Patriarchat jerozolimski

Ten artykuł od 2014-12 może zawierać nierzetelne źródła.
Informacje oparte na nierzetelnych źródłach mogą zostać usunięte. Zweryfikuj hasło i dodaj przypisy do wiarygodnych, najlepiej recenzowanych publikacji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bazylika Grobu Pańskiego w Jerozolimie – Kościół Matka

Patriarchat jerozolimski, Kościół Jerozolimski – tradycyjna i popularna nazwa lokalnej wspólnoty chrześcijańskiej w Jerozolimie.

Historia

Pierwsza wspólnota powstała bezpośrednio po śmierci Jezusa z Nazaretu, w roku 30 lub 33 i tworzyli ją wszyscy apostołowie wraz z Marią, matką Jezusa oraz jego pozostali uczniowie (zarówno mężczyźni, jak i kobiety), którzy wcześniej im towarzyszyli[1]. Po Zesłaniu Ducha Świętego liczba członków wspólnoty wzrosła do około trzech tysięcy[2] i stanowili ją judeochrześcijanie z całego ówczesnego cywilizowanego świata[3].

Pierwszym przywódcą Kościoła w Jerozolimie był Piotr Apostoł[4], potem Jakub Sprawiedliwy[5][6],a po jego śmierci w 62 r. n.e. biskupem Kościoła w Jerozolimie został Symeon, syn Kleofasa i Marii[7].

Początkowo wspólnota ta miała podstawowe znaczenie dla Kościoła czego dowodem może być narada apostołów zwana Soborem jerozolimskim[8], dlatego chrześcijanie uważają Kościół Jerozolimski za Kościół Matkę.

Do r. 135 Kościół Jerozolimski miał charakter czysto żydowski. Po tej dacie, w związku z wygnaniem Żydów z Jerozolimy, wspólnota chrześcijańska tego miasta została powtórnie sformowana przez rzymskich kolonistów. W r. 451 Kościół jerozolimski został podniesiony do godności patriarchatu. W 1099 r. doszło do podziału urzędu patriarchy Jerozolimy pomiędzy patriarchę prawosławnego i łacińskiego.

Pierwszym miejscem spotkań judeochrześcijan w Jerozolimie i jednocześnie pierwszą „katedrą biskupią” był Wieczernik. Od IV wieku najbardziej znanym obiektem sakralnym Kościoła Jerozolimy jest Bazylika Grobu Pańskiego.

Biskupi Jerozolimy tradycji judeo-chrześcijańskiej

Euzebiusz z Cezarei podaje, że do czasu oblężenia Żydów w Jerozolimie za panowania cesarza Hadriana nastąpiło po sobie kolejno 15 biskupów o rodowodzie hebrajskim. Wszyscy pochodzili z obrzezanych. Powstaje pytanie, dlaczego w tak krótkim czasie nastąpiło po sobie tylu biskupów. Niektórzy historycy proponują by listę stworzoną przez Euzebiusza traktować jako wykaz prezbiterów (starszych) jerozolimskich, spośród których wybierano biskupa.

ZwierzchnikPontyfikat
1. Jakub brat Pański30/33 – 62
2. Symeon I (Szymon)70 – 99 (wg innych źródeł 106–107)
3. Justus99 – 111
4. Zacheusz111 – ?
5. Tobiasz?
6. Beniamin I? – 117
7. Jan I (Joachim?)117 – ?
8. Mateusz I?
9. Filip (Beniamin II?)?
10. Seneka?

11. Justus II

?

12. Lewi

?

13. Efrem I

?

14. Józef I

?

15. Juda (Judasz)

? – 134

Biskupi Jerozolimy narodowości rzymskiej

Biskupi Jerozolimy narodowości greckiej

W 451 r. – wyniesienie do rangi patriarchy przez Sobór Chalcedoński

Patriarchowie Jerozolimy do schizmy wschodniej

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz 1,12–14 w przekładach Biblii.
  2. ↑ Dz 2,41 w przekładach Biblii.
  3. ↑ Dz 2,5–12 w przekładach Biblii.
  4. ↑ Dz 2,14 w przekładach Biblii.
  5. ↑ Dz 21,18 w przekładach Biblii.
  6. ↑ Ga 1,19 w przekładach Biblii.
  7. ↑ por. Euzebiusz z Cezarei „Historia kościelna. O męczennikach Palestyńskich”
  8. ↑ Dz 15,1–35 w przekładach Biblii.

Media użyte na tej stronie

Holy sepulchre exterior.jpg
Autor: Wayne McLean, user jgritz, Licencja: CC BY 2.0
Main entrance Church of the Holy Sepulchre