami (gr. ποιμένας; łac. pastor) i nauczycielami. — List do Efezjan 4:11, Biblia warszawska

Z czasem używanie tytułu pastor w odniesieniu do protestanckiego duchownego stało się tradycją, zaś w wielu językach funkcjonuje zwrot grzecznościowy: Wielebny Pastorze lub Księże Pastorze.

W Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce używanie pojęcia „pastor” jako grzecznościowego zwrotu częściowo zanikło na rzecz „księdza” (zwroty „Proszę księdza”/„Księże...”); duchowni luterańscy nazywani byli w Polsce księżmi już w XVI wieku[2]. Duchowni ewangeliccy częściej są nazywani pastorami przez katolików, niż przez samych współwyznawców.

Strój urzędowy

Zwyczajowym strojem liturgicznym pastorów w Kościołach ewangelickich na terenie Niemiec, Polski i krajów środkowoeuropejskich jest czarna toga z białymi befkami oraz biret. Strój ten jest używany od roku 1811 na mocy dekretu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III.

Dodatkowo w Polsce, w Czechach na Słowacji i na południu Niemiec (Wirtembergia) luterańscy pastorzy ewangeliccy używają białą komżę tzw. „albę silesiana”, czyli „albę śląską”, zakładaną na czarną togę. Komża ta jest używana od czasów reformacji w Księstwie Cieszyńskim. Na Słowacji i na południu Niemiec (Wirtembergia) „alba śląska” jest używana w formie białej „rokiety”.

Drugim strojem liturgicznym, używanym przez pastorów ewangelickich w Polsce jest biała lub kremowa alba sięgająca do kostek, kroju skandynawskiego, ze stułą w kolorze liturgicznym odpowiadającym niedzieli lub świętu roku kościelnego.

W Kościołach ewangelickich w Skandynawii strojem liturgicznym pastorów, podobnie jak księży rzymskokatolickich jest biała alba, stuła i ornat.

W ewangelikalnych Kościołach protestanckich pastorzy w trakcie czynności wykonywanych podczas nabożeństwa najczęściej noszą „świeckie” garnitury z krawatami lub koloratkami.

Ukazanie w dziełach kultury

W literaturze

W filmie

W serialu

  • Siódme niebo (Stany Zjednoczone, 1996–2007) – postać pastora Erica Camdena zagrał Stephen Collins
  • Zdobywcy serc (oryg. Herzensbrecher – Vater von vier Söhnen) (Niemcy, 2013–2016) – postać pastora Andreasa Tabariusa zagrał Simon Böer
  • Grantchester (Wielka Brytania, 2014)
  • Herrens Veje (Dania, 2017) - postacie pastorów: Johanna i jego syna Augusta w Danii[4]

Zobacz też

Uwagi

  1. Zależy to od formy organizacji Kościoła (np. wspólnoty episkopalne stosują na ogół mianowanie, kongregacjonalne – demokratyczny wybór)

Przypisy

  1. Słownik języka polskiego S.B. Lindego: „Minister – minister słowa bożego, nazwisko pasterzów protestanckich”.
  2. Oskar Bartel: Przenikanie nauki Lutra do Polski. W: Franz Lau: Marcin Luter. Cz. II. Warszawa: Zwiastun, 1966, s. 113–114. OCLC 233460468.
  3. Straszny czwartek w domu pastora - Karol Ludwik Koniński. [dostęp 2015-01-16]. (pol.).
  4. Herrens veje. Danmarks Radio (DR), ARTE, Sam Productions. 2017-09-24. [dostęp 2022-10-04].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bielsko-Biała Arthur Schmidt 001.JPG
Ks. dr Arthur Schmidt (1866-1923), proboszcz w Bielsko (1894-1923)