Pieprzyca gruzowa

	Pieprzyca gruzowa
	Pieprzyca gruzowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	pieprzyca
Gatunek	pieprzyca gruzowa
	Nazwa systematyczna
	Lepidium ruderale L.; Sp. pl. 2:645. 1753
Synonimy
	Lepidium ambiguum Lange;
	Lepidium ambiguum Lange;

Pokrój

Pieprzyca gruzowa (Lepidium ruderale L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Pochodzi z Azji i Europy Południowej, jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej^[4]. W Polsce po raz pierwszy stwierdzono jego występowanie we wczesnym średniowieczu. Obecnie jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich^[5]. Status gatunku we florze Polski: archeofit^[6].

Morfologia

Łodyga: Wzniesiona, pojedyncza lub rozgałęziona, kanciasta, krótko omszona prostymi włoskami. Ma wysokość do 30 cm^[5].

Liście: Odziomkowe pojedynczo lub podwójnie pierzastosieczne, a ich odcinki są równowąskie lub wąskołopatkowate. Górne są siedzące, równowąskie, tępo zakończone i całobrzegie. Wszystkie liście wiotkie^[7].

Kwiaty: Żółtawobiałe, zebrane w silnie wydłużone grona na szczytach pędów. Przeważnie brak płatków korony, a jeśli są, to są krótsze od działek kielicha^[7]. Działki kielicha 4, wąskolancetowate o błoniastych brzegach. Pręciki zwykle 2 o żółtawych pylnikach^[5].

Owoc: Wąsko oskrzydlona, płaska i naga łuszczynka o długości do 2,5 cm. Na szczycie jest nieco wycięta. Nasiona jajowate, czerwonobrązowe^[5].

Biologia i ekologia

Rozwój: Roślina jednoroczna, hemikryptofit^[6]. Cała roślina wydziela nieprzyjemny zapach. Kwitnie od maja do września^[5].
Siedlisko: Siedliska ruderalne: rumowiska, nasypy kolejowe, śmietniska, gruzowiska, tereny kolejowe, nieużytki. Roślina niemal wyłącznie ruderalna^[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Sisymbrion^[8].
Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 32^[6].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2018-03-06].
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.
↑ ^a ^b ^c Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ ^a ^b Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2018-03-06].

[grin-4] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].

[sudnik-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.

[rutkowski-6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[mowszowicz-7] Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.

[matuszkiewicz-8] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Pieprzyca gruzowa

Spis treści

Rozmieszczenie geograficzne

Morfologia

Biologia i ekologia

Przypisy

Media użyte na tej stronie