Paul Parker (piłkarz)

Ten artykuł od 2008-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paul Parker
Pełne imię i nazwisko	Paul Andrew Parker
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1964 Londyn
Pozycja	Obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1987 Fulham 153 (2) 1987–1991 Queens Park Rangers 125 (1) 1991–1996 Manchester Unitted 105 (1) 1996 Derby County 4 (0) 1996 Sheffield United 10 (0) 1997 Fulham 3 (0) 1997 Chelsea 4 (0) 1997–2000 Farnborough Town ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984–1986 Reprezentacja Anglii U-21 8 (1) 1987–1989 Anglia B 3 (0) 1989–1994 Anglia 19 (0) W sumie: 30 (1)

Paul Andrew Parker (ur. 4 kwietnia 1964 w Londynie) – angielski piłkarz grający na pozycji obrońcy.

Kariera

W wieku 18 lat trafił do klubu z rodzinnego miasta – angielskiego Fulham. Następnie przeniósł się do kolejnego londyńskiego klubu – Queens Park Rangers. Na Loftus Road spędził 4 lata. Na młodego i utalentowanego obrońcę zwrócił uwagę Alex Ferguson, manager Manchester United. W zespole z Manchesteru zdobył swe największe sukcesy: trzykrotnie Mistrzostwo Anglii (1993, 1994, 1996), dwukrotnie Puchar Anglii (1994, 1996), Puchar Ligi (1992) oraz trzykrotnie Tarczę Dobroczynności (1993, 1994, 1996).

W 1996 Parker pożegnał się z drużyną z Old Trafford i przeszedł do Derby County. W drużynie z The Baseball Ground Parker rozegrał zaledwie 4 spotkania i jeszcze w tym samym roku przeszedł do Sheffield United. Również w tym zespole rozegrał niewiele spotkań i w następnym sezonie powrócił do swego pierwszego klubu – Fulham. Po wystąpieniu w 3 spotkaniach przeszedł do londyńskiej Chelsea. Na zakończenie sportowej kariery trafił do drużyny Farnborough Town.

Reprezentacja

Paul Parker grał w reprezentacji Anglii przez 5 lat (1989–1994). Jego największym sukcesem było zajęcie 4. miejsca na Mistrzostwach Świata 1990 we Włoszech.