Placyd García Gilabert

Błogosławiony
Placyd García Gilabert OFM
Plácido García Gilabert
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1895
Benitachell

Data śmierci

16 sierpnia 1936

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

11 marca 2001
Plac Świętego Piotra
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

16 sierpnia i 22 września (w grupie 233 męczenników)

Szczególne miejsca kultu

Benitachell

Placyd García Gilabert OFM, (hiszp.) Plácido García Gilabert (ur. 1 stycznia 1895 w Benitachell na terenie prowincji Alicante, zm. 16 sierpnia 1936) – hiszpański błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ojciec zakonny z zakonu franciszkanów, ofiara prześladowań antykatolickich okresu hiszpańskiej wojny domowej[1][2][3].

Życiorys

Na chrzcie otrzymał imię Miguel[2]. Wychowywany w głęboko wierzącej rodzinie[4], 3 października[2] 1910 r. wstąpił do franciszkańskiego klasztoru w Gilet pod Walencją i przyjął imię zakonne Placyd[1]. Śluby zakonne złożył 10 listopada 1914 r., a sakrament święceń otrzymał cztery lata później 21 września[2], po czym wyjechał by pogłębić wiedzę z zakresu prawa kanonicznego i teologii moralnej[5] na rzymski Uniwersytet Antonianum (1930–1933)[1][4]. Po zakończeniu studiów został rektorem wykładowcą teologii i superiorem Kolegium Onteniente pod Walencją[1][2]. Praca ojca Placyda García Gilaberta przyczyniła się do rozwoju kierowanej przez niego franciszkańskiej placówki[1]. Z zapałem, poświęceniem i pokorą realizował swój apostolat z prawością propagując kult męki Pańskiej, sakramentu Eucharystii i miłość do Matki Bożej[4].

Po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii, w okresie eskalacji prześladowań Kościoła katolickiego, udał się do rodzinnego Benitachell[1]. Oddał się dobrowolnie w ręce milicjantów, którzy mieli go aresztować zgodnie z wcześniej wyznaną opinią:

Powinniśmy od Pana przyjąć wszystko, co nam zsyła. Cóż jest lepszego, jak umrzeć dla sprawy Bożej

[1]


Następnego dnia znaleziono jego zmasakrowane zwłoki[1] między Jávea a Dénia[2].

Pochowany został w rodzinnym grobowcu[4]. W 1967 r. dokonano translacji relikwii Placyda García Gilaberta do kościoła parafialnego w Benitachell[4]. Miejsce pochówku jest szczególnym dla kultu jaki otacza postać błogosławionego.

Proces informacyjny odbył się w Walencji w latach 1966–1969[1]. Beatyfikowany w grupie Józefa Aparicio Sanza i 232 towarzyszy, pierwszych wyniesionych na ołtarze Kościoła katolickiego w trzecim tysiącleciu przez papieża Jana Pawła II w Watykanie 11 marca 2001 roku[2].

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest przez katolików w dies natalis (16 sierpnia), a także w grupie męczenników 22 września[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 400. ISBN 978-83-7318-736-8.
  2. ↑ a b c d e f g h Fabio Ardino: Beato Placido Garcia Gilabert Sacerdote e martire. 2006-10-26. [dostęp 2013-06-02]. (wł.).
  3. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 385. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b c d e Plácido García Gilabert, Beato; Sacerdote y Mártir. [dostęp 2013-06-02]. (hiszp.).
  5. ↑ Padre Plácido García Gilabert. [w:] Inicio » Recursos » Testigos de Fe » Beatos Españoles [on-line]. [dostęp 2013-06-02]. (hiszp.).