Pavol Žigo

Pavol Žigo (ur. 25 kwietnia 1953 w Łuczeńcu^[1]) – słowacki językoznawca. Specjalizuje się w dialektologii, językoznawstwie porównawczym oraz w problematyce pochodzenia i rozwoju słowackiego języka literackiego^[2][1].

W latach 1972–1977 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie, w latach 1975–1976 na Tbiliskim Uniwersytecie Państwowym (język słowacki – język rosyjski – język gruziński)^[1]. W 1980 r. uzyskał „mały doktorat” (PhDr.), w 1984 r. uzyskał stopień kandydata nauk, a w 1988 r. został mianowany docentem^[1]. W 1998 r. otrzymał profesurę^[1]. W 1977 r.^[1] został zatrudniony w Katedrze Języka Słowackiego na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie^[2][1].

Zajmował się wieloma projektami międzynarodowymi; jego aktywność akademicka obejmuje liczne pobyty studyjne, badawcze i dydaktyczne za granicą (Gruzja, Rosja, Austria, Węgry)^[2][1]. Jest autorem licznych studiów językoznawczych, monografii i artykułów fachowych^[2][3]. Szczególnych osiągnięć dokonał w dziedzinie dialektologii słowiańskiej w ramach grantu koordynowanego przez Międzynarodowy Komitet Slawistów (projekt Słowiański atlas językowy^[2]). Pracował także nad projektami Dejiny spisovnej slovenčiny, Princípy stavby vývinu a fungovania jazyka i Kategória času v jazyku^[2].

Jest członkiem Komisji Dialektologicznej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów, Słowackiego Towarzystwa Językoznawczego przy Słowackiej Akademii Nauk (pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, aktywny również jako członek jego komitetu); był członkiem agencji grantowej VEGA^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pavol Žigo (słow.). Instytut Językoznawstwa im. Ľudovíta Štúra.