Plazmotron

Ten artykuł od 2011-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Plazmotron (palnik plazmowy) to urządzenie do wytwarzania plazmy zimnej o temperaturze rzędu 4000–30 000 K. Plazmotrony stosowane są powszechnie w technice do spawania i cięcia trudnotopliwych lub nietopliwych materiałów: stali nierdzewnej, wolframu, betonu, itp.

Istnieją dwa podstawowe typy plazmotronów: z łukiem wewnętrznym oraz z łukiem zewnętrznym. Różnią się one między sobą sposobem wytwarzania łuku elektrycznego, który w tym pierwszym przypadku powstaje w palniku plazmowym pomiędzy dwiema wewnętrznymi elektrodami. Natomiast łuk zewnętrzny powstaje pomiędzy elektrodą wewnętrzną palnika, a obrabianym materiałem (który w takim przypadku musi być dobrym przewodnikiem elektrycznym).

W obu typach konstrukcji obojętny gaz (argon, azot, itp.) zostaje ogrzany w palącym się łuku elektrycznym i tworzy strumień plazmy kierowany następnie z palnika do obrabianego materiału.

Moc spawalniczych plazmotronów może sięgać od kilku do kilkuset kilowatów.