Pirmin Zurbriggen

Pirmin Zurbriggen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1963
Saas-Almagell

Klub

SC Saas-Almagell

Debiut w PŚ

7.12 1980, Val d’Isère
(36. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

4.01 1981, Ebnat-Kappel (5. miejsce – kombinacja)

Pierwsze podium w PŚ

24.01 1982, Wengen
(1. miejsce – kombinacja)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złotoCalgary 1988Zjazd
brązCalgary 1988Gigant
Mistrzostwa świata
złotoBormio 1985Zjazd
złotoBormio 1985Kombinacja
złotoCrans-Montana 1987Supergigant
złotoCrans-Montana 1987Gigant
srebroBormio 1985Gigant
srebroCrans-Montana 1987Zjazd
srebroCrans-Montana 1987Kombinacja
srebroVail 1989Supergigant
brązVail 1989Gigant
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa Kula
1983/1984
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa Kula
1986/1987
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa Kula
1987/1988
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa Kula
1989/1990
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1984/1985
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1985/1986
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1988/1989
Puchar Świata (Zjazd)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1986/1987
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1987/1988
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1989/1990
Puchar Świata (Slalom gigant)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1983/1984
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1986/1987
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1988/1989
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1984/1985
Puchar Świata (Supergigant)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1986/1987
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1987/1988
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1988/1989
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1989/1990
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1985/1986
Puchar Świata (Kombinacja)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1985/1986
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1986/1987
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
1989/1990
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1983/1984
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1982/1983
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
1988/1989
Odznaczenia
Srebrny Order Olimpijski

Pirmin Zurbriggen (ur. 4 lutego 1963 w Saas-Almagell) – szwajcarski narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski, multimedalista mistrzostw świata, czterokrotny zdobywca Pucharu Świata oraz wielokrotny zdobywca Małej Kryształowej Kuli za zwycięstwa w klasyfikacjach zjazdu, giganta, supergiganta i kombinacji. Jeden z niewielu alpejczyków, którzy wygrywali zawody w pięciu różnych konkurencjach: zjeździe, slalomie, slalomie gigancie, supergigancie oraz kombinacji.

Kariera

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej Pirmin Zurbriggen osiągnął w 1980 roku, kiedy podczas mistrzostw Europy juniorów w Madonna di Campiglio zdobył złoty medal w biegu zjazdowym. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 7 grudnia 1980 roku w Val d’Isère, gdzie zajął 36. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 4 stycznia 1981 roku w Ebnat-Kappel, zajmując piąte miejsce w kombinacji. W sezonie 1980/1981 punktował jeszcze kilkukrotnie, ale wyniku z Ebnat-Kappel nie poprawił. W klasyfikacji generalnej zajął 31. miejsce. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 24 stycznia 1982 roku w Wengen, gdzie zwyciężył w kombinacji. W kolejnych startach jeszcze dwukrotnie plasował się w czołowej trójce: 17 marca w Bad Kleinkirchheim był trzeci w gigancie, a 24 marca 1982 roku w San Sicario w tej samej konkurencji był najlepszy. W klasyfikacji generalnej dało mu to jedenaste miejsce, a w klasyfikacji giganta był szósty. Nie wystąpił jednak na rozgrywanych w lutym tego roku mistrzostwach świata w Schladming. Od tej pory w każdym kolejnym sezonie PŚ co najmniej dwukrotnie zwyciężał.

Rywalizację w sezonie 1982/1983 rozpoczął od zajęcia trzeciego miejsca w supergigancie 12 grudnia 1982 roku w Val d’Isère. Następnie jeszcze pięć razy stawał na podium, przy czym 22 grudnia w Madonna di Campiglio był najlepszy w kombinacji, a 11 stycznia 1983 roku w Adelboden zwyciężył w gigancie. W klasyfikacji generalnej był tym razem szósty, a w klasyfikacji kombinacji zajął trzecie miejsce. Wyprzedzili go jedynie Phil Mahre z USA oraz kolejny reprezentant Szwajcarii – Peter Lüscher. W kolejnym sezonie dwukrotnie częściej stawał na podium, przy czym w pierwszej trójce plasował się w czterech różnych konkurencjach: zjeździe, gigancie, supergigancie i kombinacji. Odniósł cztery zwycięstwa: 19 grudnia w Madonna di Campiglio był najlepszy w supergigancie, 29 stycznia w Garmisch-Partenkirchen wygrał kombinację, 5 marca w Aspen był najlepszy w gigancie, a 20 marca 1984 roku w norweskim Oppdal ponownie wygrał supergiganta. Wyniki te dały mu pierwsza w karierze Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej oraz Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji giganta, ex aequo z Ingemarem Stenmarkiem ze Szwecji. W sezonie 1983/1984 był też drugi w klasyfikacji zjazdu, w której lepszy był tylko Andreas Wenzel z Liechtensteinu. W lutym 1984 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. Był jednym z faworytów w gigancie, jednak podobnie jak pięć dni później w slalomie Szwajcar wypadł z trasy już w pierwszym przejeździe. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w biegu zjazdowym, zajmując czwarte miejsce. Walkę o medal przegrał z Austriakiem Antonem Steinerem o 0,10 sekundy.

W sezonach 1984/1985 i 1985/1986 zajmował drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, w obu przypadkach ulegając tylko reprezentującemu Luksemburg Markowi Girardellemu. W przeciągu tych dwóch sezonów Szwajcar 17 razy stawał na podium, odnosząc łącznie dziesięć zwycięstw: 7 grudnia w Puy-Saint-Vincent (supergigant), 10 grudnia 1984 roku w Sestriere (slalom), 11 i 12 stycznia w Kitzbühel (dwa zjazdy i kombinacja), 1, 3 i 5 lutego w Bormio (dwa zjazdy i kombinacja) i 17 marca 1985 roku w Panoramie, gdzie wygrał supergiganta oraz 19 stycznia w Kitzbühel (kombinacja), 23 lutego w Åre (slalom i kombinacja), a także 28 lutego 1986 roku w Hemsedal (supergigant). Dzięki tym wynikom w 1985 roku był drugi za Girardellim w klasyfikacji giganta, a rok później zwyciężył w klasyfikacji kombinacji, a w klasyfikacji supergiganta był drugi, przegrywając tylko z Markusem Wasmeierem z RFN. Na przełomie stycznia i lutego 1985 roku brał udział w mistrzostwach świata w Bormio, skąd przywiózł trzy medale. Zwyciężył tam w zjeździe i kombinacji, a w gigancie był drugi, rozdzielając na podium Wasmeiera i Girardellego.

Podczas mistrzostw świata w Crans-Montana w 1987 roku Szwajcar zdobywał medale w czterech z pięciu rozegranych konkurencji. W gigancie i supergigancie zwyciężył, a zjeździe był drugi za swym rodakiem Peterem Müllerem. Walkę o zwycięstwo w kombinacji stoczył z Markiem Girardellim. Zjazd do kombinacji wygrał Luksemburczyk, Szwajcar był trzeci, w slalomie natomiast zajęli odpowiednio siódme i dziewiątce miejsce. Ostatecznie o 2,27 pkt lepszy okazał się Girardelli, a trzecie miejsce z wyraźną stratą zajął Austriak Günther Mader. Startował także w slalomie, ale wypadł z trasy i nie ukończył rywalizacji. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Calgary także wystąpił we wszystkich konkurencjach. Starty rozpoczął od zwycięstwa w zjeździe, w którym wyprzedził bezpośrednio Petera Müllera i Francuza Francka Piccarda. Następnie wystąpił w kombinacji, wygrywając zjazd. Medalu jednak nie zdobył, bowiem podczas drugiego przejazdu w slalomie zahaczył czubkiem narty o jedną z bramek, przewrócił się i wypadł z trasy. Zurbriggen był jednym z faworytów do zdobycia medalu w supergigancie, jednak zmagania ukończył na piątej pozycji, najlepszej wśród Szwajcarów. Następnie wystąpił w gigancie, stając na najniższym stopniu podium. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Włoch Alberto Tomba oraz Austriak Hubert Strolz. W przerwie między przejazdami Zurbriggen i jego kolega z reprezentacji, Martin Hangl byli świadkami wypadku, który miał miejsce na trasie. Będący członkiem kadry Austrii 47-letni lekarz Jörg Oberhammer jadąc na nartach zderzył się z Brianem Nockiem, operatorem pracującym dla kanadyjskiej telewizji. W wyniku zderzenia Austriak wpadł pod przejeżdżający ratrak i zginął na miejscu[1]. Obaj Szwajcarzy byli w szoku; Zurbriggen kontynuował rywalizację, podczas gdy Hangl wycofał się z zawodów. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w slalomie, który ukończył na siódmej pozycji.

W sezonach 1986/1987 i 1987/1988 Szwajcar dominowa w zawodach Pucharu Świata. Łącznie 25 razy stawał na podium, przy czym aż trzynastokrotnie zwyciężał. W sezonie 1987 wygrywał: zjazdy 16 sierpnia w Las Leñas, 5 grudnia w Val d’Isère, 10 stycznia w Garmisch-Partenkirchen, 25 stycznia w Kitzbühel, 1 lutego w Crans-Montana i 7 marca w Aspen, giganty 13 i 20 stycznia w Adelboden, 4 lutego w Crans-Montana i 15 lutego w Todtnau, kombinację 18 stycznia w Wengen i 25 stycznia w Kitzbühel oraz supergiganta 2 lutego w Crans-Montana i 8 marca 1987 roku w Aspen. Rok później czterokrotnie wygrywał zjazdy: 29 stycznia w Schladming, 15 i 16 lutego w Calgary oraz 9 stycznia 1988 roku w Val d’Isère. W oby tych sezonach oprócz klasyfikacji generalnej wygrał także klasyfikacje zjazdu i supergiganta, wygrywając ponadto klasyfikację giganta w 1987 roku i kombinacji w 1988 roku.

Sezon 1988/1989 rozpoczął od zwycięstwa w supergigancie 27 listopada 1988 roku w Schladming. W kolejnych startach dziesięciokrotnie stawał na podium, w tym odniósł jeszcze dwa zwycięstwa: 29 listopada w Val Thorens wygrał giganta, a 22 grudnia 1988 roku w Sankt Anton był najlepszy w kombinacji. Jednakże w drugiej części sezonu częściej zwyciężał Marc Girardelli i to reprezentant Luksemburga zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Szwajcar zajął drugie miejsce, tracąc do zwycięzcy 98 punktów. Zurbriggen wygrał jednak klasyfikacji giganta i supergiganta, a w klasyfikacji kombinacji był trzeci za Girardellim i Markusem Wasmeierem. Na początku 1989 roku wystartował na mistrzostwach świata w Vail, zdobywając dwa medale. W supergigancie zajął drugie miejsce, rozdzielając na podium Martina Hangla i Tomaža Čižmana z Jugosławii. Dzień później zajął trzecie miejsce w gigancie, ulegając tylko dwóm reprezentantom Austrii: Rudolfowi Nierlichowi i Helmutowi Mayerowi. Startował także w zjeździe, ale rywalizację ukończył dopiero na piętnastej pozycji. Czwartą i ostatnią Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej zdobył w sezonie 1989/1990. Dziewięciokrotnie plasował się w czołowej trójce zawodów, w tym sześciokrotnie zwyciężał: 12 grudnia w Sestriere w supergigancie, 16 grudnia w Val Gardena w zjeździe, 12 stycznia w Schladming i 21 stycznia w Kitzbühel w kombinacji, a 6 lutego w Courmayeur i 10 marca w Hemsedal ponownie był najlepszy w supergigancie. Zwycięstwo w Hemsedal było jednocześnie jego ostatnim podium w zawodach Pucharu Świata. Oprócz klasyfikacji generalnej Szwajcar wygrał także klasyfikacji supergiganta i kombinacji, a w klasyfikacji zjazdu był trzeci za Austriakiem Helmutem Höflehnerem i Atle Skårdalem z Norwegii. W 1990 roku Zurbriggen postanowił zakończyć karierę.

Ponadto pięciokrotnie zdobywał mistrzostw Szwajcarii: w gigancie w latach 1986, 1987 i 1989 oraz supergigancie i kombinacji w 1989 roku. W latach 1984, 1985, 1987, 1990 otrzymywał nagrodę Skieur d’Or, przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dziennikarzy Narciarskich[2]. Był także sportowcem roku 1985 w Szwajcarii oraz otrzymał tytuł najlepszego szwajcarskiego alpejczyka XX wieku. Obecnie jest właścicielem hoteli w Saas Almagell i Zermatt.

Jego siostra Heidi Zurbriggen oraz syn Elia również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwycięzca
DNF14 lutego1984 SarajewoGigant2:41,18 minSzwajcaria Max Julen
4.16 lutego1984 SarajewoZjazd1:45,59 min+0,46 sStany Zjednoczone Bill Johnson
DNF19 lutego1984 SarajewoSlalom1:39,41 minStany Zjednoczone Phil Mahre
1.Gold medal.svg15 lutego1988Kanada CalgaryZjazd1:59,63 min
DNF17 lutego1988Kanada CalgaryKombinacja36,55 pktAustria Hubert Strolz
5.21 lutego1988Kanada CalgarySupergigant1:39,66 min+2,30 sFrancja Franck Piccard
3.Bronze medal.svg25 lutego1988Kanada CalgaryGigant2:06,37 min+2,02 sWłochy Alberto Tomba
7.27 lutego1988Kanada CalgarySlalom1:39.47 min+1,01 sWłochy Alberto Tomba

