Pawieł Ryczagow
 | |
 generał porucznik lotnictwa | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 października 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1931–1941 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | dowódca 9 Armii Lotniczej, |
| Główne wojny i bitwy | hiszpańska wojna domowa, |
| Odznaczenia | |
    | |
Pawieł Wasiljewicz Ryczagow ros. Павел Васильевич Рычагов (ur. 20 grudnia 1910?/ 2 stycznia 1911 w Niżnych Lichoborach (ob. Moskwa), zm. 28 października 1941 k. Kujbyszewa) – radziecki pilot wojskowy, as myśliwski, generał porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1936).
Życiorys
W 1930 roku skończył Leningradzką Wojskowo-Teoretyczną Szkołę Lotników, a w 1931 roku 2 Wojskową Szkołę Lotników Czerwonej Floty Powietrznej w Borisoglebsku, po czym został przydzielony do 109 dywizjonu lotniczego 36 Brygady Lotnictwa Myśliwskiego Ukraińskiego Okręgu Wojskowego z siedzibą w Żytomierzu. Od 1933 roku dowódca jednostki lotniczej. W styczniu 1936 roku za osiągnięcia w pracy wojskowej, politycznej, technicznej i szkoleniowej odznaczony Orderem Lenina. Od listopada 1936 do lutego 1937 brał udział w wojnie domowej w Hiszpanii po stronie republikanów; zestrzelił wówczas 6 samolotów frankistów. Po powrocie został mianowany dowódcą 65 niszczycielskiej eskadry 81 Brygady Lotniczej[1]. W grudniu 1937 roku wybrany deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji; w tym samym czasie został starszym doradcą wojskowym wśród radzieckich lotników-ochotników w Chinach podczas wojny z Japonią. Od marca do kwietnia 1938 roku dowódca Sił Powietrznych Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, od kwietnia do września 1938 roku dowódca Sił Powietrznych Przymorskiej Grupy Wojsk Frontu Dalekowschodniego, w latach 1938–1939 dowódca Sił Powietrznych Samodzielnej Armii Dalekowschodniej[1] i dowódca 9 Armii Lotniczej podczas wojny radziecko-fińskiej 1939-1940. Od kwietnia 1940 roku zastępca dowódcy Sił Powietrznych Armii Czerwonej, od lipca 1940 I zastępca szefa Głównego Zarządu Sił Powietrznych Armii Czerwonej[1], a od sierpnia 1940 roku naczelny dowódca Sił Powietrznych Armii Czerwonej. Od lutego do kwietnia 1941 roku równocześnie zastępca Ludowego Komisarza Obrony ZSRR ds. lotnictwa. 12 kwietnia 1941 roku usunięty ze stanowiska i skierowany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie.
24 czerwca 1941 roku został aresztowany, poddany przesłuchaniom i torturom. 28 października 1941 bez wyroku sądu został rozstrzelany we wsi Barbysz (rejon Samara) wraz z żoną Mariją Niestierenko (która sama była majorem lotnictwa RKKA i dowódcą samodzielnej jednostki lotniczej) oraz innymi wyższymi oficerami sił powietrznych ZSRR na rozkaz szefa NKWD Ławrientija Berii. Dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 21 marca 1947 roku został pozbawiony tytułu Bohatera Związku Radzieckiego.
Decyzją Głównej Prokuratury Wojskowej z 23 lipca 1954 roku został pośmiertnie zrehabilitowany. 22 kwietnia 1969 roku przywrócono mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (1936)
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Flag of the Soviet Air Force
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Hero of the Soviet Union Pavel Vasilievich Rychagov.
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
Autor: Георгий Долгопский, Licencja: CC0
Russian rank insignia (1940-1943), "Lieutenant general" – Air Force collar patch (big).