Pietro del Monte

Fra' Pietro del Monte San Savino
	50. Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego
Okres	od 23 sierpnia 1568; do 26 stycznia 1572
Poprzednik	Jean de la Valette
Następca	Jean L'Evesque de la Cassière
	Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	1499 ; Monte San Savino
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1572 ; Valletta
Ojciec	Francesco Guidalotti
Matka	Margherita Ciocchi del Monte
	Odznaczenia

Pietro del Monte San Savino, właśc. Pietro Guidalotti (ur. 1499 w Monte San Savino, zm. 26 stycznia 1572 w Vallettcie) − 50. Wielki Mistrz Zakonu Kawalerów Maltańskich (joannitów) w latach 1568–1572^[1], Włoch, spowinowacony z papieżem Juliuszem III.

Życiorys

Pietro Guidalotti pochodził z Italii. Urodził się w rodzinie szlacheckiej Francesco Guidalottiego i Margherity Ciocchi del Monte, ciotki papieża Juliusza III. Przed przybyciem na Maltę, był bratem joannitą w Kapui. Bronił Rodos przed Turkami podczas oblężenia w 1522. W czasie Wielkiego Oblężenia Malty od 19 maja do 8 września 1565 Del Monte dowodził obroną Fortu św. Michała w Senglei. Przez dłuższy czas fort ten pozostawał odcięty od głównych sił maltańskich w Birgu. Del Monte udało się utrzymać fort przez 55 dni, aż do przybycia z odsieczą De Toledy dnia 8 września^[2].

Pietro del Monte został wybrany wielkim mistrzem 23 sierpnia 1568, trzy dni po śmierci poprzednika Jeana Parisota. Del Monte kontynuował dzieło poprzedników, rozbudowując Vallettę. W 1569 wzniesiona została Brama Del Montego, według projektu Francesco Laparelliego. Budowlę tę zburzyli Brytyjczycy w 1884, na jej miejscu stawiając znacznie szerszą Bramę Wiktorii^[3]. W 1571 joannici przenieśli stolicę z Birgu do Valletty^[4]. Del Monte rozbudował flotę, która 7 października 1571 wzięła udział w Bitwie pod Lepanto^[2]. Jako wielki mistrz sprzyjał również franciszkanom obserwantom, dając im w Vallettcie teren, na którym wznieśli swój drugi klasztor na wyspie^[5].

Del Monte zmarł w Vallettcie 26 stycznia 1572. Na jego miejsce wybrano Francuza Jeana L'Evesque^[1]. Pietro del Monte jest pochowany w Konkatedrze świętego Jana w Valletcie^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b Die 79 Großmeister (niem.). www.orderofmalta.int. [dostęp 2014-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)].
↑ ^a ^b The Knights of Jerusalem, Rhodes and Malta. Grand Masters of the Maltese period (ang.). www.vassallomalta.com. [dostęp 2014-12-11].
↑ Marielouise Musumeci: A unique work of engineering (ang.). www.timesofmalta.com, 2010-06-14. [dostęp 2014-12-11].
↑ History of Valletta (ang.). www.cityofvalletta.org. [dostęp 2014-12-11].
↑ La Provincia francescana maltese celebra i 100 anni della fondazione (wł.). www.ofm.org, 2014-04-12. [dostęp 2014-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
↑ Pietro Giochi del Monte San Savino (ang.). www.smom-za.org, 2006-10-23. [dostęp 2014-12-11].

Linki zewnętrzne

Monety bite w czasach urzędowania Pietro del Monte

[großmeister-1] Die 79 Großmeister (niem.). www.orderofmalta.int. [dostęp 2014-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-31)].

[vassallomalta-2] The Knights of Jerusalem, Rhodes and Malta. Grand Masters of the Maltese period (ang.). www.vassallomalta.com. [dostęp 2014-12-11].

[3] Marielouise Musumeci: A unique work of engineering (ang.). www.timesofmalta.com, 2010-06-14. [dostęp 2014-12-11].

[4] History of Valletta (ang.). www.cityofvalletta.org. [dostęp 2014-12-11].

[5] La Provincia francescana maltese celebra i 100 anni della fondazione (wł.). www.ofm.org, 2014-04-12. [dostęp 2014-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].

