Paweł Słowiński

Paweł Słowiński

Słowiński w 2007
Pseudonim	The Sting
Data i miejsce urodzenia	24 września 1980 Strzegom, Polska
Obywatelstwo	Polska Australia
Wzrost	190 cm
Masa ciała	105 (2013) kg
Styl walki	boks tajski
Kategoria wagowa	K-1 WGP
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	27 (82)[1]
Zwycięstwa	19 (65)
Przez nokauty	15 (54)
Porażki	8 (15)
Remisy	0 (1)
↑ Bilans walk aktualny na 5 października 2022.

Słowiński z trenerami po zwycięstwie w K-1 GP Europy: (od lewej) Orlando Gemerts, Paweł Słowiński, Ernesto Hoost (2007)

Wejście do ringu (2007)

Paul "The Sting" Slowinski, właśc. Paweł Słowiński (ur. 24 września 1980 w Strzegomiu) – polski kick-boxer i zawodnik muay thai reprezentujący Australię. Wielokrotny mistrz świata w muay thai. Najbardziej utytułowany Polak walczący w formule K-1. Jego głównym atutem były niskie kopnięcia. Walczył zawodowo w latach 2001-2015. Pod koniec kariery rywalizował także w mieszanych sztuk walki.

Kariera w kick-boxingu

Paweł Słowiński urodził się i wychował na Dolnym Śląsku. W wieku 15 lat wyjechał wraz z matką i bratem do Australii. Osiedli w Adelaide, gdzie Słowiński zetknął się po raz pierwszy z muay thai. Jego pierwszym trenerem został Alan Wong.

W 1999 roku Słowiński został amatorskim mistrzem Australii i został powołany do kadry Australii na prestiżowy turniej muay thai King's Cup w Bangkoku. Wygrał tam wszystkie 7 walk, zdobywając złoty medal w swojej kategorii.

W latach 1999-2005 mieszkał i trenował w Tajlandii. W 2001 roku przeszedł na zawodowstwo i zdobył swój pierwszy pas mistrza świata organizacji WMC. Rok później dwukrotnie pokonał przez nokaut słynnego tajskiego zawodnika muay thai Nokweeda Davy'ego, który na następne cztery lata został jego trenerem (obok Wonga). W 2003 roku Słowiński zdobył mistrzostwo świata WMC w kategorii ciężkiej.

W 2003 roku zadebiutował w K-1 w World Grand Prix Oceanii. Przegrał przez nokaut z Mitchem O'Hello. Rok później w tym samym turnieju odpadł w półfinale wskutek porażki z Peterem Grahamem. Równolegle do kariery w K-1 Słowiński kontynuował starty w muay thai. W 2004 roku zrezygnował z mistrzostwa świata w wadze ciężkiej, aby walczyć z Jörgenem Kruthem o pas w wadze superciężkiej. Przegrał ze Szwedem przez decyzję. W 2005 roku wygrał turniej Grand Prix WMC w kategorii ciężkiej i odzyskał mistrzostwo świata w tej wadze.

W 2006 roku Słowiński odniósł swój pierwszy poważny sukces w K-1. Wygrał World Grand Prix w Auckland, co było przepustką do występu w walce eliminacyjnej do Finału K-1 WGP w Tokio. Zmierzył się w niej z Brazylijczykiem Glaube Feitosą. Pomimo porażki Słowiński wystąpił w Finale w walce pokazowej przeciwko Badrowi Hari (przegrał przez decyzję).

W 2006 roku zdobył także mistrzostwo świata WMC w wadze superciężkiej, nokautując najpierw w walce eliminacyjnej Abdumalika Gadzieva, a potem pokonując na punkty w pojedynku o tytuł Xhavita Bajramiego.

W 2007 roku rozstał się, po 9-letniej współpracy, z Alanem Wongiem i wyjechał do Holandii, aby trenować w amsterdamskim klubie czterokrotnego mistrza K-1 Ernesto Hoosta. Już pod okiem nowego trenera w znakomitym stylu (nokautując wszystkich rywali) zdobył swój drugi tytuł K-1 – Grand Prix Europy 2007 w Amsterdamie. Dzięki temu sukcesowi we wrześniu 2007 roku znów walczył o miejsce w finale K-1 WGP, ponownie bez powodzenia – został znokautowany w pierwszej rundzie walki z aktualnym mistrzem K-1 Semmym Schiltem. Mimo to, został wybrany do walki rezerwowej w Finale WGP. Zmierzył się w niej z Amerykaninem Mighty Mo, którego znokautował niskimi kopnięciami.

