Peter Whittle
Peter Whittle (ur. 27 lutego 1927 w Wellington w Nowej Zelandii, zm. 10 sierpnia 2021[1]) – nowozelandzki matematyk i statystyk zajmujący się problematyką sieci stochastycznych, sterowania optymalnego, szeregów czasowych, optymalizacji stochastycznej oraz dynamiką stochastyczną. W latach 1967–1994 zajmował stanowisko Churchill Professor of Mathematics for Operational Research na Uniwersytecie Cambridge.
Życiorys
Whittle obronił tytuł magistra na zlikwidowanym potem Uniwersytecie Nowej Zelandii w roku 1948. Stopień doktora zdobył na Uniwersytecie w Uppsali w roku 1951 pod kierunkiem Hermana Wolda. W roku 1953 powrócił do Nowej Zelandii, gdzie pracował do roku 1959 w DSIR Applied Mathematics Laboratory (później – Applied Mathematics Division). Przez kolejne dwa lata prowadził wykłady na Uniwersytecie Cambridge, zaś od roku 1961 kierował katedrą statystyki matematycznej na Uniwersytecie w Manchester. Od roku 1967 aż do przejścia na emeryturę w roku 1994 pracował jako Churchill Professor na Cambridge. Od roku 1973 kierował również laboratorium statystycznym tej uczelni.
Whittle ma żonę, Kathe, oraz sześcioro dzieci.
Zaszczyty
Whittle został wybrany na członka brytyjskiego Towarzystwa Królewskiego w roku 1978, zaś w roku 1981 został członkiem honorowym Towarzystwa Królewskiego Nowej Zelandii. Odznaczony Medalem Sylvestera w roku 1994[2], otrzymał nagrodę Lanchester (Lanchester Prize) i John von Neumann Theory Prize w roku 1997 (obie w dziedzinie badań operacyjnych).
Przypisy
- ↑ Frank Kelly, Draft Memorial Tribute for the National Academy of Engineering Peter Whittle, 1927-2021, statslab.cam.ac.uk [dostęp 2021-08-15] (ang.).
- ↑ Winners of the Sylvester Medal of the Royal Society of London, MacTutor History of Mathematics archive [dostęp 2021-08-12].