Pięciostawiańska Turnia

Pięciostawiańska Turnia
Ilustracja
Pięciostawiańska Turnia wśród podpisanych obiektów – widok z południa
Państwo Słowacja
Położeniepowiat Poprad
PasmoTatry, Karpaty
Wysokośćok. 2515 m n.p.m.
Pierwsze wejście18 lipca 1901 r.
Gyula Dőri i Károly Jordán
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Pięciostawiańska Turnia”
Ziemia49°11′57″N 20°12′11″E/49,199167 20,203056

Pięciostawiańska Turnia (słow. Veterný štít, niem. Fünfseenspitze, węg. Öt-tavi-csúcs[1]) – turnia o wysokości ok. 2515 m n.p.m. znajdująca się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatr Wysokich. Od pobliskich wierzchołków Juhaskiej Turni (na zachodzie) i Sępiej Turni (na wschodzie) oddzielona jest dwiema przełęczami, odpowiednio: Pięciostawiańską Przełączką i Sępią Przełączką. Podobnie jak sąsiadujące obiekty nie jest ona dostępna żadnymi znakowanymi szlakami turystycznymi, na jej wierzchołek wstęp mają jedynie taternicy. Najdogodniej osiągnąć turnię od strony Sępiej Przełączki[2].

W północnych ścianach Pięciostawiańskiej Turni, opadających do Doliny Dzikiej, znajduje się Dzika Galeria – wielki system tarasów prowadzący spod Spiskiej Grzędy aż pod wierzchołek Sępiej Turni. Z kolei na południe od grani odgałęzia się długa grzęda, kończąca się w okolicach Spiskiego Kotła w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[2].

Polska, niemiecka i węgierska nazwa Pięciostawiańskiej Turni pochodzi od położonej poniżej niej Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Słowacka nazwa natomiast została utworzona sztucznie bez związku z innymi nazwami, po jej przetłumaczeniu na język polski otrzymamy Wietrzny Szczyt[1].

Pierwsze wejścia turystyczne:

Pięciostawiańska Turnia (wśród podpisanych formacji) – widok od północy

Przypisy

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 106-110.

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle , U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Łomnica a7.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szczyty grupy Łomnicy. Widok z Jagnięcego Szczytu
Dolina Pieciu Stawow Spiskich, Spiska Grzeda podpisana.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik, Licencja: CC BY-SA 3.0
Masyw Spiskiej Grzędy i dalsza część grani Wyżniego Baraniego Zwornika - podpisane obiekty. Widok z Doliny Pięciu Stawów Spiskich