Południowe Yan
| |||||||||
 Szesnaście Królestw, Południowe Yan (Southern Yan) na wschodzie | |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Południowe Yan (398–410) – jedno z licznych, krótkotrwałych państw w północnych Chinach, powstałych w okresie podziału po upadku dynastii Han i po nieudanej unifikacji kraju przez Dynastię Jin, w okresie Szesnastu Królestw.
Południowe Yan znajdowało się na terenach dzisiejszej prowincji Shandong[1]. Jego stolica znajdowała się w Guanggu (dzisiejsze Yidu)[2].
Utworzenie
W 383 państwo wcześniejsze Qin próbowało zjednoczyć Chiny, ale po klęsce nad rzeką Fei uległo rozpadowi. Wódz ludu Murong, odłamu Xianbei, Murong Chui zbuntował się i ogłosił się formalnie cesarzem Późniejszego Yan w 386 roku[3]. To państwo w 398 uległo inwazji ze strony państwa Wei[4][5]. Różne odłamy Murongów mieszkały wówczas w różnych częściach północnych Chin i po upadku późniejszego Yan, stworzyły kolejne państwa, na ogół krótkotrwałe jak Yan Północne i Południowe[1].
Upadek
W 409 siły leżącej na południu dynastii Jin rozpoczęły inwazję na Południowe Yan. Władze tego ostatniego nie użyły taktyki spalonej ziemi, co pozwoliło armiom Jin, pod wodzą Liu Yu, wyżywić się na wrogim terytorium. Liu Yu rozbił armię Yan na południe od ich stolicy, którą następnie obległ i zdobył w 410 roku, kończąc tym samym istnienie Południowego Yan[2].
Przypisy
- ↑ a b Charles Holcombe. The Xianbei in Chinese History. „Early Medieval China”. 19, s. 1-38, 2013. DOI: 10.1179/1529910413Z.0000000006. ISSN 1946-7842 (ang.).
- ↑ a b Graff 2002 ↓, s. 123.
- ↑ Graff 2002 ↓, s. 69.
- ↑ Graff 2002 ↓, s. 71.
- ↑ René Grousset: The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. New Brunswick: Rutgers University Press, 2002, s. 59-60. ISBN 0-8135-1304-9.
Bibliografia
- David A. Graff: Medieval Chinese Warfare, 300 - 900. London and New York: Routledge, 2002. ISBN 0-415-23954-0.
| ||||||
Media użyte na tej stronie