Pierwszą walkę w Polsce Słowiński stoczył 28 czerwca 2008 roku podczas Mistrzostw Europy Muay Thai w Zgorzelcu. W obronie pasa mistrza świata WMC w kategorii superciężkiej pokonał Antonina Duška przez TKO^[2].

W sierpniu 2008 roku na Hawajach (K-1 WGP in Hawaii) stoczył dramatyczny bój z Marokańczykiem Azizem Jahjah. Walka w drugiej rundzie przerodziła się w chaotyczną wymianę ciosów, po której najpierw liczony był Polak, potem Marokańczyk i w końcowych sekundach rundy znów Słowiński. W ostatniej, trzeciej rundzie, Paweł ruszył do zdecydowanego ataku na opadającego z sił Jahjah i posłał go trzykrotnie na deski, wygrywając przez nokaut^[3]. Walka ta przesądziła o przyznaniu Polakowi dzikiej karty, umożliwiającej występ w turnieju Final 16 w Seulu. Przeciwnikiem w walce, której stawką był awans do Finału WGP 2008, był Remy Bonjasky. Pojedynek był wyrównany, jednak sędziowie niejednogłośną decyzją przyznali zwycięstwo Holendrowi^[4]. Podczas Finału WGP 2008 po raz kolejny otrzymał szansę występu w walce rezerwowej. Przegrał z Melvinem Manhoefem przez nokaut w pierwszej rundzie.

W czerwcu 2009 roku znokautował na gali Champions of Champions 2 w Montego Bay reprezentanta Francji Patrice'a Quarterona w kolejnej obronie pasa mistrza świata muay thai WMC w wadze superciężkiej. W październiku tryumfował również nad Benem Edwardsem, mistrzem ISKA w wadze superciężkiej. W listopadzie przegrał jednak przez decyzję z mistrzem świata WMC w wadze ciężkiej, Thorem Hoopmanem, a trzy miesiące później z wschodzącą gwiazdą holenderskiego kick-boxingu, Hesdym Gergesem. W międzyczasie zakończył też współpracę z Ernesto Hoostem.

Do K-1 WGP powrócił po ponad rocznej przerwie w marcu 2010 roku, występując w walce wieczoru podczas K-1 World GP w Warszawie. Znokautował wtedy Konstantīnsa Gluhovsa w drugiej rundzie (w pierwszej sam był liczony). W lipcu po raz czwarty w karierze wystartował w GP Oceanii. Znokautowawszy dwóch pierwszych rywali, doszedł do finału turnieju, w którym zmierzył się w walce rewanżowej z Edwardsem. Przegrał z nim przed czasem w pierwszej rundzie na skutek 3 kolejnych nokdaunów.

20 sierpnia 2011 roku zmierzył się po raz trzeci w swojej karierze z Peterem Grahamem. Znokautował go, odbierając mu mistrzostwo świata wagi ciężkiej w kick-boxingu organizacji ISKA^[5].

Ostatnią walkę w organizacji K-1 stoczył październiku 2012 roku na gali K-1 World Grand Prix 2012 Final 16 w Tokio. Zmierzył się wtedy z Cătălinem Moroșanu, a stawką walki był awans do Finału K-1 World Grand Prix. Polak został pokonany przez Rumuna przez jednogłośną decyzję sędziów.

W kwietniu 2015 roku Słowiński ogłosił zakończenie zawodowej kariery sportowej, wskazując na upadek K-1 i brak zainteresowania ze swojej strony dalszymi startami w MMA^[6]. W grudniu 2015 roku powrócił jednak na jeszcze jedną walkę w kick-boxingu, aby zmierzyć się z Zabitem Samiedowem na gali zorganizowanej w Groznym pod patronatem Ramzana Kadyrowa. Słowiński przegrał przez jednogłośną decyzję i definitywnie zakończył karierę.

Kariera MMA

Na przełomie 2010-2011 roku rozpoczął przekrojowe treningi MMA. Na początku 2011 roku podpisał kontrakt z polską organizacją KSW. Do jego debiutanckiej walki miało dojść 19 marca 2011 roku na gali KSW 15. Rywalem miał być inny polski kickbokser Marcin Różalski. Do pojedynku jednak nie doszło, gdyż Słowiński wycofał się z walki na kilka tygodni przed galą, powołując się na przyczyny osobiste^[7].

