Pic de Neige Cordier

Pic de Neige Cordier
Państwo	Francja
Położenie	Alpy Wysokie
Pasmo	Alpy Delfinackie
Wysokość	3614 m n.p.m.
Pierwsze wejście	3 sierpnia 1877 Paul Guillemin, Emile Pic i Pierre Estienne
Położenie na mapie Alp Pic de Neige Cordier
44°57′22″N 6°23′20″E/44,956111 6,388889

Pic de Neige Cordier (3613 m n.p.m.) – szczyt w grupie górskiej Écrins we francuskich Alpach Delfinatu.

Leży w północno-wschodniej części grupy górskiej Écrins. Wznosi się w głównym grzbiecie wododziałowym tej grupy, biegnącym tu z północy z przełęczy Arsine przez lodowiec Arsine na Pic de Neige Cordier, a z niego na południowy zachód w kierunku La Roche Faurio (3730 m n.p.m.) i dalej najwyższego masywu tej grupy - Barre des Écrins (4102 m n.p.m.). Grzbiet ten rozdziela dorzecza Guisane na wschodzie i Romanche na zachodzie.

Pic de Neige Cordier jest ważnym punktem zwornikowym: w kierunku południowo-wschodnim odgałęzia się tu długi grzbiet ze szczytami Montagne des Agneaux (3663 m n.p.m.) i Pointe des Arcas (3478 m n.p.m.), opadający na południu ku dolinie Vallouise, natomiast w kierunku północnym – krótkie ramię zakończone szczytem Pics de Chamoissière (3215 m n.p.m.) w widłach źródłowego cieku Romanche i jej pierwszego prawobrzexnego dopływu – potoku Rif de la Planche.

W kierunku północno-wschodnim szczyt opada stromymi zerwami skalnymi nad zachodni kraniec lodowca Arsine. W kierunku północno-wschodnim spod szczytu spływa niewielki lodowczyk wiszący, obrywający się nad dolne piętro lodowca de la Plate des Agneaux. Natomiast strome pola firnowe, schodzące prawie spod samego wierzchołka po stronie południowej, łączą się bezpośrednio z płynącym niżej Białym Lodowcem.

Pierwszego wejścia dokonali Paul Guillemin, Emile Pic i Pierre Estienne 3 sierpnia 1877 r.

Nazwa szczytu upamiętnia francuskiego alpinistę Henri Cordiera.

Bibliografia

• Carte touristique 1:100 000 nr 54 "Grenoble. Gap", wyd. 3, IGN France, Paris 1977;
• Labande François: Guide du Haut-Dauphiné : Massif des Écrins, t. 2 : Partie est : Écrins, Ailefroide, Pelvoux, Roche Faurio, Combeynot, Agneaux, Clouzis, Éditions de l'envol, 1996;
• Pic de Neige Cordier