Pietro Bartolo

Pietro Bartolo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1956
Lampedusa e Linosa

Zawód, zajęcie

lekarz, polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Katanii

Pietro Bartolo (ur. 10 lutego 1956 w m. Lampedusa e Linosa) – włoski lekarz, działacz społeczny i polityk, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys

Urodził się na Lampedusie. Uczył się w szkołach w Trapani i Syrakuzach, następnie ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Katanii. Specjalizował się w zakresie ginekologii i położnictwa. Po kilku latach praktyki zawodowej powrócił na Lampedusę, gdzie kontynuował pracę jako lekarz[1]. Od 1988 prowadził gabinet lekarski oddziału włoskich sił powietrznych, w 1991 został urzędnikiem odpowiedzialnym lokalnie za higienę i profilaktykę zdrowotną[1][2]. Od 1993 kierował też lokalną kliniką zdrowotną. Działał jednocześnie w samorządzie rodzinnej miejscowości. Do 2007 był radnym, w latach 1988–1993 pełnił funkcję burmistrza i asesora do spraw zdrowia[2].

Od 1992 aktywnie zaangażowany w udzielanie pomocy licznie przybywającym na Lampedusę imigrantom[2]. W 2011 został głównym koordynatorem do spraw opieki medycznej udzielanej imigrantom na wyspie[3]. Pełnienie tej funkcji przypadło na okres kryzysu migracyjnego w Europie. W październiku 2013, kilka tygodni po przebytym niedokrwieniu mózgu, kierował pomocą medyczną dla ocalałych z katastrofy u wybrzeży Lampedusy, w której zginęło ponad 360 osób[2]. Za swoją działalność społeczną wyróżniony m.in. Nagrodą im. Sérgio Vieira de Mello[1]. Był jednym z głównym bohaterów nagradzanego filmu dokumentalnego Fuocoammare. Ogień na morzu z 2016[4]. Współautor publikacji Lacrime di sale. La mia storia quotidiana di medico di Lampedusa fra dolore e speranza (2016) i autor publikacji Le stelle di Lampedusa. La storia di Anila e di altri bambini che cercano il loro futuro fra noi (2018)[5].

W 2019 dołączył do ugrupowania Democrazia Solidale. W tym samym roku z listy Partii Demokratycznej uzyskał w dwóch okręgach mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[6], decydując się na jego objęcie w okręgu wyspiarskim[7].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej klasy V (2014) i III (2016)[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c Bartolo Pietro (ang.). meetingrimini.org. [dostęp 2019-06-20].
  2. ↑ a b c d XX Settembre, Repubblica70 e le sfide di oggi. Un convegno al Vascello apre le celebrazioni il prossimo sabato (wł.). grandeoriente.it, 13 września 2016. [dostęp 2019-06-12].
  3. ↑ La storia: Bartòlo, il medico di Lampedusa (wł.). quotidianosanita.it, 20 czerwca 2011. [dostęp 2019-06-20].
  4. ↑ Fuocoammare. Ogień na morz w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2019-06-20].
  5. ↑ Pietro Bartolo, Lavatoio gremito per la testimonianza del medico di Lampedusa (wł.). riminitoday.it, 23 lutego 2019. [dostęp 2019-06-12].
  6. ↑ Europee, i candidati promossi e quelli bocciati: tutti i numeri dei signori delle preferenze (wł.). youtrend.it, 28 maja 2019. [dostęp 2019-06-20].
  7. ↑ Europee: Il PD Bartolo opta per le „Isole” favorendo il romano Gualtieri e la Sardegna resta senza europarlamentari (wł.). admaioramedia.it, 30 maja 2019. [dostęp 2019-06-12].
  8. ↑ Bartolo Dott. Pietro (wł.). quirinale.it. [dostęp 2019-06-20].

Media użyte na tej stronie

Pietro Bartólo.JPG
Autor: Paul Katzenberger, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gyneologist Pietro Bartólo at the Berlinale on 13 February 2016. He presented the documentary film "Fuocoammare" of Gianfranco Rosi, which won the "Golden Bear". Bartólo helps as a physician to deal with the wave of refugees, which the mediteranean island Lampedusa is facing.