Ostatecznie Słowiński zadebiutował w MMA we wrześniu 2013 roku w Australii, pokonując na lokalnej gali MMA Down Under 4 Leamy'ego Tato (do momentu walki ze Słowińskim rekord 2-3) przez nokaut w 1. rundzie. Polak trafił rywala wysokim kopnięciem w głowę i skończył walkę serią ciosów przy siatce. Wcześniej Słowiński wznowił rozmowy z KSW i podpisał ponownie kontrakt na walkę z Marcinem Różalskim. Odbyła się ona 28 września 2013 roku na gali KSW 24. Słowiński przegrał przez poddanie w 1. rundzie. Pół roku później na gali KSW 26 stoczył on swoją trzecią i ostatnią zawodową walkę MMA, przegrywając w Warszawie przez szybki nokaut w 1. rundzie z Michałem Andryszakiem.

Osiągnięcia

Kick-boxing

• 2011: Mistrz Świata ISKA w wadze ciężkiej
• 2010: K-1 GP Oceanii w Canberze − 2. miejsce
• 2009: Mistrz magazynu International Kickboxer w wadze superciężkiej
• 2007: K-1 World Grand Prix w Amsterdamie (GP Europy)
• 2007: Mistrz Świata WMC w wadze superciężkiej
• 2006: K-1 World Grand Prix w Auckland (GP Oceanii)
• 2005: Mistrz Świata WMC w wadze ciężkiej
• 2003: Mistrz Świata WMC w wadze ciężkiej
• 2002: Mistrz Świata WMC w wadze juniorciężkiej
• 2001: Mistrz Świata WMC w wadze półciężkiej
• 1999: Mistrz Australii IAMTF w wadze superpółciężkiej
• 1999: King's Birthday Cup Amateur Champion

