Paweł Łubieński

Paweł Łubieński hrabia herbu Pomian (ur. 2 stycznia 1817 we wsi Gole, zm. 29 lutego 1892 w Warszawie)[1] – ziemianin, publicysta i działacz gospodarczy.

W roku 1841 przejął fabrykę porcelany w Lubartowie, po swym stryju Henryku.

Członek Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku[2].

Rodzina

Syn hr. Piotra i Barbary Szymanowskiej, właścicielki majątku Gole i przyległych folwarków (Dorocin, Karolina, Baśin)[3].

Ożeniony z kuzynką Teklą Anną z Łubieńskich (1825-1853); miał z nią sześcioro dzieci: Feliksa Karola (1845-1846), Włodzimierza Pawła (1846-1848), Piotra Józefa Franciszka (1847-1913), Józefa Henryka Piusa (1848-1913, ojca pisarza Henryka Józefa), Floriana (1850-1853) i Marię Pię Antoninę (1851-1889)[3].

Z drugiego małżeństwa z inną kuzynką Marią Ludwiką Magdaleną z Łubieńskich miał następną szóstkę potomków: Florentynę (1850-1856), Teklę Barbarę (1858-1887), Tadeusza (1860-1918), Wacława Wincentego (ur. 1862), Tomasza (1865-1950) i Konstantego Ireneusza (1871-1871)[3].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 588.
  2. ↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 1, Warszawa 1858, s. 180.
  3. ↑ a b c Paweł hr. Łubieński z Łubnej h. Pomian. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-04-25].

Linki zewnętrzne