Peter Reid

Peter Reid
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1956
Huyton

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1974–1982Bolton Wanderers225(23)
1982–1989Everton159(8)
1989–1990Queens Park Rangers29(1)
1990–1993Manchester City103(1)
1993–1994Southampton7(0)
1994Notts County5(0)
1994–1995Bury1(0)
W sumie:529(33)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1985–1988 Anglia13(0)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1990–1993Manchester City
1995–2002Sunderland
1999Anglia U-21
2003Leeds United
2004–2005Coventry City
2008–2009Tajlandia
2010–2011Plymouth Argyle
2014Mumbai City

Peter Reid (ur. 20 czerwca 1956 r. w Huyton) – angielski piłkarz, reprezentant kraju, który grał na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 w klubie Bolton Wanderers. W sezonie 1977/78 świętował wraz z zespołem awans do Division One. Po dwóch sezonach klub ponownie spadł do Division Two. Przez 8 lat gry w Boltonie 225 razy pojawiał się na boisku, 23 razy pokonując bramkarzy rywali.

W 1982 za 60 000 funtów został kupiony przez Everton. W zespole z Liverpoolu odnosił największe sukcesy w zawodowej karierze. Dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 1984/85 i 1986/87. Dołożył do tego triumf w Pucharze Anglii w sezonie 1983/84. Trzykrotnie zagrał w finale Pucharu Anglii w sezonach 1984/85, 1985/86 i 1988/89. Everton z Reidem w składzie cztery razy zwyciężył w spotkaniu o Tarczę Wspólnoty w latach 1984–1987. Na angielskich boiskach dotarł także do finału Pucharu Ligi Angielskiej w sezonie 1983/84. Everton osiągał wyniki także na arenie międzynarodowej, gdzie wygrał Puchar Zdobywców Pucharów w sezonie 1984/85. W meczu finałowym Everton pokonał na De Kuip w Rotterdamie Rapid Wiedeń 3:1. W ciągu 7 lat gry w Evertonie Reid zagrał w 159 spotkaniach, w których strzelił 8 goli.

W połowie sezonu 1988/89 przeniósł się do Queens Park Rangers, jednak już po roku zamienił QPR na Manchester City. W drużynie Obywateli występował w latach 1990–1993, łącząc pracę zawodnika i trenera pierwszej drużyny. W latach 1993–1995 zanotował krótnie epizody w Southampton (7 występów), Notts County (5 występów) oraz Bury (1 występ). W 1995 zakończył karierę piłkarską.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1974/75Bolton Wanderers AngliaDivision Two270
1975/76422
1976/77425
1977/78389
1978/79Division One140
1979/80173
1980/81Division Two182
1981/82121
1982/83151
1982/83EvertonDivision One70
1983/84352
1984/85362
1985/86151
1986/87161
1987/88321
1988/89181
1988/89Queens Park Rangers141
1989/90150
1989/90Manchester City181
1990/91300
1991/92310
1992/93Premier League200
1993/9440
1993/94Southampton70
1993/94Notts CountyDivision One50
1994/95BuryDivision Three10

Kariera reprezentacyjna

Po raz pierwszy Reid zagrał w kadrze Synów Albionu 9 czerwca 1985 w spotkaniu przeciwko Meksykowi, przegranym 0:1. W 1986 został powołany na swój pierwszy wielki turniej. Były to Mistrzostwa Świata rozgrywane w Meksyku. Podczas mistrzostw zagrał w 3 spotkaniach z Polską, Paragwajem oraz w ćwierćfinale przeciwko Argentynie.

Dwa lata później pojechał na Mistrzostwa Europy w RFN. Podczas turnieju pełnił rolę rezerwowego. Łącznie w latach 1985–1988 Reid zagrał w 13 spotkaniach dla reprezentacji Anglii.

Kariera trenerska

Karierę trenerską rozpoczął w 1990 w klubie Manchester City, gdzie przez 3 lata pełnił rolę grającego trenera. Od 1995 pracował w Sunderlandzie. Wygrywał dwukrotnie wraz z zespołem rozgrywki Division One w sezonach 1995/96 i 1998/99. W najlepszym dla Sunderlandu sezonie w Premier League, tj. 2000/01, poprowadził drużynę do 7. miejsca w lidze. Po 7 latach pracy, 7 października 2002, został zwolniony z drużyny.

