Pawieł Borodin

Pawieł Borodin

Павел Бородин

Pełne imię i nazwisko	Pawieł Dmitrijewicz Borodin
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1911 Orzeł
Data śmierci	11 marca 1998
deputowany do Rady Najwyższej ZSRR
Okres	od 1970 do 1984
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Odznaczenia

Pawieł Dmitrijewicz Borodin (ros. Павел Дмитриевич Бородин, ur. 30 czerwca 1911 w Orle, zm. 11 marca 1998 w Moskwie) – radziecki polityk, Bohater Pracy Socjalistycznej (1966).

Życiorys

Od 1932 należał do WKP(b), od 1938 był funkcjonariuszem partyjnym, w 1939 ukończył Moskiewski Instytut Samochodowy. W latach 1939–1947 pracował w aparacie KC WKP(b), w latach 1947–1950 wiceminister przemysłu samochodowego i traktorowego ZSRR. Między 1955 a 1957 wiceminister budowy traktorów i maszyn rolniczych ZSRR, później (1957–1959) I zastępca przewodniczącego Moskiewskiego Miejskiego Sownarchozu. W latach 1959–1963 zastępca przewodniczącego Państwowego Komitetu ds. Automatyzacji i Budowy Maszyn przy Państwowej Komisji Planowania ZSRR, w latach 1963–1971 dyrektor Moskiewskiej Fabryki Samochodów Ministerstwa Przemysłu Samochodowego ZSRR, między 1971 a 1983 dyrektor generalny Zjednoczenia ZIŁ Ministerstwa Przemysłu Samochodowego ZSRR. W latach 1966–1986 członek KC KPZR. W latach 1970-1984 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od VIII do X kadencji.

Odznaczenia i nagrody

• Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (30 lipca 1966)
• Order Lenina (czterokrotnie - 30 lipca 1966, 5 kwietnia 1971, 16 stycznia 1981 i 27 kwietnia 1976)
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (6 listopada 1945)
• Order Czerwonej Gwiazdy (30 kwietnia 1945)
• Order „Znak Honoru” (18 września 1943)
• Nagroda Państwowa ZSRR (dwukrotnie - 1971 i 1981)

I medale.

Bibliografia

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=19258 (ros.)