Lista walk w kick-boxingu

Wynik	Bilans	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	68-18-1	Ben Edwards	Decyzja	3	3:00	Capital Punishment 7	23.03.2013	Canberra
Wygrana	68-17-1	Nato Lauui	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	Kings of Kombat 8	08.12.2012
Wygrana	67-17-1	Antz Nansen	KO (kopnięcia na korpus)	2	?	Knees of Fury 39	17.11.2012	Adelaide
Przegrana	66-17-1	Cătălin Moroșanu	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	K-1 World Grand Prix 2012 in Tokyo – Final 16	14.10.2012	Tokio	Pierwsza runda K-1 World Grand Prix 2012
Wygrana	66-16-1	Steve Banks	Decyzja	3	3:00	Capital Punishment 6	25.08.2012	Canberra
Wygrana	65-16-1	Steve Banks	TKO (niskie kopnięcia)	3	?	Knees Of Fury 36	22.02.2012	Mile End
Wygrana	64-16-1	Chris Knowles	TKO (niskie kopnięcia)	1	?	Knees Of Fury 35	26.11.2011	Mile End
Wygrana	63-16-1	Steve Banks	KO (cios w korpus)	3	?	Knees Of Fury 34	16.09.2011	Mile End
Wygrana	62-16-1	Peter Graham	KO	3	?	Kings of Kombat 4	20.08.2011	Keysborough	Zdobył mistrzostwo ISKA w wadze ciężkiej
Wygrana	61-16-1	Thor Hoopman	TKO (walka zatrzymana przez sędziego)	1	2:58	Knees Of Fury 32: Revenge	26.02.2011	Mile End
Wygrana	60-16-1	Carter Williams	KO (prawy sierpowy)	2	?	Kings of Kombat 2	15.12.2010	Keysborough
Wygrana	59-16-1	Andre Meunier	KO (lewe kopnięcie okrężne w głowę)	1	0:43	Knees Of Fury 31	13.11.2010	Adelaide
Wygrana	58-16-1	Sio Vitale	KO (lewe kopnięcie okrężne w głowę)	1	1:40	Kings of Kombat	29.08.2010	Keysborough
Przegrana	57-16-1	Ben Edwards	KO (prawy sierpowy / 3 nokdauny)	1	0:59	K-1 Oceania GP 2010	10.07.2010	Canberra	Finał turnieju
Wygrana	57-15-1	Cedric Kongaika	TKO (walka zatrzymana przez sędziego)	3	1:16	K-1 Oceania GP 2010	10.07.2010	Canberra	Półfinał turnieju
Wygrana	56-15-1	Sio Vitale	KO (lewe kopnięcie okrężne w korpus / 2 nokdauny)	1	2:52	K-1 Oceania GP 2010	10.07.2010	Canberra	Ćwierćfinał turnieju
Przegrana	55-15-1	Steve McKinnon	Decyzja (niejednogłośna)	3	3:00	Last Man Standing 2	09.06.2010	Melbourne	Półfinał turnieju
Wygrana	55-14-1	Eric Nosa	KO (lewe kopnięcie okrężne w głowę)	1	1:23	Last Man Standing 2	09.06.2010	Melbourne	Walka rezerwowa
Wygrana	54-14-1	Konstantīns Gluhovs	KO (prawy sierpowy)	2	0:59	K-1 World Grand Prix 2010 w Warszawie	28.03.2010	Warszawa
Przegrana	53-14-1	Hesdy Gerges	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	Ring Sensation Championship: Uprising 12	09.01.2010	Rotterdam
Przegrana	53-13-1	Thor Hoopman	Decyzja (jednogłośna)	5	3:00	Knees Of Fury 27	14.11.2009	Mile End
Wygrana	53-12-1	Ben Edwards	TKO (niskie kopnięcie)	3	1:20	Evolution 18	09.10.2009	Melbourne	Zdobył mistrzostwo IK w wadze superciężkiej
Wygrana	52-12-1	Patrice Quarteron	KO (lewy sierpowy)	2	1:55	Champions of Champions 2	26.06.2009	Montego Bay	Obronił mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Przegrana	51-12-1	Melvin Manhoef	KO (lewy sierpowy)	1	2:26	Finał K-1 World Grand Prix 2008	06.12.2008	Tokio	Druga walka rezerwowa
Wygrana	51-11-1	Domagoj Ostojić	KO	1	?	Angels of Fire IV Against All Odds	15.11.2008	Płock
Przegrana	50-11-1	Remy Bonjasky	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	K-1 World Grand Prix 2008 Final 16	27.09.2008	Seul	Walka eliminacyjna
Wygrana	50-10-1	Aziz Jahjah	KO (prawy sierpowy / 3 nokdauny)	3	1:53	K-1 World Grand Prix 2008 in Hawaii	09.08.2008	Honolulu
Wygrana	49-10-1	Antonin Dušek	TKO (walka zatrzymana przez lekarza)	2	3:00	Mistrzostwa Europy IFMA-EMF w Muay Thai 2008	28.06.2008	Zgorzelec	Obronił mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Przegrana	48-10-1	Gökhan Saki	KO (lewy prosty)	1	2:40	K-1 World Grand Prix 2008 w Amsterdamie	26.04.2008	Amsterdam
Wygrana	48-9-1	Mighty Mo	KO (niskie kopnięcie)	2	0:50	Finał K-1 World Grand Prix 2007	08.12.2007	Jokohama	Walka rezerwowa
Przegrana	47-9-1	Semmy Schilt	KO (cios kolanem)	1	2:26	K-1 World Grand Prix 2007 Final 16	29.08.2007	Seul	Walka eliminacyjna
Wygrana	47-8-1	Faisal Zakarija	TKO (niskie kopnięcie)	4	0:08	Fists of Fury	28.07.2007	Singapur	Obronił mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Wygrana	46-8-1	Björn Bregy	KO (prawy sierpowy)	2	2:25	K-1 World Grand Prix 2007 w Amsterdamie	23.06.2007	Amsterdam	Finał turnieju
Wygrana	45-8-1	Zabit Samiedow	KO (niskie kopnięcie / 2 nokdauny)	1	3:00	K-1 World Grand Prix 2007 w Amsterdamie	23.06.2007	Amsterdam	Półfinał turnieju
Wygrana	44-8-1	Hiromi Amada	KO (niskie kopnięcie / 2 nokdauny)	1	1:50	K-1 World Grand Prix 2007 w Amsterdamie	23.06.2007	Amsterdam	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	43-8-1	Abbas Asaraki	TKO (niskie kopnięcie)	2	2:21	Fury in Macau	02.06.2007	Makau	Obronił mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Przegrana	42-8-1	Badr Hari	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	Finał K-1 World Grand Prix 2006	02.12.2006	Tokio	Walka dodatkowa
Wygrana	42-7-1	Xhavit Bajrami	Decyzja	5	3:00	Xplosion Macau	11.11.2006	Makau	Zdobył mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Przegrana	41-7-1	Glaube Feitosa	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	K-1 World Grand Prix 2006 Opening Round	30.09.2006	Osaka	Walka eliminacyjna
Wygrana	41-6-1	Tatsufumi Tomihira	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	K-1 World Grand Prix 2006 in Sapporo	30.07.2006	Sapporo
Przegrana	40-6-1	Aleksandr Ustinow	KO (lewy sierpowy w korpus)	2	2:55	Mars	24.04.2006	Seul
Wygrana	40-5-1	Jason Suttie	KO (lewe kopnięcie okrężne w głowę)	2	1:45	K-1 World Grand Prix 2006 w Auckland	05.03.2006	Auckland	Finał turnieju
Wygrana	39-5-1	Peter Graham	KO (niskie kopnięcie / 2 nokdauny)	2	1:42	K-1 World Grand Prix 2006 w Auckland	05.03.2006	Auckland	Półfinał turnieju
Wygrana	38-5-1	Rony Sefo	Dezycja (jednogłośna)	3	3:00	K-1 World Grand Prix 2006 w Auckland	05.03.2006	Auckland	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	37-5-1	Abdumalik Gadzhiev	KO (niskie kopnięcie)	2	?	Knees Of Fury 12	02.02.2006	Adelaide
Wygrana	36-5-1	Yuuki Niimura	KO	2	?	KOMA GP	22.12.2005	Tokio	Finał turnieju
Wygrana	35-5-1	Kanenobu	KO	2	?	KOMA GP	22.12.2005	Tokio	Półfinał turnieju
Wygrana	34-5-1	Soo Kyong	KO	1	?	KOMA GP	22.12.2005	Tokio	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	33-5-1	Ben Edwards	KO	2	?	K-1 Kings of Oceania 2005 Round 3	10.12.2005	Gold Coast
Przegrana	32-5-1	Jason Suttie	KO (lewy sierpowy)	3	?	Knees Of Fury 11	04.11.2005	Adelaide
Wygrana	32-4-1	Daniel Tai	TKO	2	?	K-1 Kings of Oceania 2005 Round 2	08.10.2005	Auckland
Wygrana	31-4-1	Kwan Yoon Sup	KO (niskie kopnięcie)	1	0:38	Titans 2nd	22.08.2005	Tokio
Wygrana	30-4-1	Sydney Asiata	KO (lewy sierpowy)	1	?	K-1 Kings of Oceanai 2005 Round 1	10.07.2005	Auckland
Wygrana	29-4-1	Ryu	TKO (walka zatrzymana przez lekarza)	2	3:00	K-1 Challenge 2005 Xplosion X	25.06.2005	Gold Coast
Wygrana	28-4-1	Ricardo van den Bos	TKO (poddanie przez narożnik)	1	0:05	Knees Of Fury 10	18.05.2005	Mile End	Finał turnieju / zdobył mistrzostwo WMC w wadze ciężkiej
Wygrana	27-4-1	Roger Izonritei	TKO (poddanie przez narożnik)	2	2:30	Knees Of Fury 10	18.05.2005	Mile End	Półfinał turnieju
Wygrana	26-4-1	Andrew Peck	KO (prawy sierpowy)	1	2:00	Knees Of Fury 10	18.05.2005	Mile End	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	25-4-1	Rony Sefo	Decyzja (niejednogłośna)	3	3:00	Battle of the Anzacs II	30.04.2005	Auckland
Wygrana	24-4-1	Mohammad Reza	KO (cios łokciem)	2	?	Knees Of Fury IX	11.03.2005	Adelaide
