Piotr Czerski

Piotr Czerski

Piotr Czerski, właściwie Kordian Piotr Klecha[1][2] (ur. 1 kwietnia 1981) – polski poeta i prozaik, a także współzałożyciel zespołu muzycznego Towary Zastępcze.

Życiorys

Ukończył informatykę na Politechnice Gdańskiej, studiował także filozofię na Uniwersytecie Gdańskim.

Debiutował w 1999 r. na łamach "Toposu"; wiersze, prozę, reportaże i eseje publikował także m.in. w „FA-arcie”, „Studium”, „Lampie", „Tygodniku Powszechnym”, „Polityce”, oraz czasopismach i antologiach zagranicznych („Иностранная литература”[3] [Rosja], „Jahrbuch Polen”[4] [Niemcy], „Quorum” [Słowenia]).

W 2002 roku nakładem „Korporacji Ha!art” ukazała się książka poetycka Czerskiego pt. pospieszne, osobowe (nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki). 2 kwietnia 2006 roku to samo wydawnictwo opublikowało mini-powieść (albo fabularyzowany reportaż), zatytułowaną Ojciec odchodzi, będącą zapisem wydarzeń towarzyszących śmierci papieża Jana Pawła II i celebrze następującej po niej narodowej żałoby oraz portretem tzw. „pokolenia JP2” (nazywanego w tekście „pokoleniem Dżej Pi Tu”).

Czerski jest m.in. zwycięzcą 41. Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Czerwonej Róży (2000) i XXI Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego o Laur Akantu (2002), laureatem Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury (2005)[5], a także stypendystą Marszałka Województwa Pomorskiego (2003) i programu Homines Urbani (2005). W 2007 nominowany do nagrody Grand Press w kategorii „reportaż prasowy” za tekst zatytułowany Outland[6].

Od 2006 współtworzy zespół Towary Zastępcze, z którym nagrał dwie płyty (Ciche dni, 2006 i Dolne Miasto OST, Nasiono Records, 2009) i koncertował w Polsce, Niemczech i na Słowacji. Brał także udział w pracach grupy Nasiono All Stars, których pokłosiem jest album Europejski Poeta Wolności (Gdańsk, 2010). Aktywnie uczestniczy w działaniach muzycznego kolektywu wydawniczego Nasiono Records.

Od 2010 publikuje nieregularnie felietony w portalu Wirtualna Polska[7].

Przez kilka lat prowadził blog osobisty (m.in. nagroda „bloger roku 2007” Wiadomosci24.pl w kategorii "kultura"[8]), a w latach 2003-2006 współtworzył (z Michałem Piotrowskim) popularny blog obrazkowy gadugadu.blog.pl. Od kilku lat na miniblogu bezpośrednia transmisja z końca świata publikuje autorski wybór memów (czerski.tumblr.com, wcześniej czerski.soup.io).

11 lutego 2012 roku w „Dzienniku Bałtyckim” ukazał się jego tekst My, dzieci sieci, opublikowany na licencji cc-by-sa 3.0[9]. W ciągu kilku tygodni tekst - porównywany często z „Deklaracją Niepodległości Cyberprzestrzeni” – dotarł do kilkuset tysięcy osób i został przetłumaczony na kilkanaście języków: angielski („The Atlantic Monthly”[10], Boing Boing – blog Cory`ego Doctorowa[11] i falkvinge.net[12]), niemiecki (tygodnik „Die Zeit”[13]), hiszpański (magazyn ALT1040[14] i argentyńska Partia Piratów[15]), francuski (framablog.org[16]), włoski (magazyn Internazionale[17], niderlandzki[18], szwedzki[19], estoński[20], bułgarski, czeski[21], chiński, turecki, serbski [22], macedoński[23], rosyjski[24][25], duński i węgierski (www.kalozmedia.org[26]).

W Polsce tekst (pod tytułem Do analogowych) przedrukował tygodnik „Polityka”[27], odnosi się do niego często także Edwin Bendyk w książce „Bunt Sieci”.

Publikacje

  • pospieszne, osobowe, ISBN 83-88957-11-2, Kraków 2002.
  • Ojciec odchodzi, ISBN 83-89911-38-8, Kraków 2006.

Dyskografia

Przypisy

  1. ↑ Dzieje i przyszłość informatyki na Wydziale ETI.
  2. ↑ Masz wiadomość. „Gazeta Wyborcza Toruń”. nr 240, s. 3, 2004-10-12. 
  3. ↑ Иностранная литература, No 10/2011, Русский журнал [dostęp 2012-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-09] (ros.).
  4. ↑ Jahrbuch Polen 2008 Jugend, Deutsches Polen Institut [dostęp 2012-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-02-29] (niem.).
  5. ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Twórców w Dziedzinie Kultury. gdansk.pl. [dostęp 2016-07-07].
  6. ↑ Piotr Czerski, Outland, Onet.pl, 11 września 2007 [dostęp 2012-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-25] (pol.).
  7. ↑ Piotr Czerski – felietony (pol.). [dostęp 2012-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)].
  8. ↑ Wiadomosci24.pl nagrodziły blogera roku (pol.). Internet Standard. [dostęp 2012-05-04].
  9. ↑ My, dzieci sieci (pol.). [dostęp 2012-02-23].
  10. ↑ We, the Web Kids (ang.). [dostęp 2012-02-23].
  11. ↑ Web Kids' manifesto (ang.). [dostęp 2012-02-23].
  12. ↑ We, The Web Kids (ang.). 2012–02–25. [dostęp 2012-03-23].
  13. ↑ Wir, die Netz-Kinder (niem.). [dostęp 2012-02-23].
  14. ↑ Nosotros, los niños web (hiszp.). [dostęp 2012-05-04].
  15. ↑ Piotr Czerski, Nosotros, los hijos de la Web, Partido Pirata Argentino, 23 lutego 2012 [dostęp 2012-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-15] (hiszp.).
  16. ↑ Nous sommes les enfants du Web (fr.). Framablog.org. [dostęp 2012-02-25].
  17. ↑ Cresciuti con la rete (wł.). [dostęp 2012-05-04].
  18. ↑ Stijn Meurkens, Wij, kinderen van het netwerk, Stijn Meurkens, 23 marca 2012 [dostęp 2012-02-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-01] (niderl.).
  19. ↑ Piotr Czerski: „Vi, nätbarnen” (szw.). opassande.se, 2012–02–26. [dostęp 2012-03-23].
  20. ↑ Piotr Czerski: Meie, võrgulapsed (est.). [dostęp 2012-06-19].
  21. ↑ Piotr Czerski, My, děti Sítě, 26 lutego 2012 [dostęp 2012-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-25] (cz.).
  22. ↑ Piotr Czerski, Društvo je mreža, a ne hijerarhija, e-Novine, 28 lutego 2012 [dostęp 2012-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-01] (serb.).
  23. ↑ Ние, децата на интернетот, он.нет, 28 lutego 2012 [dostęp 2012-10-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-01] (mac.).
  24. ↑ Мы – дети Сети (манифест) (ros.). [dostęp 2012-09-28].
  25. ↑ Пётр Черски: Мы, дети сети, Paweł Zalewski, 22 marca 2012 [dostęp 2012-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-29] (ros.).
  26. ↑ Mi, a háló gyerekei (węg.). www.kalozmedia.org. [dostęp 2012-10-28].
  27. ↑ Do analogowych (pol.). 2012–03–16. [dostęp 2012-03-23].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Piotr Czerski.jpg
Autor: Tadeusz Dąbrowski, Licencja: CC BY 3.0 pl
Piotr Czerski