Piotr Michalicyn

Piotr Michalicyn
Пётр Тихонович Михалицын
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1904
Piglenki

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1961
Wołgograd

Przebieg służby
Lata służby

1926–1928, 1932–1956

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Communist star with golden border and red rims.svg Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Legionista Legii Zasługi (USA) Krzyż Walecznych (1943–1989) Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Piotr Tichonowicz Michalicyn (ros. Пётр Тихонович Михалицын, ur. 13 czerwca?/ 26 czerwca 1904 we wsi Piglenki w rejonie kotielnickim w obwodzie kirowskim, zm. 11 lutego 1961 w Wołgogradzie) – radziecki generał porucznik, Bohater Związku Radzieckiego (1940).

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył 7 klas, później pracował w kopalni w Kuźnieckim Zagłębiu Węglowym, 1926–1928 i ponownie od 1932 służył w Armii Czerwonej, w 1935 ukończył szkołę piechoty. Od 30 listopada 1939 jako dowódca kompanii pułku piechoty 163 Dywizji Piechoty 9 Armii brał udział w wojnie z Finlandią, już pierwszego dnia wojny niszcząc fiński garnizon i opanowując miejscowość Juntusranta. 9 grudnia 1939 jego kompania została okrążona, a on sam ranny w walce, jednak zdołał wyprowadzić kompanię z okrążenia. Od 1941 należał do WKP(b) i uczestniczył w wojnie z Niemcami, walcząc m.in. w bitwie pod Moskwą i pod Stalingradem, w 1942 był zastępcą dowódcy 112 Dywizji Piechoty, w 1943 ukończył przyśpieszony kurs Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego i został dowódcą 5 Dywizji Orłowskiej. Dowodzona przez niego dywizja opanowała m.in. Wołkowysk, Białystok, Ostrołękę i Różan[1]. 13 września 1944 otrzymał stopień generała majora, w 1945 na czele dywizji dotarł do Łaby, w 1952 skończył kursy doskonalenia dowódców dywizji piechoty, w 1956 zakończył służbę wojskową w stopniu generała porucznika. Jego imieniem nazwano ulicę w Orle.

Odznaczenia

I medale.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Communist star with golden border and red rims.svg
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Order suvorov2 rib.png
Order of Suvorov ribbon, second class
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
CCCP army Rank general armii1 infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform (1955 – 1974).