Patrycja Grzebyk

Patrycja Grzebyk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1981
Kępno

Doktor habilitowana nauk prawnych
Specjalność: prawo międzynarodowe, międzynarodowe prawo karne, międzynarodowe prawo humanitarne, prawo użycia siły
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

17 lutego 2010 – nauki o polityce
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

19 października 2018 – nauki prawne
Polska Akademia Nauk

Wykładowczyni, badaczka
Wydział

Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW

Katedra

Studiów Strategicznych i Bezpieczeństwa Międzynarodowego

Stanowisko

profesor uczelni

Okres zatrudn.

od 2010

Patrycja Karolina Grzebyk z d. Grenich (ur. 10 listopada 1981 w Kępnie[1]) – polska prawniczka, politolożka, doktor habilitowana nauk prawnych specjalizująca się w międzynarodowym prawie karnym oraz międzynarodowym prawie humanitarnym, profesor Uniwersytetu Warszawskiego[2], wykładowczyni na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Absolwentka Instytutu Stosunków Międzynarodowych UW (2005, praca magisterska: Odpowiedzialność karna obywateli wielkich mocarstw za zbrodnie międzynarodowego prawa humanitarnego, promotor- prof dr hab. Roman Kuźniar) oraz Wydziału Prawa i Administracji UW (2006, praca magisterska: Rekompensata utraty szansy, promotor – prof. dr hab. Marek Safjan). Doktor nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Odpowiedzialność karna osób fizycznych za zbrodnię agresji (promotor: Roman Kuźniar)[3], obronionej z wyróżnieniem w 2010 na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. W 2018 habilitowała się na podstawie książki Cele osobowe i rzeczowe w konfliktach zbrojnych w świetle prawa międzynarodowego w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk[4].

W latach 2007–2011 pracowała także w Ośrodku Upowszechniania Międzynarodowego Prawa Humanitarnego Konfliktów Zbrojnych przy Zarządzie Głównym Polskiego Czerwonego Krzyża[4].

Stypendystka m.in. Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2012), Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2012), laureatka m.in. nagrody im. Remigiusza Bierzanka za najlepszą pracę magisterską z zakresu międzynarodowego prawa humanitarnego (2006) oraz nagrody im. Manfreda Lachsa za najlepszą książkę z zakresu prawa międzynarodowego (2012, kategoria debiut), otrzymała również stypendium im. Bohdana Winiarskiego przyznawane przez Ambasadę RP w Londynie oraz Uniwersytet Cambridge[4].

Autorka ekspertyz dla MSZ, RPO, Prezydenta RP. Sekretarz redakcji i zastępczyni redaktora naczelnego Rocznika Strategicznego; współredaktorka naczelna Journal of International Humanitarian Action[5] oraz redaktorka naczelna ESIL Reflections[6]. Wykładowczyni kursów dla podoficerów organizowanych przez Dowództwo Wojsk Lądowych i Polski Czerwony Krzyż oraz Helsińską Fundację Praw Człowieka. Od 2022 r. członkini zarządu European Society of International Law, członkini komitetu International Law Association ds. użycia siły[7].

Kierownik grantów Narodowego Centrum Nauki: Efektywność próśb o wydanie opinii doradczej przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości i samych opinii doradczych w stosunkach międzynarodowych, UMO-2020/37/B/HS5/00792 (2021-2024)[8] oraz Legalne cele w konfliktach zbrojnych z perspektywy państw i podmiotów pozapaństwowych, UMO-2013/11/D/HS5/01413[9].

Wybrane publikacje

  • Human and Non-Human Targets in Armed Conflicts, Cambridge University Press, Cambridge 2022, ISBN 978-1-108-98027-2.
    • wersja poprawiona i uzupełniona względem: Cele osobowe i rzeczowe w konfliktach zbrojnych w świetle prawa międzynarodowego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2018, ISBN 978-83-7383-922-9.
  • Criminal Responsibility for the Crime of Aggression, Routledge Taylor&Francis Group, Routledge Research in International Law, London and New York 2013, ISBN 978-0-415-85678-2.
  • Pomoc humanitarna w świetle prawa i praktyki [red. wspólnie z Elżbietą Mikos-Skuzą], Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2016, ISBN 978-83-7383-750-8.
  • Siła prawa zamiast prawa siły. Ludwik Ehrlich i jego wkład w rozwój nauki prawa międzynarodowego oraz nauki o stosunkach międzynarodowych [red. wspólnie z Rafał Tarnogórski], Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2020, ISBN 978-83-66091-41-2, ISBN 978-83-66091-46-7.
  • Odpowiedzialność za negowanie zbrodni międzynarodowych, Wydawnictwo Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2020, ISBN 978-83-66344-44-0 (wersja angielska: Responsibility for negation of international crimes, Wydawnictwo Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2020, ISBN 978-83-66344-43-3).

Przypisy

  1. Patrycja Karolina Grzebyk — University of Bologna — Curriculum vitae, unibo.it [dostęp 2022-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-28] (ang.).
  2. Monitor Uniwersytetu Warszawskiego 2020, poz. 288, 24 czerwca 2020.
  3. Dr hab. Patrycja Karolina Grzebyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-10-09].
  4. a b c Dr hab. Patrycja Grzebyk – Instytut Stosunków Międzynarodowych, 6 lutego 2013 [dostęp 2018-10-09] (pol.).
  5. Journal of International Humanitarian Action, SpringerOpen [dostęp 2022-10-12] (ang.).
  6. ESIL Reflections – European Society of International Law | Société européenne de droit international [dostęp 2022-10-12] (ang.).
  7. ILA | COMMITTEES, www.ila-hq.org [dostęp 2022-10-12].
  8. https://projekty.ncn.gov.pl/opisy/484561-pl.pdf
  9. Wyszukiwarka projektów finansowanych przez NCN, projekty.ncn.gov.pl [dostęp 2021-07-21] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie