Paul Anspach

Paul Anspach
Ilustracja
Paul Anspach (1912 r.)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1882
Zwijndrecht

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1981
Bruksela

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Igrzyska olimpijskie
złotoSztokholm 1912szermierka
(szpada – indywidualnie)
złotoSztokholm 1912szermierka
(szpada – drużynowo)
srebroAntwerpia 1920szermierka
(szpada – drużynowo)
srebroParyż 1924szermierka
(szpada – drużynowo)
brązLondyn 1908szermierka
(szpada – drużynowo)
Odznaczenia
Brązowy Order Olimpijski

Paul Anspach (ur. 1 kwietnia 1882 w Zwijndrecht, zm. 28 sierpnia 1981 w Brukseli[1]) – belgijski szermierz żydowskiego pochodzenia[2]. Wielokrotny medalista olimpijski.

Kariera sportowa

Anspach był jednym z belgijskich szpadzistów, którzy zdominowali tę konkurencję na igrzyskach w Sztokholmie w 1912 roku[3][4]. Drużyna belgijska nie tylko wygrała pod wodzą Anspacha turniej drużynowy, lecz zdobyła złoty (Anspach) i brązowy medal (Philippe le Hardy) w turnieju indywidualnym. Jednym z członków zespołu był kuzyn Paula, Henri Anspach[3]. Funkcję kapitana drużyny belgijskiej Paul Anspach pełnił do 1928 roku. Kolekcja medalowa Anspacha zawiera jeszcze trzy krążki zdobyte w turniejach drużynowych szpadzistów w 1908, 1920 i 1924 roku.

Działalność organizacyjna

Anspach był także wpływowym działaczem w środowisku sportowym. Przyczynił się do założenia w 1906 roku Belgijskiego Komitetu Olimpijskiego i był jednym z założycieli Międzynarodowej Federacji Szermierczej (FIE) w 1913 roku[1]. Pełnił tam funkcję sekretarza generalnego od 1920 roku, a w latach 1933–1939 i 1946–1950 pełnił urząd prezydenta federacji (na czas okupacji niemieckiej jej działalność została zawieszona)[3][4].

W 1914 roku wraz z markizem Chasseloup-Laubat uwspółcześnił reguły szermierki olimpijskiej[5]. Anspach został jako pierwszy (w 1951 roku) uhonorowany nagrodą Taher Pacha Trophy, a w 1976 roku – srebrnym Orderem Olimpijskim[6][4].

Zmarł w wieku 99 lat[1].

Przypisy

  1. a b c Juan Antonio Samaranch. Olympism in mourning. „Olympic Review”. 167, s. 559, September–October 1981. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski (ang.). [dostęp 2012-12-31]. 
  2. Peter S. Horvitz: The Big Book of Jewish Sports Heros: An Illustrated Compendium of Sports History & The 150 Greatest Jewish Sports Stars. Specialist Press International, 2007, s. 184. ISBN 1-56171-907-2. [dostęp 2012-12-31]. (ang.)
  3. a b c Paul Anspach na igrzyskach olimpijskich (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2012-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 listopada 2009)].
  4. a b c Olympic awards. „Olympic Review”. 107–108, s. 505–506, September–October 1976. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski (ang.). [dostęp 2012-12-31]. 
  5. Eric Lahmy. Safety in Fencing. „Olympic Review”. 214, s. 499, August 1985. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski (ang.). [dostęp 2012-12-31]. 
  6. The Taher Pachas trophy. „Olympic Review”. 29, s. 2, September 1951. Lozanna: Międzynarodowy Komitet Olimpijski (ang.). [dostęp 2012-12-31]. 

Media użyte na tej stronie

Fencing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Fencing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
1912 Paul Anspach.JPG
Paul Anspach at the 1912 Summer Olympics
Bronze.Olimpicorder.png
Bronze chain of Olimpic order