Wygrana	23-4-1	Chris Chrisopoulides	Decyzja	3	3:00	K-1 Challenge 2004 Oceania vs. World	18.12.2004	Gold Coast
Przegrana	22-4-1	Aleksiej Ignaszow	Decyzja (jednogłośna)	3	3:00	Titans 1st	06.11.2004	Kitakyūshū
Wygrana	22-3-1	Matt Samoa	KO	2	?	Knees Of Fury VIII	15.10.2004	Adelaide
Przegrana	21-3-1	Jörgen Kruth	Decyzja	5	3:00	SM Thaiboxing Gala	05.09.2004	Sztokholm	Walka o mistrzostwo WMC w wadze superciężkiej
Przegrana	21-2-1	Peter Graham	Decyzja	3	3:00	Kings of Oceania 2004	16.07.2004	Auckland	Półfinał turnieju
Wygrana	21-1-1	Sio Vitale	Decyzja	3	3:00	Kings of Oceania 2004	16.07.2004	Auckland	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	20-1-1	Rony Sefo	Decyzja	5	3:00	Knees Of Fury VII	18.06.2004	Adelaide
Wygrana	19-1-1	Andrew Peck	KO (prawy sierpowy)	1	?	Battle of the Anzacs 2004	23.04.2004	Auckland
Wygrana	18-1-1	Sio Vitale	TKO (walka zatrzymana przez sędziego)	4	2:36	Knees Of Fury VI	19.03.2004	Adelaide
Wygrana	17-1-1	Lee Hyo-phil	KO	?	?	Into the Fire 2/2	20.12.2003	Seul
Remis	16-1-1	Chris Chrisopoulides	Remis	5	3:00	Knees Of Fury V	07.11.2003	Adelaide
Porażka	16-1	Mitch O'Hello	KO (prawy sierpowy)	1	1:12	K-1 World Grand Prix 2003 w Melbourne	27.07.2003	Melbourne	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	16-0	Jörgen Kruth	TKO (cios łokciem)	1	?	Knees Of Fury IV	15.06.2003	Melbourne
Wygrana	15-0	Clay Aumitagi	TKO (poddanie przez narożnik)	3	?	License 2 Thrill	24.04.2003	Australia
Wygrana	14-0	Aschab Gorbakow	TKO	3	?		14.03.2003	Adelaide	Zdobył mistrzostwo WMC w wadze ciężkiej
Wygrana	13-0	Koji Iga	TKO (walka zatrzymana przez sędziego)	3	1:40	Shootboxing: The Age of "S" Vol.5	05.11.2002	Tokio
Wygrana	12-0	Daniel Paora	TKO (walka zatrzymana przez sędziego)	3	?	KB4	21.09.2002	Rooty Hill
Wygrana	11-0	Louk Thong	TKO	?	?	South Australia vs Thailand	14.06.2002	Adelaide
Wygrana	10-0	Nokweed Davy	KO (kopnięcie okrężne w głowę)	4	?	Chaweng Stadium	07.05.2002	Bangkok
Wygrana	9-0	Nokweed Davy	KO (ciosy pięściami)	2	?	Kanchanaburi Stadium	23.04.2002	Bangkok
Wygrana	8-0	Louk Thong	KO (ciosy pięściami)	4	?	Chewang Stadium	09.04.2002	Bangkok	Zdobył mistrzostwo WMC w wadze juniorciężkiej
Wygrana	7-0	Faisal Zakarija	TKO (niskie kopnięcie)	3	?		23.12.2001	Bangkok	Zdobył mistrzostwo WMC w wadze półciężkiej
Wygrana	6-0	Steve McKinnon	KO (lewe kopnięcie okrężne w głowę)	3	1:52	JNI Promotions	01.09.2001	Sydney
Wygrana	5-0	Nathan Corbett	Decyzja	3	3:00	Light Heavyweight Super 8	12.05.2001	Brisbane	Finał turnieju
Wygrana	4-0	Aaron Boyes	?	?	?	Light Heavyweight Super 8	12.05.2001	Brisbane	Półfinał turnieju
Wygrana	3-0	Matt McConachy	?	?	?	Light Heavyweight Super 8	12.05.2001	Brisbane	Ćwierćfinał turnieju
Wygrana	2-0	John Wyborne	KO	?	?	Thailand vs West Australia	2000	Perth
Wygrana	1-0	Brett Dalton	Decyzja	5	3:00	Thai Consul General's Cup	1999	Perth	Debiut w kick-boxingu

Lista walk w MMA

Wynik	Bilans	Przeciwnik (bilans przed walką)	Rozstrzygnięcie	Runda	Czas	Rozgrywki	Data	Miejsce	Uwagi
Przegrana	1-2	Michał Andryszak (11-3)	TKO (ciosy pięściami)	1	1:06	KSW 26: Materla vs. Silva III	22.03.2014	Warszawa
Przegrana	1-1	Marcin Różalski (3-2)	Poddanie (duszenie zza pleców)	1	4:55	KSW 24: Starcie Gigantów	28.09.2013	Łódź	Debiut w KSW
Wygrana	1-0	Leamy Tato (2-3)	KO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami)	1	2:30	MMA Downunder 4	21.09.2013	Adelaide	Debiut w MMA

Przypisy

Bibliografia

• Paweł Słowiński – długa droga do mistrzostwa. Wywiad.. [dostęp 2008-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 czerwca 2008)].
• Paul "Sting" Slowinski – profil. [dostęp 2008-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 czerwca 2008)]. (ang.).