W 1999 został trenerem angielskiej reprezentacji U-21. W kolejnych latach pracował w Leeds United i Coventry City. W 2008 roku został trenerem reprezentacji Tajlandii, jednak zaledwie po roku, 7 września 2009, przedwcześnie zakończył współpracę. Zastąpił go na tym stanowisku Bryan Robson. Następnie pracował w Plymouth Argyle, z którym zanotował w sezonie 2010/11 spadek z League One do League Two. Ostatni raz na ławce trenerskiej zasiadał w 2014 jako opiekun Mumbai City, z którego odszedł po 3,5 miesiącach pracy.

Sukcesy

Zawodnik

Everton F.C.

Trener

Sunderland F.C.

Linki zewnętrzne

Kariera trenerska
Trenerzy Manchesteru City
  • Furniss (1889–93 )
  • Parlby (1893–95)
  • Ormerod (1895–1902)
  • Maley (1902–06)
  • Newbould (1906–12)
  • Mangnall (1912–24)
  • Ashworth (1924–25)
  • Hodge (1926–32)
  • Wild (1932–46)
  • Cowan (1946–47)
  • Thomson (1947–50)
  • McDowall (1950–63)
  • Poyser (1963–65)
  • Mercer (1965–71)
  • Allison (1971–73)
  • Hart (1973)
  • Saunders (1973–74)
  • Book (1974–79)
  • Allison (1979–80)
  • Bond (1980–83)
  • Benson (1983)
  • McNeill (1983–86)
  • Frizzell (1986–87)
  • Machin (1987–89)
  • Kendall (1989–90)
  • Reid (1990–93)
  • Horton (1993–95)
  • Ball (1995–96)
  • Coppell (1996)
  • Clark (1996–98)
  • Royle (1998–2001)
  • Keegan (2001–05)
  • Pearce (2005–07)
  • Eriksson (2007–08)
  • Hughes (2008–09)
  • Mancini (2009–13)
  • Pellegrini (2013–16)
  • Guardiola (od 2016)
Trenerzy Leeds United
  • Ray (1919–20)
  • Fairclough (1920–27)
  • Ray (1927–35)
  • Hampson (1935–47)
  • Edwards (1947–48)
  • Buckley (1948–53)
  • Carter (1953–58)
  • Edwards (1958[A])
  • Lambton (1958–59)
  • Taylor (1959–61)
  • Revie (1961–74)
  • Clough (1974)
  • Lindley (1974[A])
  • Armfield (1974–78)
  • Lindley (1978[A])
  • Stein (1978)
  • Lindley (1978[A])
  • Adamson (1978–80)
  • Lindley (1980[A])
  • Merrington (1980[A])
  • Clarke (1980–82)
  • Gray (1982–85)
  • Gunby (1985[A])
  • Bremner (1985–88)
  • Hunter (1988[A])
  • Wilkinson (1988–96)
  • Graham (1996–98)
  • O’Leary (1998–2002)
  • Venables (2002–03)
  • Reid (2003)
  • Gray (2003–04[A])
  • Blackwell (2004–06)
  • Carver (2006[A])
  • Geddis (2006[A])
  • Wise (2006–08)
  • Williams (2008[A])
  • McAllister (2008)
  • Grayson (2008–12)
  • Redfearn (2012[A])
  • Warnock (2012–13)
  • Redfearn (2013[A])
  • McDermott (2013–14)
  • Hockaday (2014)
  • Redfearn (2014[A])
  • Milanič (2014)
  • Redfearn (2014–15)
  • Rösler (2015)
  • Evans (2015–16)
  • Monk (2016–17)
  • Christiansen (2017–18)
  • Heckingbottom (2018)
  • Bielsa (2018–22)
  • Marsch (od 2022)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o tymczasowo
Trenerzy Sunderland A.F.C.
  • Watson (1888–96)
  • Campbell (1896–99)
  • Mackie (1899–1905)
  • Kyle (1905–28)
  • Cochrane (1928–39)
  • Murray (1939–57)
  • Brown (1957–64)
  • Hardwick (1964–65[A])
  • McColl (1965–68)
  • Brown (1968–72)
  • Elliott (1972[A])
  • Stokoe (1972–76)
  • MacFarlane (1976[A])
  • Adamson (1976–78)
