Placówka Straży Celnej „Wałdyki”

Placówka SC „Wałdyki”
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Organizacja
DyslokacjaWałdyki
FormacjaStraż Celna
PodległośćKomisariat SC „Lubawa”
Rozmieszczenie placówek SC komisariatu "Lubawa" w 1926 roku

Placówka Straży Celnej „Wałdyki”[a] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[5]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[6]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[7]. Placówka Straży Celnej „Wałdyki” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Lubawa” z Inspektoratu SC „Działdowo”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[8]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[9]. W strukturach nowo powstałej formacji nie odtworzono placówki „Wałdyki”[10].

Służba graniczna

Sąsiednie placówki

Funkcjonariusze placówki

Kierownicy placówki
stopieńimię i nazwisko, numerokres pełnienia służbykolejne stanowisko
przodownikPiotr Szymkowiak (432)[b]był w 1926[1]

Obsada personalna placówki w 1926[1]:

  • przodownik Piotr Szymkowiak (432)
  • starszy strażnik Józef Mucha (2589)
  • strażnik Bolesław Ruczyński (2677)
  • strażnik Franciszek Dalewski (2379)
  • strażnik Józef Szpojda (2729)

Uwagi

  1. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927[1] i autorzy map WIG[2] [3] używają nazwy „Wałdyki”,a Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku nazwy „Władyki”[4].
  2. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[1]

Przypisy

  1. a b c d Szematyzm Straży Celnej 1927 ↓, s. 231.
  2. Mapa Operacyjna 1:300 000, arkusz 44, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1933.
  3. Mapa Taktyczna, 1:100 000, t. Pas 34, Słup 30, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1932.
  4. a b Kozłowski 2012 ↓, s. 30.
  5. Dominiczak 1975 ↓, s. 130.
  6. Piekarz 2017 ↓, s. 28.
  7. Dominiczak 1997 ↓, s. 250.
  8. Kula 1994 ↓, s. 40.
  9. Goryński 2012 ↓, s. 226.
  10. Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 14.
  11. WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000 ↓.

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.)
  • Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
  • Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927.
  • Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757. 
  • Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
  • Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 
  • Mapa Operacyjna, 1:300 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1933
  • Mapa Taktyczna, 1:100 000, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1932

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Lubawa komisariat SC 1926.jpg
Rozmieszczenie placówek SC komisariatu "Lubawa" w 1926 roku