Placówka Straży Granicznej I linii „Chróścin”

Placówka Straży Granicznej I linii „Chróścin”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

1930

Tradycje
Rodowód

Placówka Straży Celnej „Chróścin”

Organizacja
Dyslokacja

Chróścin

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komisariat SG „Dzietrzkowice”

Placówka Straży Granicznej I linii „Chróścin” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku w Dzietrzkowicach stacjonował sztab 1 kompanii 4 batalionu celnego. 1 kompania celna jedną ze swoich placówek wystawiła w Chróścinie[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Placówka Straży Celnej „Chróścin” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Gola” z Inspektoratu SC „Praszka”[5].

Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[6].

Rozkazem nr 3 z 25 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Dzietrzkowice”. Rozkazem nr 11 z 9 stycznia 1930 roku reorganizacji Wielkopolskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski ustalił numer i nową organizację komisariatu[7]. Placówka Straży Granicznej I linii „Chróścin” znalazła się w jego strukturze[7].

Służba graniczna

Siedziba placówki mieściła się w wynajętym od osoby prywatnej budynku[8].

Kierownicy/dowódcy placówki

stopieńimię i nazwiskookres pełnienia służbykolejne stanowisko
st.strażnikZdzisław Ułłowiczzca. kier. od 15.04.1938 [9]kier. placówki Gola do 1.09.1939
st.strażnikOtton Caft– do 1.09.1939 [10]

Obsada personalna placówki w 1934 r.:

  • st. strażnik Jan Świtała - był 10.11.1934 r. [11]
  • strażnik Antoni Chwastowski - był 10.11.1934 r. [11]
  • strażnik Klemens Moczulewski - był 10.11.1934 r. [11]
  • strażnik Franciszek Kaczmarczyk - był 10.11.1934 r. [11]


Obsada personalna placówki w 1938 r.:

  • st. strażnik Lucjan Wójcik - był 22.07.1938 r. [12]
  • st. strażnik Franciszek Kaczor - był 22.07.1938 r. [12]
  • st. strażnik Maksymilian Grabowski - był 22.07.1938 r. [12]
  • strażnik Mikołaj Warenica - 5.06.1937 - 15.01.1939 r. [12]
  • strażnik Stanisław Piotrowski - od 3.08.1938 r. [12]
  • st. strażnik Otton Caft - był 1.03.1937 r. [13]
  • st. strażnik Zenon Najbiel - był 11.11.1938 r. [14]



Sąsiednie placówki:

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).