Paweł Skwarczyński (historyk)

Paweł Skwarczyński
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1903
Lwów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

17 maja 1984
Londyn, Wielka Brytania

doktor nauk historycznych
Specjalność: historia Polski XVIII w
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1931
1953
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Uniwersytet Londyński

Uczelnia

Katolicki Uniwersytet Lubelski
Polski Uniwersytet na Obczyźnie

Paweł Skwarczyński (ur. 10 stycznia 1903 we Lwowie, zm. 17 maja 1984 w Londynie[1]) – polski historyk emigracyjny, badacz dziejów nowożytnych, działacz katolicki.

Życiorys

W 1918 uczestniczył w obronie Lwowa, w szeregach tzw. Orląt Lwowskich. W 1923 ukończył gimnazjum klasyczne we Lwowie, w latach 1923-1927 studiował prawo i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, w roku akademickim 1927/1928 uzupełniająco prawo w Paryżu i Grenoble. W 1931 obronił na UJK pracę doktorską Stanowisko cudzoziemców w dawnym prawie koronnym napisaną pod kierunkiem Przemysława Dąbkowskiego. Od 1932 do 1939 wykładał na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL, w latach 1932-1935 także na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL[1].

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Francji[1], w latach 1939-1940 kierował sekretariatem Uniwersytetu Polskiego za Granicą i wykładał na nim prawo ustrojowe dawnej Polski[2], równocześnie uczył w polskim gimnazjum[1]. W latach 1944-1947 wykładał na Polskim Wydziale Prawa przy Uniwersytecie Oksfordzkim, a od 1947 do przejścia na emeryturę w School of Slavonic and East European Studies. W 1953 obronił na Uniwersytecie Londyńskim pracę doktorską The Origin, History and Character of the Pacta Conventa of Henri Valois King of Poland napisaną pod kierunkiem R.R. Bettsa. Równocześnie w latach 1953-1980 wykładał historię na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. Zajmował się historią reformacji i historią ustroju Polski do XVIII wieku[1].

Był współorganizatorem emigracyjnej katolickiej Fundacji Veritas w Londynie, założonej z inicjatywy ks. Stanisława Bełcha[3], współzałożycielem Koła Tomistycznego w Londynie[1].

Należał do Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii i Zjednoczenienia Polskiego w Wielkiej Brytanii[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Encyklopedia 100-lecia KUL. Tom II, wyd. KUL, Lublin 2018, s. 342 (biogram autorstwa Marzeny Dyjakowskiej)
  2. ↑ Tadeusz Sulimirski, Uniwersytet Polski za Granicą w Paryżu, [w:] Nauka Polska na Obczyźnie, Londyn: Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie 1955, z. 1, s. 14–18.
  3. ↑ Wielka Brytania: 60-lecie Veritas. [dostęp 2015-04-15].

Bibliografia

  • Katolicki Uniwersytet Lubelski w latach 1925-1939 we wspomnieniach swoich pracowników i studentów, wstęp i red. Grażyna Karolewicz, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski 1989.
  • Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005, s. 251-252.
  • Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 86.

Linki zewnętrzne