Pedro Fajardo

Ten artykuł od 2015-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pedro Fajardo (ur. ?, zm. 1579 lub 1581, pełny tytuł: Don Pedro Fajardo y Córdoba, markiz de los Vélez) – dyplomata hiszpański, poseł króla Hiszpanii Filipa II (1527-1598), przebywał w Polsce podczas pierwszej wolnej elekcji w 1573 roku, promując do tronu polskiego arcyksięcia Ernesta Habsburga, syna cesarza Maksymiliana II.

Pedro Fajardo był trzecim markizem z rodu Fajardo (jego dziadkiem był Pedro Fajardo y Chacón, pierwszy markiz de Los Vélez, zmarły w 1542 roku). Wpływowa rodzina Fajardo była związana z Murcją - miastem w południowo-wschodniej Hiszpanii. Tytuł markiza Vélezów został im przyznany przez Ferdynanda Katolickiego w 1507 roku.

Don Pedro był człowiekiem dworu i urzędnikiem państwowym. W latach 1572-1575 powstała ambasada nadzwyczajna przy cesarzu, którą powierzono właśnie jemu. Filip II wysyłając Fajardo do Wiednia miał nadzieję, iż za jego pośrednictwem uda im się pozyskać cesarza do ligi generalnej przeciwko Turkom. W międzyczasie pojawiła się kwestia przyciągnięcia Polski do obozu habsburskiego, przede wszystkim dla współpracy przeciwko Turcji. Kiedy w 1572 roku w Polsce wygasła linia Jagiellonów, a Maksymilian II rozpoczął starania o koronę polską, Filip II energicznie wsparł dom habsburski. Wysłał do Polski w roli ambasadora nadzwyczajnego - Don Pedro Fajardo. Jego misja dyplomatyczna nie odniosła jednak pożądanego skutku. Po powrocie do Hiszpanii, Filip zaproponował Fajardo ambasadę w Genewie, ale ten propozycję odrzucił. Najprawdopodobniej też niedługo potem zmarł.