Paweł Łysek

Paweł Łysek
Roman Kłysek
Data i miejsce urodzenia27 sierpnia 1914
Jaworzynce
Data i miejsce śmierci15 lipca 1978
Huntington
Zawód, zajęciepisarz, etnograf, żołnierz
Narodowośćpolska

Paweł Łysek (ur. 27 sierpnia 1914 w Jaworzynce, zm. 15 lipca 1978 w Huntington) – polski pisarz, etnograf i żołnierz.

Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Polskich Sił Zbrojnych w Europie Zachodniej. W 1949 roku osiadł w Stanach Zjednoczonych. Wykładał na Uniwersytecie w Nowym Jorku. Łysek był członkiem amerykańskiego PEN Clubu[1].

W swych powieściach utrwalił ginący świat kultury górali beskidzkich[1].

W 1975 roku uhonorowany został Nagrodą Fundacji im. Kościelskich[1].

Wybrana twórczość

Źródło: [1]

  • 1966: Przy granicy
  • 1970: Twarde żywobycie Jury Odcesty
  • 1973: Marynka, cera gajdosza
  • 1977: Jano i jego zbójnicy kamraci
  • 1960: Z Istebnej w świat (wspomnienia)
  • 1966: Poszło na marne

Przypisy

  1. a b c d Łysek Paweł, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-08-26].