Piotr Bielik

Piotr Bielik
Пётр Алексеевич Белик
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

23 września 1909
Żukowcy, gubernia kijowska

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1980
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1927–1980

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Communist star with golden border and red rims.svg Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa III klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Piotr Aleksiejewicz Bielik, ros. Пётр Алексеевич Белик (ur. 10 września?/ 23 września 1909 w Żukowcach w guberni kijowskiej, zm. 12 czerwca 1980 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1969), Bohater Związku Radzieckiego (14 lutego 1943).

Życiorys

Był narodowości ukraińskiej. Członek KPZR od 1929, w radzieckiej armii od września 1927. Ukończył Kijowską Wojskową Szkołę Piechoty (1930), Moskiewskie Kursy Doskonalące Kadry Dowódczej Wojsk Pancernych (1932), Wyższe Akademickie Kursy przy Wojskowej Akademii Wojsk Pancernych (1944), Wyższe Akademickie Kursy przy Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego (1953).

W latach 1930–1940 dowodził plutonem, kompanią czołgów i samodzielnym batalionem czołgów. W 1940 był mianowany dowódcą 8 pułku motocyklowego, po napaści Niemiec na ZSRR uczestniczył w walkach na Południowo-Zachodnim Froncie w rejonie Sławuty i Szepietowki oraz w rejonie Smoleńska, bitwie pod Moskwą i o Stalingrad. Za zasługi bojowe jego pułk został przekształcony w gwardyjski, 580 żołnierzy pułku zostało nagrodzonych orderami i medalami, a Bielik otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Pułk walczył następnie pod Charkowem, w rejonie Iziuma, uczestniczył w bitwie o Dniepr w 1943.

W lutym 1945 został mianowany dowódcą 2 Samodzielnej Gwardyjskiej Brygady Pancernej 3 Frontu Białoruskiego, brał udział w operacji wschodniopruskiej.

Po wojnie zajmował odpowiedzialne stanowiska dowódcze. W latach 1960–1966 – pierwszy zastępca dowódca Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od 1966 dowódca Zabajkalskiego Okręgu Wojskowego.

Na 24 Zjeździe KPZR wybrany na członka Centralnej Komisji Rewizyjnej. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8 i 9 kadencji.

Odznaczony dwoma Orderami Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, Orderem Czerwonego Sztandaru - czterokrotnie, Orderem Suworowa III klasy, Orderem Czerwonej Gwiazdy, „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy, medalami i orderami zagranicznymi[1].

Bibliografia

Przypisy

  1. Белик Пётр Алексеевич. [w:] БИОГРАФИЧЕСКИЙ УКАЗАТЕЛЬ [on-line]. Проект ХРОНОС. [dostęp 2015-12-06]. (ros.).

Media użyte na tej stronie

Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Order service to the homeland3 rib.png
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order suvorov3 rib.png
Order of Suvorov ribbon, third class
Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
RAF A F9GenArmy since 1974h.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.
Communist star with golden border and red rims.svg
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.