Piwonia Delavaya
| |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | Saxifraganae | ||
Rząd | skalnicowce | ||
Rodzina | piwoniowate | ||
Rodzaj | piwonia | ||
Gatunek | piwonia Delavaya | ||
Nazwa systematyczna | |||
Paeonia delavayi Franch. Bull. Soc. Bot. France. BPH 275. 24. 1886 | |||
Synonimy | |||
---|---|---|---|
|
Piwonia Delavaya (Paeonia delavayi Franch.) – gatunek roślin z rodziny piwoniowatych. Występuje w Chinach: w zachodnim Syczuanie, Tybecie i północnym Junnanie[3].
Morfologia
- Pokrój
- Krzew dorastający do wysokości 1,8 m, szerokości nawet 3 m. Młode pędy różowawe; z czasem drewnieją, przybierając barwę brązową.
- Liście
- Złożone, odcinki całobrzegie o zielonej lub lekko sinawej barwie. Opadające na zimę.
- Kwiaty
- Ciemnoczerwone, mniejsze niż u innych piwonii drzewiastych. Pręciki żółte lub brązowe.
- Owoce
- Mieszki – stulone u dołu, a rozchylone u góry, jak u wszystkich piwonii. Młode są koloru zielonego. Dojrzałe mają kolor brązowy, pękając rozsypują nasiona.
Biologia i ekologia
Występuje w widnych, górskich, sosnowo-dębowych lasach Chin na wysokości ok. 2000 – 3600 m. Pojedyncze jej okazy rosną w arboretum w Rogowie. Ma podobne wymagania do piwonii drzewiastej. Roślina trująca : wszystkie jej części są trujące, tak jak u innych piwonii, gdyż zawiera glikozydy.
Zmienność
Jest niezbyt zmienna. Wyróżniane są następujące odmiany:
- białą (Paeonia delavayi Franch. var. alba Bean, Trees & Shtubs Brit. Isles 3: 265 . 1933) o białych kwiatach,
- ciemnopurpurową (Paeonia delavayi Franch. var. atropurpurea Schipczinsky, Bot. Mater. Gerb. Glavn. Bot. Sada RSFSR; BPH 222. 08 . 1921) o kwiatach ciemnych,
- wąskolistną (Paeonia delavayi Franch. var. angustiloba (Rehder & Wilson) Shen, Pl. Wilson. 1 (3):318 – 319 . 1913) o liściach bardziej miękkich i wąskich,
Zastosowanie
Jest bardzo rzadko uprawiana, najczęściej w ogrodach botanicznych. Strefy mrozoodporności 6-9[4].
Choroby
Jest dobrze na nie odporna, jednakże w miejscach wilgotnych może zostać zaatakowana przez szarą pleśń.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
- ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Agnieszka Kwiecień, Nova, Licencja: CC BY-SA 4.0
Piwonia Delavaya (Paeonia delavayi, syn. Paeonia potaninii), okaz kwitnący, uprawiany w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław, Polska.