[6] Pietro Giochi del Monte San Savino (ang.). www.smom-za.org, 2006-10-23. [dostęp 2014-12-11].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Kustosze Szpitala	Gérard Tonque (1113–1120) Raymond du Puy (1120–1158/60) Auger de Balben (1158/60–1162/63) Arnaud de Comps (1162–1163) Gilbert de Aissailly (1163–1169/70) Gastone de Murols (ok. 1170–ok. 1172) Gilbert z Syrii (ok. 1172–1177) Roger de Moulins (1177–ok. 1187) Hermangard d’Asp (1188–ok. 1190) Garnier de Naplouse (1189/90–1192) Geoffrey de Donjon (1193–1202) Alfons z Portugalii (1203–1206) Geoffrey le Rat (1206–1207) Guerin de Montaigu (1207–1227/28) Bertrand de Thessy (ok. 1228–1231) Guerin de Montacute (1231–1236) Bertrand de Comps (1236–1239/40) Pierre de Vielle-Bride (1239/40–1242) Guillaume de Chateauneuf (1242–1258) Hugues de Revel (1258–1277) Nicolas Lorgne (1277–1284) Jean de Villiers (1284/85–1293/94) Odon de Pins (1294–1296) Guillaume de Villaret (1296–1305)
Wielcy mistrzowie	Foulques de Villaret (1305–1319) Maurice de Pagnac (nieuznawany, 1317–1319) Helion de Villeneuve (1319–1346) Dieudonné de Gozon (1346–1353) Pierre de Corneillan (1353–1355) Roger de Pins (1355–1365) Raymond Berenger (1365–1374) Robert de Juliac (1374–1376) Jean Fernandez de Heredia (1376–1396) Riccardo Caracciolo (antymistrz, 1383–1395) Philibert de Naillac (1396–1421) Antonio Fluvian de Riviere (1421–1437) Jean de Lastic (1437–1454) Jacques de Milly (1454–1461) Piero Raimondo Zacosta (1461–1467) Giovanni Battista Orsini (1467–1476) Pierre d’Aubusson (1476–1503) Emery d’Amboise (1503–1512) Guy de Blanchefort (1512–1513) Fabrizio del Carretto (1513–1521)
Mistrzowie (od ok. 1623 Wielcy mistrzowie)	Philippe Villiers de l’Isle Adam (1521–1534) Piero de Ponte (1534–1535) Didier de Saint-Jaille (1535–1536) Juan de Homedes (1536–1553) Claude de la Sengle (1553–1557) Jean de la Valette (1557–1568) Pietro del Monte (1568–1572) Jean L'Evesque de la Cassière (1572–1581) Mathurin Romegas (namiestnik, 1577–1581) Mathurin Romegas (antymistrz, 1581) Hugues Loubenx de Verdalle (1581–1595) Martin Garzez (1595–1601) Alof de Wignacourt (1601–1622) Luís Mendes de Vasconcellos (1622–1623) Antoine de Paule (1623–1636) Juan de Lascaris-Castellar (1636–1657) Martin de Redin (1657–1660) Annet de Clermont-Gessant (1660) Raphael Cotoner (1660–1663) Nicolas Cotoner (1663–1680) Gregorio Carafa (1680–1690) Adrien de Wignacourt (1690–1697) Ramon Perellos y Roccaful (1697–1720) Marc’Antonio Zondadari (1720–1722) Antonio Manoel de Vilhena (1722–1736) Ramon Despuig (1736–1741) Manuel Pinto da Fonseca (1741–1773) Francisco Ximenes de Texada (1773–1775) Emmanuel de Rohan-Polduc (1775–1797) Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1799)
Książęta i wielcy mistrzowie	Paweł I (de facto, 1798–1801) Nikołaj Iwanowicz Sałtykow (de facto namiestnik, 1801–1803) Giovanni Battista Tommasi (1803–1805) Innico Maria Guevara-Suardo (namiestnik, 1805–1814) André Di Giovanni (namiestnik, 1814–1821) Antoine Busca (namiestnik, 1821–1834) Carlo Candida (namiestnik, 1834–1845) Philippe di Colloredo-Mels (namiestnik, 1845–1864) Alessandro Borgia (namiestnik, 1865–1871) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (namiestnik, 1871–1879) Giovanni Battista Ceschi a Santa Croce (1879–1905) Caleazzo von Thun und Hohenstein (1905–1931) Pio Franchi de' Cavalieri (namiestnik, 1929–1931) Ludovico Chigi della Rovere Albani (1931–1951) Antonio Hercolani Fava Simonetti (namiestnik, 1951–1955) Ernesto Paterno Castello di Carcaci (namiestnik, 1955–1962) Angelo de Mojana di Cologna (1962–1988) Jean Charles Pallavicini (namiestnik, 1988) Andrew Willoughby Ninian Bertie (1988–2008) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2008) Matthew Festing (2008–2017) Ludwig Hoffmann von Rumerstein (namiestnik, 2017) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (namiestnik, 2017–2018) Giacomo dalla Torre del Tempio di Sanguinetto (2018–2020) Ruy Gonçalo do Valle Peixoto de Villas Boas (namiestnik, 2020) Marco Luzzago (namiestnik, 2020–)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Pietro del Monte

Życiorys

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie