Paulina Hewelke

Paulina Hewelke
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1854
Pułtusk

Data i miejsce śmierci

1924
Warszawa

Zawód, zajęcie

działaczka oświatowa

Paulina Hewelke (ur. 16 listopada 1854 w Pułtusku, zm. 1924 w Warszawie) – działaczka oświatowa.

Życiorys

Urodziła się 16 listopada 1854 roku w Pułtusku w rodzinie ewangelickiego pastora Ottona i Pauliny z Baumów. Pracowała najpierw jako nauczycielka języka niemieckiego w gimnazjum rządowym w Pułtusku. Po śmierci ojca została jedynym opiekunem matki i rodzeństwa.

Po przeprowadzce do Warszawy uczyła na prywatnych pensjach i organizowała wykłady tajnych kursów naukowych dla kobiet. W 1896 r. odkupiła od I. Smolikowskiej jej pensję dla dziewcząt i prowadziła ją odtąd przez prawie ćwierć wieku zatrudniając najlepszych pedagogów w Warszawie. Była jedną z pierwszych szkół w Warszawie, w których lekcje prowadzono w języku polskim. Hewelke organizowała także tajne nauczanie o Polsce i wykłady uzupełniające tzw. Uniwersytetu Latającego. Założyła pierwszą w żeńskich szkołach w Warszawie – pracownię chemiczną i fizyczną. Była też prekursorką wycieczek w teren. Popierała powstające w tym czasie harcerstwo, opiekowała się więźniami politycznymi, niezamożne uczennice często zwalniała (częściowo lub całkowicie) z czesnego.

W 1919 r. odsprzedała pensję władzom polskim, które stworzyły z niej Gimnazjum Państwowe im. Klementyny Tańskiej Hoffmanowej. Zmarła 28 stycznia 1924 r. i została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.[1] Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 63, grób 102)[2].

Przypisy

  1. ↑ Polacy z wyboru. Paulina Hawelke. [dostęp 2021-04-27].
  2. ↑ śp. Paulina Hewelke

Bibliografia

  • Tadeusz Władysław Świątek, Rafał Chwiszczuk „Od Sawy do Kamy, czyli kobiecy ruch społecznikowski” Wydawca Fundacja Cultus Warszawa 2011 s. 39