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwycięzca
1.FIS gold medal.png3 lutego1985Włochy BormioZjazd2:06,68 min
1.FIS gold medal.png5 lutego1985Włochy BormioKombinacja7,67 pkt
2.FIS silver medal.png7 lutego1985Włochy BormioGigant2:28,90 min+0,05 s Markus Wasmeier
DNF10 lutego1985Włochy BormioSlalom1:38,82 minSzwecja Jonas Nilsson
2.FIS silver medal.png31 stycznia1987Szwajcaria Crans-MontanaZjazd2:07,80 min+0,33 sSzwajcaria Peter Müller
2.FIS silver medal.png1 lutego1987Szwajcaria Crans-MontanaKombinacja28,27 pkt+2,27 pktLuksemburg Marc Girardelli
1.FIS gold medal.png2 lutego1987Szwajcaria Crans-MontanaSupergigant1:19,93 min
1.FIS gold medal.png4 lutego1987Szwajcaria Crans-MontanaGigant2:32,38 min
DNF8 lutego1987Szwajcaria Crans-MontanaSlalom1:54,63 min Frank Wörndl
4.3 lutego1989Stany Zjednoczone VailKombinacja4,72 pkt+35,69 pktLuksemburg Marc Girardelli
15.6 lutego1989Stany Zjednoczone VailZjazd2:10,39 min+2,00 s Hansjörg Tauscher
2.FIS silver medal.png8 lutego1989Stany Zjednoczone VailSupergigant1:38,81 min+0,28 sSzwajcaria Martin Hangl
3.FIS bronze medal.png9 lutego1989Stany Zjednoczone VailGigant2:37,66 min+1,72 sAustria Rudolf Nierlich
DNF12 lutego1989Stany Zjednoczone VailSlalom2:02,85 minAustria Rudolf Nierlich

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata

  1. Szwajcaria Wengen24 stycznia 1982 (kombinacja)
  2. Włochy San Sicario24 marca 1982 (gigant)
  3. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 1982 (kombinacja)
  4. Szwajcaria Adelboden11 stycznia 1983 (gigant)
  5. Włochy Madonna di Campiglio19 grudnia 1983 (supergigant)
  6. Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 1984 (kombinacja)
  7. Stany Zjednoczone Aspen5 marca 1984 (gigant)
  8. Norwegia Oppdal20 marca 1984 (supergigant)
  9. Francja Puy-Saint-Vincent7 grudnia 1984 (supergigant)
  10. Włochy Sestriere10 grudnia 1984 (slalom)
  11. Austria Kitzbühel11 stycznia 1985 (zjazd)
  12. Francja Puy-Saint-Vincent11 stycznia 1985 (kombinacja)
  13. Austria Kitzbühel12 stycznia 1985 (zjazd)
  14. Kanada Panorama17 marca 1985 (supergigant)
  15. Austria Kitzbühel19 stycznia 1986 (kombinacja)
  16. Szwecja Åre23 lutego 1986 (slalom)
  17. Szwecja Åre23 lutego 1986 (kombinacja)
  18. Norwegia Hemsedal28 lutego 1986 (supergigant)
  19. Argentyna Las Leñas16 sierpnia 1986 (zjazd)
  20. Francja Val d’Isère5 grudnia 1986 (zjazd)
  21. Garmisch-Partenkirchen10 stycznia 1987 (zjazd)
  22. Szwajcaria Adelboden13 stycznia 1987 (gigant)
  23. Szwajcaria Wengen18 stycznia 1987 (kombinacja)
  24. Szwajcaria Adelboden20 stycznia 1987 (gigant)
  25. Austria Kitzbühel25 stycznia 1987 (zjazd)
  26. Austria Kitzbühel25 stycznia 1987 (kombinacja)
  27. Todtnau15 lutego 1987 (gigant)
  28. Stany Zjednoczone Aspen7 marca 1987 (zjazd)
  29. Stany Zjednoczone Aspen8 marca 1987 (supergigant)
  30. Francja Val d’Isère9 stycznia 1988 (zjazd)
  31. Austria Schladming29 stycznia 1988 (zjazd)
  32. Austria Schladming27 listopada 1988 (supergigant)
  33. Francja Val Thorens29 listopada 1988 (gigant)
  34. Austria Sankt Anton22 grudnia 1988 (kombinacja)
  35. Włochy Sestriere12 grudnia 1989 (supergigant)
  36. Włochy Val Gardena16 grudnia 1989 (zjazd)
  37. Austria Schladming12 stycznia 1990 (kombinacja)
  38. Austria Kitzbühel21 stycznia 1990 (kombinacja)
  39. Włochy Courmayeur6 lutego 1990 (supergigant)
  40. Norwegia Hemsedal10 marca 1990 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium

  1. Garmisch-Partenkirchen17 marca 1982 (gigant) – 3. miejsce
  2. Francja Val d’Isère12 grudnia 1982 (supergigant) – 3. miejsce
  3. Włochy Madonna di Campiglio22 grudnia 1982 (supergigant) – 3. miejsce
  4. Garmisch-Partenkirchen9 lutego 1983 (supergigant) – 2. miejsce
  5. Todtnau13 lutego 1983 (gigant) – 3. miejsce
  6. Francja Val d’Isère10 grudnia 1983 (supergigant) – 2. miejsce
  7. Francja Val d’Isère10 grudnia 1983 (kombinacja) – 2. miejsce
  8. Szwajcaria Les Diablerets12 grudnia 1983 (gigant) – 2. miejsce
  9. Szwajcaria Adelboden10 stycznia 1984 (gigant) – 3. miejsce
  10. Austria Kitzbühel22 stycznia 1984 (kombinacja) – 2. miejsce
  11. Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 1984 (supergigant) – 2. miejsce
  12. Stany Zjednoczone Vail7 marca 1984 (gigant) – 2. miejsce
  13. Kanada Whistler11 marca 1984 (zjazd) – 3. miejsce
  14. Włochy Madonna di Campiglio17 grudnia 1984 (supergigant) – 2. miejsce
  15. Kranjska Gora15 lutego 1985 (gigant) – 2. miejsce
  16. Włochy Madonna di Campiglio15 grudnia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
  17. Austria Kitzbühel17 stycznia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  18. Szwajcaria Crans-Montana3 lutego 1986 (supergigant) – 2. miejsce
  19. Stany Zjednoczone Heavenly Valley11 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
  20. Kanada Bromont21 marca 1986 (slalom) – 3. miejsce
  21. Włochy Sestriere30 listopada 1986 (gigant) – 3. miejsce
  22. Garmisch-Partenkirchen11 stycznia 1987 (supergigant) – 2. miejsce
  23. Japonia Furano1 marca 1987 (supergigant) – 2. miejsce
  24. Kanada Calgary15 marca 1987 (supergigant) – 2. miejsce
  25. Francja Val d’Isère7 grudnia 1987 (zjazd) – 2. miejsce
  26. Włochy Val Gardena12 grudnia 1987 (zjazd) – 2. miejsce
  27. Kranjska Gora19 grudnia 1987 (gigant) – 2. miejsce
  28. Francja Val d’Isère10 stycznia 1988 (supergigant) – 3. miejsce
  29. Austria Bad Kleinkirchheim16 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  30. Szwajcaria Crans-Montana25 stycznia 1988 (supergigant) – 2. miejsce
  31. Szwecja Åre20 marca 1988 (kombinacja) – 2. miejsce
  32. Austria Saalbach-Hinterglemm25 marca 1988 (gigant) – 3. miejsce
  33. Austria Sankt Anton21 grudnia 1988 (slalom) – 3. miejsce
  34. Austria Sankt Anton22 grudnia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  35. Austria Kirchberg10 stycznia 1989 (gigant) – 2. miejsce
  36. Szwajcaria Wengen21 stycznia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  37. Szwajcaria Wengen22 stycznia 1989 (kombinacja) – 2. miejsce
  38. Kanada Whistler25 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
  39. Kanada Whistler26 lutego 1989 (supergigant) – 3. miejsce
  40. Japonia Furano3 marca 1989 (gigant) – 3. miejsce
  41. Stany Zjednoczone Park City23 marca 1989 (gigant) – 2. miejsce
  42. Stany Zjednoczone Waterville Valley29 listopada 1989 (slalom) – 2. miejsce
  43. Austria Kitzbühel20 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce

Bibliografia

Przypisy

Media użyte na tej stronie

Alpine skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Silver.Olimpicorder.png
Silver chain of Olimpic order
Pirmin Zurbriggen.JPG
Autor: Christophe95, Licencja: CC BY-SA 3.0
Le skieur suisse Pirmin Zurbriggen en 2014.