  • Merrington (1978[A])
  • Elliott (1978–79)
  • Knighton (1979–81)
  • Docherty (1981[A])
  • Durban (1981–84)
  • Robson (1984[A])
  • Ashurst (1984–85)
  • McMenemy (1985–87)
  • Stokoe (1987[A])
  • Smith (1987–91)
  • Crosby (1991–93)
  • Butcher (1993)
  • Buxton (1993–95)
  • Reid (1995–2002)
  • Wilkinson (2002–03)
  • McCarthy (2003–06)
  • Ball (2006[A])
  • Quinn (2006)
  • Keane (2006–08)
  • Sbragia (2008–09)
  • Bruce (2009–11)
  • Black (2011[A])
  • O’Neill (2011–13)
  • Di Canio (2013)
  • Ball (2013[A])
  • Poyet (2013–15)
  • Advocaat (2015)
  • Allardyce (2015–16)
  • Moyes (2016–17)
  • Grayson (2017)
  • Coleman (2017–18)
  • Ross (2018–19)
  • Fowler (2019[A])
  • Parkinson (2019–20)
  • Johnson (od 2020)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k tymczasowo
Trenerzy Coventry City F.C.
  • Stanley (1883–85[A])
  • Hathaway (1885–87[A])
  • Morgan (1887–92[A])
  • Kirk (1893[A])
  • Maley (1893[A])
  • Collins (1893–95[A])
  • Cashmore (1895–1900[A])
  • Newhall (1900–02[A])
  • O'Shea (1902–05[A])
  • Beaman (1905–08[A])
  • Harris (1908–09[A])
  • Buckle (1909–10)
  • Wallace (1910–13)
  • Scott-Walford (1913–15)
  • Howard (1915–17[A])
  • Clayton (1919)
  • Pollitt (1919–20)
  • Evans (1920–24)
  • Harbourne (1924[A])
  • Kerr (1924–28)
  • McIntyre (1928–31)
  • Slade (1931[A])
  • Storer (1931–45)
  • Bayliss (1945–47)
  • Frith (1947–48)
  • Storer (1948–53)
  • Fairbrother (1953–54)
  • Elliott (1954–55[A])
  • Carver (1955–56)
  • Raynor (1956)
  • Warren (1956–57)
  • Frith (1957–61)
  • Hill (1961–67)
  • Cantwell (1967–72)
  • Dennison (1972[A])
  • Mercer (1972–74)
  • Milne (1974–81)
  • Sexton (1981–83)
  • Gould (1983–84)
  • Mackay (1984–86)
  • Curtis (1986–87)
  • Sillett (1987–90)
  • Butcher (1990–92)
  • Howe (1992[A])
  • Gould (1992–93)
  • Neal (1993–95)
  • Atkinson (1995–96)
  • Strachan (1996–2001)
  • Nilsson (2001–02)
  • Ogrizovic & Peake (2002[A])
  • McAllister (2002–03)
  • Black (2003–04)
  • Ogrizovic (2004[A])
  • Reid (2004–05)
  • Heath (2005[A])
  • Adams (2005–07)
  • Heath (2007[A])
  • Dowie (2007–08)
  • Harbin & Bunn (2008[A])
  • Coleman (2008–10)
  • Harrison (2010[A])
  • Boothroyd (2010–11)
  • Harrison & Thorn (2011[A])
  • Thorn (2011–12)
  • Shaw & Carsley (2012[A])
  • Robins (2012–13)
  • Carsley (2013[A])
  • Pressley (2013–15)
  • MacFarlane & Hockaday (2015[A])
  • Mowbray (2015–16)
  • Venus (2016[A])
  • Slade (2016–17)
  • Robins (od 2017)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab tymczasowo
Selekcjonerzy reprezentacji Tajlandii

Tajlandia

  1. ↑ a b c tymczasowo
Składy reprezentacji Anglii
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 1986

Anglia

  • O występie Anglików na Mundialu 1986 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji Anglii na Euro 1988

Anglia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Peter Reid Sunderland 1998small.jpg
Autor: Philip Dews, Licencja: CC BY 1.0
Peter Reid in his days managing Sunderland